derinlerdeyim.denizin tam dibinde.napıyorum lan ben burda.o neydi.bir kez daha.sahımdan solumdan,arkamdan önümden garip gölgeler geçiyor.bir şey,"gölge" bana dohru geliyor.napıcam ben şimdi,çok fazla yaklaştı kaçıcak yerde yok.biri bahırıyor,ne diyor anlamıyorum çünkü sesi çok boğuk geliyor.ses sanki bana dohru geliyor o geldikçe bana yaklaşan gölge uzaklaşıyor.
"EFSUN" biri efsun diye bahırıyor kim bu efsun.
"BENİM,BENİM.BENİM ADIM EFSUN.BURDAYIM YARDIM EDİN"
bu ışık ne böyle ya biri sah kolumdan dürtüm duruyor."efsuuun".siktir bu ne lan,gözlerim bir anda açıldı.nerdeyim ben ya.aaaaah odamdaymışım."efsun eyer beş dakika içinde o yataktan kalkmazsan çikolata dolabını patlatırım"ne,kalk efsun kalk hemen üzerimdeki yorganı yere fırlattım şimdi siz diyceksinizki bu yaz ayında ne yorganı,napim yorgansız uyuyamıyorum."ben her seferinde seni uyandırmak zorunda mıyım"yine başladı ablam sabah sabah.ne istiyo ya benden.iki günlühüne geldim dedi,üç gündür burda bi gitsede ev bana kalsa."efsun sen beni duymuyor musun,yoksa bilerek mi cevap vermiyorsun" ay başım"lan bi sus"tabikide bunu içimden söyledim."tamam abla ya kalktım ööfff" "sus ablaya öflenmez".
o görmeden göz devirdim."tamam git sen geliyorum bende" "hızlı ol" valla bu ablam beni kesin katil edicek (okuldakiler etmediyse ablan hiç etmez).dedi iç sesim,valla haklı.neyse hemen yataktan kalktım. aaaahh terliklerim nerde kesin yine ablamın köpeği aldı.bıktımlan bundan her seferinde gelip terlihimi alıp götürüyor.odamın içindeki banyoya gittim ve rutin işlerimi halledip odama geçtim.yorganı da yere fırlatmışım korkudan neyse onu da yerden alıp bozulan yatağımı düzelttim.aslında evde çalışanlar var ama ben yinede kendi yatahımı kendim düzeltmek istiyorum.eeeeveeet yatak işi de bitti şimdi giyinme zamanı.hemen gardrobun kapağını açıp okul formasını aldım.nedendir bilmem ama bu formayı giymeyi çok seviyorum.
Formamız beyaz tişört ve kahverengi etek.hemen kıyafetlerimi giyip aynanın karşısına geçip kendime baktım.peki ben kimmiyim,efsun keskin,18 yaşındayım ve lise son sınıf öğrencisiyim.siz şimdi diyeceksinizki dış görünüşün nasıl hemen onuda anlatayım ela gözlü,beyaz tenli,1,68 boyunda,kahverengi saçlı ve iyi bir fiziğe sahipim.aynadan son kez kendime bakıp odadan çıktım ve merdivenleri indim tam son basamağı da inmiştimki.aayy çantamı odamda unuttuhum aklıma geldi şimdi işin yoksa merdivenleri tekrar çıkıp çantayı al.neyse hemen merdivenleri çıkıp odama girdim.çantamı yerden alıp bugünkü ders programına baktım.oooff sabah sabah cohrafyamı çekilirmiş,sonra beden,yes be sonunda günlerdir beklediğim ders geldi.aslında bütün dersleri çok seviyorum,notlarımda çok iyi ama her öğrenci gibi beden dersinin bende ayrı bir yeri var.tek sorun gıcık olduhumuz sınıfla aynı saate beden dersimizin olması.telefonuma gelen mesaj sesiyle bakışlarımı ders programından çekip çalışma masamdaki telefonumu elime aldım.ece bügünde gelmiyecehini yazmış.ece benim ilk okuldan beri beraber olduğum kankilerimden bir tanesi ve bu bir kaç gündür okula gelmiyor çünkü yeni bir kardeşi oldu,o yüzden hastanede annesinin yanında kalıyor.
aslında yanına gidip bebeği görmeyi çok istiyorum ama gidemiyorum hem mikrop kapmaması için hemde okula gittihim için,neyseki bu hafta sonu taburcu olucaklar yoksa merakımdan çatlardım."efsun hadi annecim.okula geç kalıyorsun"ooofff bu kezde annem çağırıyor."geliyorum" hemen geri kalan ders kitaplarınıda çantama koydum,kulaklık ve telefonumuda alıp aşağıya indim.annem babam ve ablam oturup kahvaltı ediyorlardı."günaydın"
"günaydın babacım,hayırdır bu sabah pek keyiflisin"dedi babam tabi ablam dururmu."kesin bugün beden dersi vardır"
"ha ha çok komik"dedim."şşştttt sabah sabah yine başlamayın,sende otur efsun kahvaltını yap" "tamam annecim"dedim ve masaya oturdum aslında pek bir şey yemek istemiyordum ama yemessem annem beni evde asla çıkarmazdı.aslında sabahları kahvaltı yapmıyınca kendimi daha enerjik hissediyorum.
İyiki annem bizim şirkette çalışıyorda her gün kahvaltı yapmaya zorlanmıyorum hemen tabahıma kahvaltılıkları koyup yemeye başladım,tabi bu sırada ablamın bugün öğleden sonra gideceği aklıma geldi.ablam Londra'da mimarlık okuyor,onunla sürekli tartışıyoruz ama bir birimizi çok seviyoruz,tek sorun bunu sevgi sözcükleri ile deyilde bir birimize hakaret ederek göstermemiz."abla senin berkecan napıyor".ablam birden öksürmeye başladı."helal kızım helal"dedi annem.hemen suyu alıp içirdi annem."bahar iymisin kızım,ayrıca berkecan kim".dedi babam.peki bu olanlar olurken ben nemi yapıyorum,tabikide kıs kıs gülüyorum.
"kızım şimdi daha iymisin"dedi annem ablama.
"iyim anne iyim"sonra bana bakıp"sadece gıcık tutu"dedi.sonra babam tekrar lafa girdi"evet bahar seni dinliyorum kızım,berkecan kim"
"şey babacım,hoca proje ödevi verdide oda benim proje arkadaşım"dedi."öyle olsun bakalım"dedi babam."YALAN SÖYLÜYOR,GEÇEN GÜN ÖPÜŞÜRKEN ÇEKİLMİŞ FOTARAFLARINI GÖRDÜM"diyesim geldi ama diyemedim.biranda ayağımda hisetihim ahrıyla bağırdım."aaaahhh"
"iyimisin kızım"dedi babam."iyiyim baabacım yok bir şey".ooofff ayahım gerçekten çok acıdı.hemen masanın altına eğilip ayağıma baktım.o sıradada ablamda masanın altına eğildi."sen,aklın sıra benimi babama şikayetmi edicektin"dedi.tabi ben dururmuyum."sen öpüştühünüz fotohrafı babama göstermediğime dua et ablacım"dedim.ahzı iki metre açıldı,rengi mora döndü resmen.eeeeee o fotoğrafı çekerken veya telefonun kilit tuşuna basmayıp banyoya giderken banamı sordun.hemen masanın altından çıktım.sonra kolumdaki saate baktım."hiiiiiiii geç kaldım""noldu kızım"dedi annem."anne geç kaldım okula,sadece 15 dk kalmış" "tamam canım ben seni bırakırım"
dedi babam.hızlıca masadan kalkıp annemi ve ablamı öptüm ve çantamı alıp dışarıya çıktım.
normalde beni şöför bırakıyor ama bu seferlik babam bırakıcak.hemen arabaya bindim,zaten evimiz okula 10 dk bir mesafede.yol boyunca camdan dışarıya izledim,izlerken okul binasını görünce ne zaman kulahıma taktıhımı hatırlamadıhım kulaklığımı kulağımdan çıkardım.okulumuz fazlasıyla büyük.dış duvarları beyaz renkli,içini söylemiyorum bile,aslında okulunu tek kelimeyle anlat deseler.
EFSANE.derdim.
Araba durunca emliyet kemerini çıkardım."iyi dersler kızım"dedi babam."sanada hayırlı işler babacım"diyip arabadan indim.babam uzaklaşırken arkasından el saladım.araba gözden kaybolunca bende okul bahçesine girdim.
💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙
İYİ YADA KÖTÜ,FARKETMEZ KİTABIMIN İLK BÖLÜMÜ İÇİN YORUM YAPIN LÜTFEN.
