Hoofdstuk 8

51 0 0
                                    

15 November - Ja, hee hallo.. Jullie weten allang wat er gaat gebeuren met die tas en jullie laten ons lekker afwachten? Zegt Jula. Hahaha! dat heb je helemaal goed. Dat is juist het leuke er aan antwoord Kaj. Ik schiet in de lach en zeg 'Dat is helemaal niet leuk..' De  jongens stellen ons gerust dat we ons geen zorgen moeten maken en dat het niks ergs is. Het is nu 3 uur. In plaats van op de picknick tafels zitten gaan we lekker in het gras liggen. Om 4 uur staan we op en lopen we verder door het bos heen. We komen aan bij het strand.  Nouja, strand.. Een afgelegen stukje met een meer en zand aan de zijkant van het meer. We woelen alle z'n 6 door het zand met onze voeten. Na 5/10 minuutjes te hebben gewandeld door het zand gaan we zitten en zegt Kaj 'Ik, Dioni en Sam moeten jullie wat vertellen..' Kaj haalt een sleutel uit zn broekzak en rinkelt er mee. Marie, Jula en ik kijken hem vragend aan met een blik van; what the hel ben je van plan.. Dioni wijst naar de vila aan de overkant van het meer. WAT IS DAARMEE? Schreeuwt Marie. Daar gaan we een week lang overnachten zegt Dioni. Maar onze school dan? En jullie school + optredens?! Vraag ik in een kleine paniek schok. Hahah, maak je daar maar geen zorgen over! Dat is helemaal geregelt voegt Kaj toe.  Het heeft een kwartier geduurt voordat de jongens Marie, Jula en mij weer rustig hadden haha. Ze kregen allemaal vragen toegegooit. Blijkbaar hebben de moeders van mij, Jula en Marie net onze hele kledingkast omgetrokken en een deel van onze leukste/mooiste/favo kleding in een koffe rgepropt en al in het huisje neer gedumpt. De jongens vertellen onderweg naar het huisje dat we om 6 uur gaan eten in een restaurant. Ze vertellen ook dat we er tip top uit moeten zien. een jurkje met hakken was hun advies. Maar we hebben helemaal geen jurkjes voor zulk soort dingen zeggen Marie, ik en Jula. Kaj zegt. stil nou maar. alles komt goed! Ga eerst maar eens naar jullie kamer. Pak jullie koffer uit en hang/leg alles in jullie kasten. Daarna zien we verder. Eenmaal bij het huisje aan gekomen vraag ik nog 'Maar komen jullie dan ook in een mooi pak of ik een nette spijkerbroek en blousje?' Kaj kijkt me doordingend aan. Hij geeft me een kusje op mn wang en antwoord 'Misschienwelhe...' Dioni en Samuel schieten in de lach en ze trekken Kaj bij me weg.

Life is just a dream.. Or not?Where stories live. Discover now