Zawgyi version.,
ေဘးဘီဝဲယာကို လွမ္းၾကည့္လွ်င္ပင္ မွိုင္းရီေဝေနသည္။ မိုးသားေကာင္ကင္ႀကီးဆီမွ အဆိပ္စူးသဖြယ္ မိုးစက္မ်ားကသည္းထန္စြာ အတိုင္းအတာမရွိ မ်က္ႏွာျပင္ထက္သို႔...
ညေနဆည္းဆာအလွသို႔ကား မဲေမွာင္ေနသည့္မိုးသားမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေလသည္။
တစ္ခ်ိန္က ဓာတ္တိုင္ေအာက္၌ ထိုခ်စ္ရသူ လုပ္ခဲ့ဖူးသလို အရက္ပုလင္းအဖုံးေနရာကို အနီးရွိဓာတ္တိုင္ေပၚသို႔ ရိုက္ခြဲလိုက္ၿပီးမလွမပကြဲေၾကေနသည့္ ပုလင္းထိပ္ဝတို႔က ႏွင္းဆီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားထက္၌ က်ေရာက္ေသာအခါ...ထိုခ်စ္ရသူလုပ္ခဲ့ဖူးသလို မကြၽမ္းသျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား၌ ႏွင္းဆီရင့္ရင့္အေရာင္ ေသြးမ်ားက စို႔ႏွင့္ေနေလၿပီ...ထိုနာက်င္ရသည့္ဒဏ္ကပင္ ႏွလုံးသားတို႔ေဖာက္ထြက္မတတ္ျဖစ္ေနသည့္ဒဏ္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္၍မရေပ...။
ထိုစဥ္
"ဦးဦး...ဦးဦးတိမ္ညို....."
ေအာက္ကိုငုံ႕ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မ်က္ရည္စမ်ားျဖင့္ ေဝဝါးေနစဥ္ ျမင္လႊာမ်ားၾကားထဲမွ တစ္ခ်ိန္က ထိုသူ.....။
ကေလးမေလးတစ္ေယာက္... ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ပါးေဖာင္းေဖာင္းကေလးေပၚတြင္ စံပယ္တင္မွဲ႕ကေလးႏွင့္ ထူးဆန္းသည့္အမာ႐ြက္ပါရွိေနၿပီး မ်က္လုံးအဝိုင္းသားမ်ားျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္ေနသည့္ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္...
ထိုအခ်ိန္တြင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ စူးရွရွ အသံရွိသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၏အသံက နားထဲသို႔ စူးသဖြယ္ဝင္ေရာက္လာသည္...
"ဟဲ့ တိမ္ညို.....။"
"ဟဲ့ဟဲ့ ေအာ္...မထေသးဘူးလားဟဲ့
ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနၿပီလဲ နင္ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္မလား"
႐ုတ္တရက္အေမ့ရဲ႕ မနက္ခင္းသာယာသံေၾကာင့္ နိုးထလာရတယ္
"ဟုတ္ကဲ့ပါအေမရဲ႕ ထပါၿပီလို႔" ေျပာရင္းအိမ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ထြက္လာလိုက္ရသည္။
ဒီေန႕ဟာ ဒုတိယႏွစ္တကၠသိုလ္ျပန္စတက္ရမယ့္ေန႕ျဖစ္တာေၾကာင့္ ညကေစာေစာထမည္ေတြးထားေသာ္လည္း ဂိမ္းေဆာ့ေန၍မနက္ေရာက္ေတာ့ မထနိုင္ေပ။ အေမ့ဆူညံသံလြတ္ေအာင္သာ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ထြက္လာရပင္မဲ့ အတန္းသို႔ ကို ေစာေစာသြားရမယ္ဆိုတဲ့အသိက ဝင္လာေတာ့ ကမန္းကတန္းလုပ္ရေတာ့သည္။
