"ကြၽန္ေတာ္က ၪီးသန္႔နဲ႔အတူ လာအိပ္ရမယ္!! ဘာ..ဘာလို႔လဲ"
ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့နဲ႔ေမးေနမိတဲ့ စစ္မင္းထက္ရဲ့အေျခအေနသည္ တကယ္ေတာ့ လက္ေတြတုန္ကာ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိျဖစ္ေနရသည္။
"မင္းပဲ ညဘက္ေတြ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူးဆို"
"ဟုတ္တယ္ေလ အဲ့တာနဲ႔ လာအိပ္တာက ဘာဆိုင္ေနလို႔လဲ"
"မင္းေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူးဆိုလို႔ ကိုယ္က အေဖာ္လုပ္ေပးမလို႔ေလ တစ္ေယာက္တည္းထက္စာရင္ ႏွစ္ေယာက္ရိွေတာ့ စကားေျပာေဖာ္လည္းရၿပီး မင္းေကာင္းေကာင္းအိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္တာေပါ့"
မ်က္ႏွာအေနထားေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရိွပဲ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ေျပာေနေသာ ၪီးသန္႔ကို စစ္မင္းထက္တကယ္အံ့ၾသေနရသည္။ၪီးသန္႔ကေတာ့ သူ႔ကို ညီေလးတစ္ေယာက္လိုဆက္ဆံေနေပမဲ့ ကိုယ္ကေတာ့ ညီအစ္ကိုလိုမဆက္ဆံႏိုင္တဲ့အခါၾက ၪီးသန္႔အေပၚ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။
"အားနာစရာႀကီးဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းလည္း အဆင္ေျပပါတယ္"
"ႏွလံုးအားနည္းေနရင္ အိပ္ေရးဝဝအိပ္ေပးရတယ္ မဟုတ္ရင္ မင္းေရာဂါက ပိုဆိုးလာလိမ့္မယ္ ဒါေၾကာင့္မို႔ကိုယ့္စကားကိုနားေထာင္ေပးပါ စစ္မင္းထက္"
"ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါၿပီ ၪီးသန္႔"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ စစ္မင္းထက္လက္ေလ်ာ့လိုက္ကာ ၪီးသန္႔စကားကိုပဲနားေထာင္လိုက္ရသည္။
"မနက္ျဖန္အလုပ္ကိုသြားမွာလား ဆရာ"
ညအိပ္ခံနီး ေရထေသာက္တဲ့ မင္းသန္႔ေက်ာ္ဇင္ကို စြမ္းေဆာင္ေမးလိုက္မိသည္။ဆရာ့ရဲ့အေျခအေနက ညေနကထက္စာရင္ မ်က္ႏွာေလးလန္းလန္းဆန္းဆန္းရိွေနသည္။
"အေရးႀကီးကိစၥမရိွရင္ ကိုယ္တစ္ရက္နားခ်င္တယ္"
"မနက္ျဖန္ေတာ့ အေရးႀကီးကိစၥမရိွပါဘူး ဆရာ သဘက္ခါေရာက္ရင္ေတာ့ အစည္းအေဝးတစ္ခုရိွပါတယ္"
"ဒါဆို မနက္ျဖန္ၾက ကိုယ္နားလိုက္ၿပီေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ"
လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ဆရာျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီး စြမ္းေဆာင္လည္း စိတ္ေအးသြားရသည္။ဆရာ့ရဲ့အေျခအေနက အျပင္ပိုင္းကၾကည့္ရင္ သန္မာသလိုနဲ႔ အတြင္းစိတ္ကထိခိုက္လြယ္တတ္တာေၾကာင့္ အၿမဲဂရုတစိုက္နဲ႔ အေျခအေနကိုေစာင့္ၾကည့္ေနရတတ္သည္။ဒါေပမဲ့ အကိုေလး ေရာက္လာကတည္းက အလုပ္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲပင္ပန္းလာပါေစ အိမ္ေရာက္ရင္ ရႊင္ျမဴးသြားတတ္တဲ့ ဆရာ့ေၾကာင့္ အစပိုင္းတုန္းကဆို သူ႔မွာအံ့ၾသခဲ့ရေသးသည္။
YOU ARE READING
If only I had loved U(ငါသာမင်းကိုချစ်ခဲ့လျှင်) (Own Creation)
Romanceလွတ်လပ်စွာချစ်ခွင့်ပေးဖို့အတွက် ခင်ဗျားနှလုံးသားကလည်း ဖွင့်ဖို့လိုအပ်တယ်....
