A Letter from Unknown ♥(^☻^)♥

Chapter Eleven

Sam's POV

Di pako nakapasok ng cubicle ay biglang namatay ang ilaw..nakaramdam tuloy ako ng takot.....

masyadong madilim...wala akong masyadong makita maya-mayay narinig kong may nag sara ng main door ng cr..siguro may lumabas na tao...kasi sinarado ko ang main door kaninang pagpasok ko....agad kong tinungo ang main door ng cr para lumabas narin....pero di ko ito mabuksan...kahit anong pihit ko ng door knob ay di talaga mabuksan...hanggang sa nagpanic nako...nagsisisigaw nako ng tulong...at salamat may nakarinig ng tulong ko...

"Sam!!! ikaw ba yan!!!!" kilala ko ang boses na yun ah.. si Rainier...nakaktuwa naman halatang mahal na mahal nga niya ako...ako agad ang inisip niya sa gantong sakuna.....

"Rainier tulungan mo ako...di ako makalabas" nanginginig kong sumbat sakanya...narinig kong pinipihit niya ang door knob...."shit!!! nakalock" mahinang sabi niya pero ay rinig na rinig ko "ummm Sam? dyan ka lang ah...hintayin mo ako hihingi ako ng tulong...maghahanap ako ng pwedeng pangbukas dito sa pinto ok?" dag dag pa niya... narinig ko ang yapak ng mga sapatos niya papalayo..ngunit mukang papalapit uli ang yapak nayon...

"Mahal na mahal kita Sam...dont worry ililigtas kita dyan..." nakakatiwang pakinggan talaga pag siya na ang nagsabi non.... "Mahal na mahal din kita Rainier...sobrang mahal..."...at tuluyan ng umalis ang mga yapak nayon papalayo

wala pang sampung minuto ay naririnig ko na parang may nagbubukas ng pinto gamit ang susi... salamat naman at nahanap ni Rainier ang susi....pag bukas ng pinto ay nanlaki ang mga mata ko....

 ...

 di maaari!! hindi siya si Rainier!!! di ko siya kilala!!! at bakit ang talas ng tingin niya sakin...

"Sino ka??" agad kong tanong ngunit  sa halip na sagutin niya ako ay ngumiti nalang siya

papalapit siya sakin..at ako naman paatras ng paatras

napa-upo ako sa kaka urong......di ko maikilos ang mga binti ko...natatakot ako...gusto kong sumigaw pero di ko magawa... maya-maya'y may kung ano siyang nilabas sa kanyang bulsa...naptingin ako sa kung ano man iyon...

isang.........

panyo??? 

POINK@@!!!! 

akala ko pa naman kung ano na... hoooh!!☺

pero nagulat nalang ako ng agd nioyang itinakip sa bibig ko ang panyo...pati ilong ko ay na-cover-an nito....nagpupumapalag ako dahil sa di ako makahinga ay  may naamoy pa akong di maganda ..parang may toxic or else...grabe di ko na kaya....kaya naman ay natiklop ng bigla ang mga mata ko...medyo gising pako ng kaunti naimumulat ko pa ng konti..konting kisap....dahil nadidilim ang paningin ko...naramdamn kong binuhat ako ng lalaking ito at tuluyan ng dumilim ang paningin ko....

Rainier's POV

nahirapan ako sa kakahanap ng pwedeng ipambukas ng pintuan ng cr..hanggang sa may makita akong palakol dito sa likod ng pavilion ...dali dali nakong tumakbo....medyo malayo ang cr mula dito dahil napakalawak ng Romanina Vila.... ng makarating ako sa cr ay nanlaki ang mga mata ko dahil bukas ang pinto ng cr..at wala na si Sam...pinipilit kong isipin na may nagligtas sakanya..pero hindi eh iba ang pakiramdam ko...malakas ang kaba ko na may nangyari sakanya...

nakaramdam ako ng panic....para akong nababaliw...palakad lakad...at sinasabi ang salitang, "Sam...nasan ka?" ng paulit ulit... hanggang sa nakapa ko ang cellphone ko sa bulsa ko...

"tama!! ang detector!!" dali-dali kong binuksan ang google map..mabilis na nag acces ang phone ko...at nag-appear ang detector sa phone ko nakalagay ang map dito sa phone kung nasan ang gumagamit ng phone...kulay GREEN na dot ay nagpapahiwatig na kung nasan ako...at RED naman kung nasan si Sam....nakita kong medyo malayo nasi Sam...nakita kong gumagalaw ang RED dot...ibig sabihin nasa daan siya..mabilis ang pagtakbo ng RED dot...so means nakasakay siya sa sasakyan....

nanlaki ang mga mata ko..... "di kaya!!!!" nasabi ko bigla...dyos ko wag naman sana!!!! ok lang kung ligtas ang kundisyon niya...pero hindi eh iba talaga tong nararamdaman ko....di ako komportable... 

mabilis akong nagpunta ng parking lot..at doon ay inumpisahan ko ng  paandarin ang kotse ko....mabilis ko itong pinaharurot.....