Syete:Tip#3

97 5 0
                                    

This chapter is dedicated to Preciouskaye_26😘 

----------------- 

            "Don't block her on your social media, instead post a nice photo update of yours, wearing a hot seductive smile ( Smile is a great form of revenge♥️) "


--------------🎶--------------




Maaga akong pumasok sa school, wala lang maganda kasi yung umaga ko. 

Hindi to dahil kay ford noh!?hmmm inunahan ko na kayo baka ano pa isipin niyo.

Kasalukuyan akong nakasandal kay accasia at tinatanaw ko yung araw na sumisikat.

"Sana naman sinunod ni kumag yung mga nakasulat doon sa notebook ko",

Akalain mo yun, kahit may pagka bipolar siya minsan grabi pala talaga siyang magmahal, minsan nalang yung mga lalakeng ganon, ang swerte naman ni amara. 

Kasi kung ibang lalake yun kunting taboy lang at apak sa pride nako kinabukasan wala na yung pake sayo..

may narinig akong apak, papalapit ng papalapit sa destinasyon ko.

"Sabi ko na nga ba at dito lang kita makikita",

hindi ko na tiningnan pa kung sino yung nagsalita dahil kilalang kilala ko kung sino ang nagmamay ari ng boses na ito.

Inilahad niya sa akin yung notebook ko mula sa gilid.

"Oh! yan na review ko na yan lahat, at kinabisado ko na...",

tinanggap ko naman ito at ipinasok sa bag, kinuha ko naman yung brown envelope at binigay sa kanya.

"Oh! permado na yan, I just want to clarify about the payment system, gusto ko sana na bayaran mo lang ako everytime na kailangan mo ng presensiya ko to be fair, and lastly our contact will end after the comeback, ok?",

"Araseo..",

(Got it!)

Malapit na naman magsimula ang klase, kaya tumayo na ako at isinukbit yung bag sa likuran.

"Bye accasia..",

habang hini himas ko yung katawan ng puno.

"sabay na tayo..",

sabay kaming naglakad palabas ng green garden..

"You really like that tree huh!?",

of course future forester ako diba..

"Yes, I do, sa lahat kasi ng mahahalagang bagay sa akin si accasia yung tanging nandyan for me..",

dahil nga sabay kaming maglakad at medyo di naman nagkakalayo yung distansiya naming dalawa ay minsang nagkaka salubong yung kamay namin.

pero di ko na yun inalintana..

"But trees don't talk, trees can't give you comfort",

hayyssttt.. magkaiba nga talaga yung pananaw ng tao.

"They can if you have only the heart fo it., saan ba first subject mo?",

nagtagpo yung mata namin at ngayon ko lang napansin na wala pala siyang suot na glasses, at yung kulay ng contact lense na suot niya ngayon is grey..

The Merits of Truth(COMPLETED)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang