ေမ့ေဆးရိွန္ေၾကာင့္လဲေနတဲ့jiminကိုၾကည့္ၿပီးtaehyungကစိုးရိမ္စြာျဖင့္
V.ဘာလို႔အခုထိမႏိုးေသးတာလဲ မင္းသံုးတဲ့ေမ့ေဆးကတစ္နာရီပဲခံတာေကာဟုတ္ရဲ႕လား
Jungkook.ငါလည္းေသခ်ာမသိဘူး အၫႊန္းထဲမွာေတာ့တစ္နာရီလို႔ေရးထားတာ...
ေျပာလို႔ေတာင္မဆံုးေသး jiminတစ္ေယာက္ႏိုးလာသည္
Jungkook.ဟိုမွာႏိုးၿပီ
Jiminႏိုးႏိုးခ်င္းမွာပဲjungkookကိုဘုၾကည့္ၾကည့္လိုက္သည္
Jimin.ေခြးေကာင္
Jungkook.ငါ့ကိုလာမေျပာနဲ႔ အဓိကတရားခံကငါမဟုတ္ဘူး
Jungkookေျပာၿပီးtaehyungဆီအၾကည့္ပို႔လိုက္သည္
Jungkookၾကည့္တဲ့ေနရာဆီjiminလိုက္ၾကည့္ေလသည္ ထို႔ေနာက္သူ႔ႏႈတ္ခမ္းဆီမွ
Jimin.taehyung???
V.မွန္တယ္...ငါပဲ
Jimin.ဟက္...အစကတည္းကထင္သားပဲ...ဒါနဲ႔ငါ့ကိုဘာလို႔ဖမ္းထားတာလဲ
V.ဖမ္းထားတယ္ဆိုတာထက္...မင္းကိုအကူညီေတာင္းမလို႔
အကူညီေတာင္းမလို႔?
Jimin.မကူညီႏိုင္ဘူး...ခုခ်ိန္မင္းဘာေတြးေနလဲဘာလုပ္ခ်င္ေနတာလဲဆိုတာငါအားလံုးသိတယ္ ငါဦးကိုအဲ့လိုအျဖစ္ခံမွာမဟုတ္ဘူး
Jiminေျပာေတာ့taehyungသူ႔ေခါင္းကိုငံု႔ထားသည္ မ်က္လံုးေတြကသူ႔ေျခေထာက္ကိုပဲတစိုက္မတ္မတ္ၾကည့္ေနေလရဲ႕ ထိုပံုစံအတိုင္းအခ်ိန္တစ္ခုၾကာတဲ့အထိေနၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
Jimin.မင္းဘာမွမေျပာေတာ့ဘူးဆိုရင္ငါ့ကိုလႊတ္...
Jiminအံျသသြားသည္ သူ႔ေ႐ွ႕မွာtaehyungတစ္ေယာက္ဒူးေထာက္ထိုင္ေနသည္
V.အကူအညီေတာင္းပါတယ္...jimin..naa
တစ္ခုေလာက္ပဲ...တစ္ခုေလာက္ပဲကူညီေပးပါ...ငါေလ...ဦးဒီလိုေတြေနရတာကိုျမင္ေတာ့ငါ့ႏွလံုးသားေပါက္ထြက္မတတ္နာက်င္ရတယ္..ငယ္ငယ္ကတည္းကေျခေမႊးမီးမေလာင္လက္ေမႊးမီးမေလာင္ေနခဲ့တဲ့ဦးကတျခားလူအတြက္အလုပ္လုပ္ေပးေနရတာကိုျမင္ရင္ငါေသမတတ္ခံစားရတယ္...ဒါေၾကာင့္...ဒါေၾကာင့္ငါ့ကိုဒီတစ္ခုေလးပဲကူညီေပးပါေနာ္
YOU ARE READING
Final Result (TaeJin)
Fanfiction#kimseokjin #kimtaehyung #taejin Start-15.8.2020 End-25.5.2021
part 9
Start from the beginning
