A Letter from Unknown ♥(^☻^)♥

Chapter Eight

E N T R Y  F I F T E E N

Rainier's POV

kanina ko pa sinusundan si Sam...mula dito sa likod ng shed....actually....kanina pang nasa locker area siya habang binbasa ang red letter na galing kay Anonymous...wala akong idea kay anonymous...natatakot ako sa mga balak niya sakin, sa amin ni Sam...nagtangka siyang may mangyayari saking masama..at idadamay raw niya si Sam once na nia kameng magkasama...kaya kahit masakit, kahit ayaw kong gawin ang mga sinabi niya sa sulat ay napilitan akong sundin siya...di bale na ako nalang sana ang saktan niya wag lang ang taong mahal ko......ayaw kong baliin ang mga sinabi ni anonymous sakin...dahil alam kong kaya niyang gawin ito, nagawa nga niyang ihulog si Nathaniel sa 2nd floor mula sa bintana eh...ito pa kayang ipahamak kami ni SAm?, oo hinulog niya si Aethan sa 2nd floor kaya yun baldado si Nathaniel ngayon at di maka-pasok...ayon sa doctor medyo matatagalan daw ang paggaling niya..dahil kahit 2nd floor lang iyon ay nagkaroon parin ng malalang kondisyon ang kanang binti niya..naawa ako sa kaibigan ko...kaya malaman ko lang kung sino ang anonymous na to humanda siya sa galit ko.....

"Umpisa palang yan Rainier....sino ang gusto mong isunod ko? si Lawrence? Brix? ikaw? o si Sam?"

alam kong umiiyak si Sam di ako makalapit...nag-aalala nako na baka magkasakit siya....please..Sam...umalis kana dyan....lalo pang lumakas ang ulan

I run......agrr...bahala na...

Sam's POV

di ko mapigilang umiyak....gusto kong sumigaw ng malakas..pero di ko magawa....ang sakit..yung taong mahal mo ay di magawang mahanap....ang sakit...para akong kinakataysa sobrang sakit......pagkatayo ko, bigalang uminit ang likod ko,napatingin sa dalawang kamay na naka cross na nasalubong mula sa balikat  ko...sino tong yumayakap sakin...."S-sorry Sam...huhuhuhu sorry Sam...naging d-duwag ako....mahal na mahal kita Sam...m-mahal na mahal...." si Rainier!!! at mukang umiiyak siya... marahan siyang humalik ng napakalalim sa aking ulo.... "b-bakit, di mo sinabi sakin? maiintindihan ko naman iyon eh" patuloy ang pag bagsak ng ulan at ng luha naming dalawa...

"ayokong may mangyari sayong hindi maganda, kaya sinunod ko siya...sinunod ko ang s-sinabi niyang layuan kita...pero di kita matiis sulatan...di niya alam na sinusulatan kita...natatakot akong mawala ka Sam...natatakot ako" malungkot  na saad sakin Rainier...nananatili parin siyang nakayakap sa likuran ko...na tila ayaw niyang maglayo kami....nararamdaman ko na ngayon ang init ng pagmamahal niya sakin ngayong nagpaliwanag siya..... "S-sino ba yang anonymous na yan....ano bang kailangan niya sayo? sa atin?" inis na sabi ko.."d-di ko alam ..Sam...pero aalamin ko...aalamin ko" matalas na sinumbat ni Rainier... maya-,ayay tumila na ang ulan...nagpunta kami sa bleacher at nag-usap....kinwento niya sakin ang lahat....

"ito sam kunin mo to...gamitin mo yan kung kinakailangan" isa siyang device....ewan ko kung ano ang tawag dito pero ito yung bagay na napapanood ko sa mga pelikula... "pindutin mo ang red botton na yan kung nasa panganib ka dahil yan ang alert device pag pinindot mo yan mag aalert ring ang phone ko...at ito pa..." sabay abot sakin ng isa pang maliit na device...astig!!! para kaming makikipag-bakbakan ni Rainier nito ah!! naks!!! "lagi mu yang ikabit kung san mo pwedeng ikabit...sa tulong niyan malalaman ko kung nasan ka at madali kitang mahanap kung sakaling nasa panganib ka....konektado ang device na yan dito sa google map ng phone ko" dag-dag pa niya.... "sige lalagay ko nalang ito sa panty ko para di mawala" sabay ngiti ko..at halatang nag-blush ang napaka among muka ni Rainier...

naghiwalay na kami ng patutunguhan ni Rainier...dahil di pwedeng magtagal kami na magkasama..uuwi na raw muna siya para magpalit..at ganon din ako...tutal ay hapon na...