Hoofdstuk 9 Naar Frankrijk

301 16 2
                                    

Angie pov.

De dagen erna gingen zoals ze gingen. Ik had contact met de ouders van Ricardo en we hadden besloten om de begrafenis in Frankrijk te houden omdat verder iedereen in Frankrijk woont die Ricardo kende.

Vandaag kwamen Violetta en German weer langs. Ze belde aan en we groeten elkaar. Ik voelde me nog steeds verdrietig alleen kon ik niet meer huilen. Het leek alsof mijn tranen op waren.

G- wanneer is de begrafenis?

A- volgende week vrijdag. Alleen de begrafenis is in Frankrijk.

V- waarom in Frankrijk?

A- omdat er meer mensen uit Frankrijk komen die hem kenden. Nu hoeven alleen ik & mam naar Frankrijk. En hij.... zijn licha.....am... -En als jullie mee zouden willen, jullie ook. Maar waarom zoude ze met mij mee willen dacht ik.

V- pap wij gingen toch naar Frankrijk op vakantie?

G- ja, ook volgende week. We vliegen woensdag.

A- ik ook. Misschien zitten we wel in hetzelfde vliegtuig.

Later kwamen we erachter dat we daadwerkelijk in het zelfde vliegtuig zouden zitten.

Pablo wilde wel met mijn moeder en mij mee naar Frankrijk en dat vond ik heel fijn. Hij was mijn beste vriend en hij wist wanneer ik hem nodig had.

~ De dag van vertek ~
German pov.

G- Ludmila heb jij je koffers al gepakt?

L- jahaaa ze staan boven.

G- pak ze dan, dan kunnen ze alvast de auto in.

L- ik moet met koffers gaan sjouwen?! ik dacht het dus niet.

Pr- ik pak ze wel.

G- nee laat mij maar lieverd.

Pr- dankje schat. - Priscilla gaf me een kus. Ze was aardig voor me maar ik weet niet of ik echt verliefd ben. Bij Angie voelde het veel magischer, maar ze wil niks van me weten. Iedere keer als ik haar wilde troosten weerde ze me af.

V- Wacht ik ben mijn dagboek vergeten. -Violetta rende de trap op.

O- meneer German, u gaat nu dus vakantie vieren in Frankrijk terwijl Angie zoveel verdriet heeft!

G- Olga, we hadden de vakantie al geboekt en Angie wilde niet dat we hem cancelde. Misschien vind ze het wel fijn dat wij in de buurt zijn. Als ze daar alleen in Frankrijk zit.

O- alleen? Nee Angie gaat niet alleen. Angelica en Pablo gaan met haar mee. En denk je dat ze daar geen vrienden heeft of mensen kent?

G- Maar misschien vind ze het fijn dat ik er ben.

O- ik denk dat ze blijer is met Violetta.

- Olga draaide zich om en liep weg. Toen kwamen de meiden de trap af. We gingen naar buiten en vertrokken naar het vliegveld.

Angie pov.

A- he Pablo, fijn dat je er bent. - ik probeerde het zo vrolijk mogelijk te zeggen maar ik kon het niet.

P- voor jou doe ik alles. - Angelica kwam naar beneden met de laatste koffers.

An- kunnen we?

A- ik ben klaar ja.

P-ik ook. -Pablo pakte mijn koffers en liep naar de auto waar zijn koffers al in stonden. Hij liep terug voor Angelica's koffers.

An- dankjewel Pablo, wat ben je toch attent. - Pablo vond het een leuk comeliment kon ik zien.

Germangie ~ After everythingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu