နင္တို႔ကဘာထျဖစ္ေနတာလဲ? ဘာလို႔အဲ့လိုရင္
ေတြခုန္ေနတာလဲ? နင္တို႔ေၾကာင့္ ငါ့အသက္
ထြက္ေတာ့မယ္ အသက္မ႐ႈႏိုင္ေတာ့သလိုပဲ!
ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါ.......
ကို႔ရင္ခုန္သံနဲ႔အေတြးထဲစစ္တိုက္ေနတဲ့ ေဝရင္း
သူႏွာဖူးထက္ေႏြးေထြးမႈေလးတစ္ခု ခံစားလိုက္
ရသလိုပဲ...ဒါေပမဲ့ခဏေလးပဲ.....တကယ့္ခဏေလးပါ....
ၿပီးတဲ့ေနာက္ေဝရင္းကိုယ္ေလးက ကုတင္ေပၚပစ္
ခ်ခံလိုက္ရပ္ေတာ့တယ္။ ခါးေတာင္ေအာင့္သြား
သလိုပဲ....ေဝရင္းစိတ္နဲ႔ကိ္နဲ႔မကပ္သလိုျဖစ္
ေနတုန္း သူ႕အေပၚအုပ္မိုးလာတဲ့ လန္က်န္။
ဟင့္! သူဘာလုပ္မလို႔လဲ?
"အေတာ္ေပ်ာ္ေနလား"
"ဟန္!"
ေဒါသသံပါေနတဲ့ သူ႕အသံေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္
မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔သာ.......
"ေပ်ာ္ေနလားလို႔ ငါ့အကိုဂ႐ုစိုက္ေပးတာ အေတာ္
ေပ်ာ္ေနတာလား"
"မဟုတ္....မဟုတ္...."
"မင္းကအေတာ္ရြံဖို႔ေကာင္းတာပဲ သိလား ငါ့ကို
တင္ဆြဲေဆာင္ရတာအားမရလို႔ အခု႔ငါ့အကိုဘက္
ကို ဦးတည္ခ်က္ေျပာင္းေနတာလား!"
"မဟုတ္ဘူး....ရွင္း....ရွင္းျပမယ္"
"မလိုပါဘူးကြာ! မင္းလိုလူမ်ဳိးေတြအေၾကာင္း ငါ
သိ္ၿပီးသားပါ မင္းကဘယ္လိုအဆင့္လဲဆို တာ
ငါျပေပးရမွာေပါမွာေပါ့"
ေျပာေနရင္းေဝရင္းအက်ႌေတြကို ဆြဲၿဖဲေနတဲ့သူ
ေၾကာင့္ ေဝရင္း႐ုန္းကန္ေနမိတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ
မျဖစ္ပါရေစနဲ႔........
"လန္က်န္ မလုပ္နဲ႔ က်ေနာ့္ကိုလႊတ္....ဖယ္"
ဘာမွမေျပာပဲ သူ႕အဝတ္အစားေတြသာဆြဲၿဖဲေန
တဲ့သူကို ေဝရင္းေၾကာက္တယ္။ ေဝရင္းရိွသမွ်အား
နဲ႔ ႐ုန္းကန္ေနေပမဲ့ ထိုလူႀကီးရဲ႕ခြန္အားကို မခုခံ
ႏိုင္ပါ။ ေဝရင္းအတင္း႐ုန္းကန္ေနရင္း လြတ္ေနတဲ့
ေျခေထာက္နဲ႔ပါသူ႕ကို ပိတ္ကန္လိုက္တယ္။
လဲက်သြားတဲ့သူ႕ကိုဂ႐ုမစိုက္နဲ႔စြာ ေဝရင္းကုတင္
ေပၚကဆင္းေျပးေတာ့တယ္။ သိုေပမဲ့လည္း ေဝရင္း
ေျခေထာက္တဖက္ကိုလွမ္းဆြဲလာတဲ့ ထိုသူေၾကာင့္
ေဝရင္းအရိွန္လြန္ၿပီးေမွာက္လ်က္လဲက်ေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
Stop S-1(Completed)
Fanfictionက်ေနာ္ဒီတစ္ေခါက္ေရးသားမွာက ငိုရတာေတြမ်ားမယ္ထင္တယ္။ ဇာတ္ကားတစ္ခုၾကည့္မိရာက အိုင္ဒီယာရလာတာေလးပါ။ ၿပီးေတာ့ဒီဇာတ္လမ္းကို ေရးဖို႔အတြက္ က်ေနာ့္ကိုအႀကံ ေပးခဲ့တယ္ က်ေနာ့္ညီကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတငိပါ တယ္။သေဘာက်ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးစိတ္ကူးယဥ္ေ...
Part(17)🚨
Start from the beginning
