6. BÖLÜM

679 65 545
                                    


Selamün aleyküüüüüümm

Nasılsınız bakalım

Bölüm sınırımız bu sefer de 17 oy( Oylar arttıkça sınır da elbette artacak)

ÇÜNKÜMSÜ BİR DE BİR HAFTA KADAR YOKUM HATTA BELKİ BİRAZ DAHA UZAYABİLİR ÇÜNKÜ SINAV HAFTALARIM BAŞLADI

beş bin küsür kelimelik bir bölümdü yine, Oğuz severlerin içinin hoş olacağı bir bölüm olduğunu düşünüyorum

Oy atmayı unutmayalım, eh tabi bir de pamuk eller klavyelere lütfen)) Yorumlarımız da gelsiiin))

E o zaman hadi bakalım kaldığımız yerden okumaya devaaaaammm


----------------------------------------------------


"Sizin ne işiniz var burada Melek hanım?"

Arkamdan bana seslenen başhekime döndüm yüzümü.

"Ben de sizi bekliyordum." dedim.

"Neden odamda bekliyordunuz?" dedi tek akşını kaldırıp şüpheci bir tavırla.

"Bu gece hastanede kalacağım, eve gitmeyeceğim. Hazır kalıyorken odama bir baksaydım, yerleşmeye başlasaydım diye düşündüm. Size de odamı sormak için gelmiştim zaten ama yoktunuz. Ben de bekleyeyim dedim." dedim büyük bir sakinlikle.

Şüphesini dindirmiş olacaktım ki gerilen yüzü rahatlamıştı." Anladım ama bir dahaki sefere dışarıda beklerseniz sevinirim." dedi.

Bakarız...

"Tabi! Öyleyse bana odamı siz mi göstereceksiniz yoksa bana göstermesi için birine mi söyleyeceksiniz?" diye devam ettim. Sohbetin daha fazla devam etmesine hacet yoktu.

"Selma hemşireye söylerim şimdi, o gösterir. Benim işlerim var. Siz bu kattaki danışmaya gidin, Selma hemşire yanınıza gelir." dedi benden bir an önce kurtulmaya çalışan kimliğini saklamaya gereği duymadan.

"Peki." deyip odadan çıktım ve yürümeye başladım.

Sanırım az önce basılmıştım ama tabi su yüzüne çıkmasını da bilmiştim. Öyle kolay mıydı beni yakalamak? İşimi de halletmiştim zaten.

Danışmaya vardığımda beni Ali ağabeyin ameliyatına gireceğimde kendisinden bir şeyler istediğim hemşire karşılamıştı. Selma hemşire o muydu ya?

"Hocam, size odanızı ben göstereceğim."

"Selma sen miydin?"

"Evet, hocam. Bendim." dedi ve yürümeye başladık.

"Bu vesileyle ismini de öğrenmiş oldum demek ki."

"Ben de sizi o gün isminizi söylediğinizde tanımıştım hocam. Aslında tüm hastanece sizi bekliyorduk. Siz gelmeden önce adınız gelmişti buraya, aldığınız eğitimler herkesin ilgisini çekmişti. Özellikle herkes neden isteyerek buraya geldiğinizi konuşuyordu onca yıl yurt dışında çalıştıktan sonra. Ama siz kendinizi tanıtana kadar hiçbirimiz sizin geldiğinizi anlamamışız, kusura bakmayın." dedi. Gözlerinde ışıltı mı görüyordum onun ne? Gencecik de bir hemşireydi, o neden buradaydı acaba?

"Ne kusuru, estağfurullah. Sen niye buralardasın bakalım?"

"Ben buralıyım hocam. Ailem de burada?"

Bir Sevda HikayesiNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ