Melek Ve Şeytan

~Lucius Malfoy~

Uyandığımda Draco odada değildi bende işi çıkmıştır diyip önemsemedim,hemen hazırlanıp dışarı çıktım. Koridorun diğer ucunda Dracoya çok benzeyen bir adam ve Draco birşey konuşuyorlardı,Draconun babası olmalı. Draco çok sinirli gözüküyordu,onu ilk defa bu kadar gözü dönmüş görüyordum. Yanlarından geçip gidecekken Bay Malfoy bana seslendi.

Lucius: Merhaba Bayan Potter.

Mia: Merhaba efendim,Ben Mia.

Lucius: Pekâlâ Mia,*göz kırptı*daha sonra görüşürüz.

Bay Malfoy öylece önümüzden geçip gitti, Draco arkasından öfkeyle bakıyordu,onunla konuşup konuşmamak arasında kalmıştım,bana patlamasını istemiyordum.

Draco: Nereye gidiyordun?

Mia: Yemekhaneye gidiyordum,Şey sen iyi misin?

Draco: İyiyim hadi gidelim.

Draco yemekhaneye gittiğimizde hiç konuşmadı. Çok sinirli olduğu için bende konuşamıyordum ama içten içe ne olduğunu merak ediyordum. Bay Malfoy Dracoya ne demişti ki?

Mia: Draco,baban ne dedi?

Draco: Ne diyebilir tabiki de ondan uzak dur asla böyle birşey olamaz falan dedi.

Mia: Buna mı bu kadar kızdın cidden? Böyle diyeceklerini zaten tahmin ediyorduk Draco.

Draco: Senden uzak durmazsam sana zarar vereceğini söyledi Mia!

Mia: Böyle birşey yapamaz-

Draco: Yapar Mia,üzgünüm ama biraz uzak dursak birbirimizden iyi olur,en azından onları ikna edene kadar. Sana zarar gelsin istemiyorum lütfen beni yanlış anlama-

Daha fazla dinleyemeyecektim, Masadan bir hışımla kalktım ve kızlar tuvaletine gittim,elimi yüzümü yıkamak iyi gelir diye düşündüm ama hiçbir işe yaramadı bende öylece oturup ağlamaya başladım. Bana söz vermişti hiçbir zaman beni bırakmayacaktı, şimdi de gelmiş bana "Birbirimizden bir süre uzak dursak iyi olur" diyor,İşte şuan yalnız kalmıştım ve beni teselli edecek kimsem yoktu. Hep yalnız değil miyim zaten? "Neden şaşırdın ki Mia biz hep yalnızdık" diyor iç sesim,haklıydı ben hep yalnızdım ve bu böyle devam edecekti.

           Draco Malfoy

Onu korumak için uzak durmalıyım,buna alışıcaktır zamanla. Onu öyle görmeye bende dayanamıyorum ama babam(!) Ona zarar vermekle tehdit ediyor beni,şimdi ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok inanın bana şuan o kadar zor tutuyorum ki kendimi,kesin kendini çok yalnız hissetmiştir,daha dün gece ona "yalnız değilsin ben varım" dedim. Kendime kızıyordum, "Ee hani nerdesin yoksun yanında!" Diyordu iç sesim.

              Mia Potter

Kendimi çok kötü hissediyordum,bahçeye çıkıp biraz hava alsam iyi olacaktı. Bahçeye çıktım ve kimsenin beni göremeyeceği bir yere oturdum,gökyüzünü seyrettim öylece yere uzanıp. Ben geceyi severdim aslında,gece ayrı bir güzel gelirdi gözüme. Sessiz sakin ve huzur verici. Gece gökyüzüne baktığımda sanki bana "yalnız değilsin biz buradayız" diyordu yıldızlar. Dracoyu düşünmemeyi çalışıyordum,bulutları izledim birsüre. Bu kadar yeter diyip kalktım ve Dumbledoreun odasına gittim.

Mia: Merhaba efendim.

Prf.Dumbledore: Merhaba Mia,birşey mi oldu?

Mia: Evet efendim,başka bir odada kalmak istiyorum.