(Unicode)
အိမ်အပြင်မှဆူညံတဲ့အသံတွေကြောင့်သူနိုးလာသည်။
"ဘာတွေဖြစ်နေ.. Ya!!! ဘာလုပ်နေကြတာလဲ"
"ဟို...သူ"
"နင်လေ အမွှေစိန်ရဲ့ငါTVကြည့်မှာကိုနင်ယူတာလေ"
"နေ နေကြပါအုံး မင်းတို့ကဘာယူနေကြတာလဲ"
"TV Control"
ကပြန်ဖြေလာသည် ဟိုကောင်လေးကမသိပုံ
ရသည်။
"ကဲ Jiminပြောမင်းကဘာကြည့်မှာလဲ"
"ရုပ်ရှင်ကားကြည့်မှာ ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်တော့ငါကြည့်
ချင်တာပေါ့ အဲ့ဒါကိုအဲ့အမွှေစိန်ကကာတွန်းကား
ကြည့်မယ်ဆိုပြီးလာလုတာ ကေလးမဟုတ္သူငယ္မ
ဟုတ်ဘာကိုကာတွန်းကားလဲ"
"ကလေးမဟုတ်သူငယ်မဟုတ်ရင်လည်းကာတွန်းကားကြည့်မရတော့ဘူးလား"
နှုတ်ခမ်းဆူကာကိုပြန်ပြောနေတဲ့ကောင်လေးဟာတကယ်မယုံနိုင်စရာပါ။
"Ya! နင်အခုငါ့ကိုပြန်ပြောနေတာလား"
"ကျွန်တော့်မှာလည်းပါးစပ်ပါတယ်ဗျ"
"Ya နင့်လူကိုကြည့်ပြောအုံး"
"လူကြီးမျက်နှာသွားသစ်တော့နော် မဟုတ်ရင်လူကြီး
ပါးစပ်ကနံနေလိမ့်မယ် သွားတော့"
ဒီကောင်လေးငါ့ကိုပြန်ဆုံးမနေတာလား
"သွားတော့ဆိုလူကြီး ဒီကကိစ္စကိုကျွန်တော့်ဘာသာ
ဖြေရှင်းလိုက်မှာမို့လို့ သွား"
သူ့ကိုယ်သူလူစွမ်းကောင်းလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ရူးသွားတာလား သူကိုယ်သူသာမေးခွန်းတွေအထပ်ထပ်မေးနေမိ
သည်။
"အမွှေစိန်"
"ဘာလဲ"
"အဲ့နာမည်ကိုကြိုက်လား အမွှေစိန်ကိုလေ"
"ဒါဆိုကျွန်တော်ကအမွှေစိန်ဆိုလူကြီးကဝက်ဝံပေါ့နော် ကမြေခွေးပေါ့နော် ဟားဟား"
"ငါလုပ်ထည့်လိုက်ရ"
"ဟားဟား မြေခွေးကဘာမှမလုပ်နိုင်ဘူးလေ အမြဲတမ်းဗိုက်ပဲဆာနေတာ ဟားဟား"
"ဘာတွေအဲ့လောက်တောင်ရီနေရတာလဲ"
အခန်းထဲကထွက်လာတော့ကောင်လေးရီသံကြားတာကြောင့်မေးလိုက်မိသည်။
YOU ARE READING
ကြွေလွင့်ခဲ့ရသောချယ်ရီပွင့်
Fanfictionအချိန်ကာလတစ်ခုမှာပျော်ခဲ့ကြပြီး အချိန်ကာလတစ်ခုမှာနာကျင်ခဲ့ရတယ်💔 Uni & Zawgyi အခ်ိန္ကာလတစ္ခုမွာေပ်ာ္ခဲ့ၾကၿပီး အခ်ိန္ကာလတစ္ခုမွာနာက်င္ခဲ့ရတယ္💔 Uni & Zawgyi
