Παγιδευμένοι [Editing]

🏅 8ο Κεφάλαιο

*****

Ο Έρικ επέστρεψε στο δωμάτιο με δύο χυμούς.

"Ακόμα με τα αίματα είσαι? Δεν σε καθάρισε η Άσλευ? Νόμιζα για αυτό ήρθε"

Ο Άρον αμίλητος, είχε στραμμένο το σώμα του προς τον τοίχο.

"Ε!... Τι έγινε ρε?" στάθηκε όρθιος κοντά του, όταν παρατήρησε το βαλιτσάκι των πρώτων βοηθειών.

"Αυτό δεν το πήρε μαζί της?" συνέχισε ο Έρικ, όμως δεν πήρε καμία απάντηση.

Έκατσε κοντά στο τέλος του κρεβατιού.

"Θα μιλήσεις ρε μαλάκα? Τι έγινε με την Άσλευ?"

"Δεν θα ξαναπείς αυτό το όνομα!" γύρισε απότομα και τον κοίταξε.

"Τέλος αυτό το όνομα εδώ μέσα! Δεν υπάρχει πλέον, κατάλαβες??"

"Θα μου πεις τι έγινε? Τι παθαίνεις?"

"Η κοπελίτσα είναι καθυστερημένη ρε. Μου την είπε κι από πάνω που πήγα και τη βοήθησα, κατάλαβες?!" θυμός στο πρόσωπο του.

"Έλα ρε, νόμιζα ότι θα τα βρίσκατε. Φαινόταν σαν να ήρθε όντως να σε φροντίσει"

"Αυτή? Να φροντίσει αυτή?! Αυτή μόνο τ' άντερα της μπορεί να φροντίσει. Δεν έχω γνωρίσει πιο εγωκεντρικό, ψωνισμένο και κακιασμένο άνθρωπο στη ζωή μου"

"Να τα πάρουμε λίγο από την αρχή? Τι έγινε στο Cuba? Γιατί σε είδα να σηκώνεσαι ξαφνικά και να πηγαίνεις προς την έξοδο. Τότε είδα την Άσλευ με αυτόν. Τι παίχτηκε? Γιατί τον χτύπησες?"

"Άστο ρε Έρικ"

"Πες μου ρε φίλε. Εμείς τα λέμε όλα μεταξύ μας"

Ο Άρον με το κεφάλι του στα πλάγια να ξεφυσάει.

"Τον είδα να την τραβάει κι αυτή δεν ήθελε. Ούτε πέντε λεπτά δεν είχε που πήγαν στη τουαλέτα μαζί"

"Πώς το ξέρεις?"

"Τους είδα, της έριξα και ένα βλέμμα... Κατάλαβες?! Πάει και πηδιέται με όλο το κολλέγιο, ανεβάζει τις φώτο που ανεβάζει και μετά της φταίω εγώ που όλοι την κράζουν"

"Και μετά τις τουαλέτες τι?"

"Ε δεν καταλαβαίνεις? Προφανώς του έριξε άκυρο κι αυτός τα πήρε. Όταν πλησίασα τον άκουσα να της λέει πως όποτε γουστάρει αυτός, να τρέχει να την πηδάει"

Τα μάτια του Έρικ άνοιξαν έκπληκτα.

"Εσύ αν άκουγες κάποιον να λέει κάτι τέτοιο σε μια κοπέλα, δεν θα αντιδρούσες? Εντάξει κι εγώ κάνω μαλακίες με τις γκόμενες συνέχεια, αλλά δεν θα κάνω κάποια να μου κάτσει με το ζόρι"