♥☀

47 7 2
                                    

BİR GECE

On dört yüzyıl önce, yine böyle bir geceydi,

Kumdan, ayın ondördü, bir öksüz çıkıverdi!

Fakat, o ne yoksunluktu ki görmedi gözler;

Kaç bin senedir, halbuki, bekleşmedelerdi!

Nerden görecekler? Göremezlerdi tabiî:

Bir kere ortaya çıktığı çöl en sapa yerdi;

Bir kere de, dünyanın mamur yerleri, o zamanlar,

Bunalımlar içindeydi, bugünden de beterdi.

Sırtlanları geçmişti insanlar yırtıcılıkta;

Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!

Anarşi bütün ufuklarını sarmıştı yeryüzünün,

Salgındı, bugün Doğu'yu yıkan bölücülük derdi.

Derken, büyümüş, kırkına gelmişti ki öksüz,

Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!

Bir solukta insanlığı kurtardı o masum.

Bir hamlede Bizans ve İran hükümdarlarını yere serdi!

Güçsüzlük, zayıflık ki payına düşen hep ezilmekti, hayat buldu

Zalimlik ki yok olmayı aklına getirmezdi, geberdi.

Evet, âlemlere rahmetti iyiyi, kötüden ayıran şeriati,

Büyük kanadını adalet isteyenin yurduna gerdi.

Dünya neye sahipse, onun verdikleridir hep:

Toplumu da ferdi de hep ona borçlu.

Borçludur o masuma bütün bir insanlık...

Yâ Rab, bizi kıyamet gününde bu inanışla haşret.

#Mehmet Akif Ersoy ♥

SÖZLERİN VE ŞİİRLERİN SİHRİ Where stories live. Discover now