TESADÜF

11.bölüm

Mutimedia:Deniz

Cenk'ten

Tamda onu unutmuşken bu kız geldi.Aslında o okula girmemin sebebiydi.Onu uzaktan görünce çok şaşırmıştım.Hangi okulda olduğunu araştırıp bulmuştum.Bir yanım onu görünce nefret içinde olsada bir tarafım deli gibi hasret içindeydi.Tekrar o sevdiğim zümrüt gözleri başka kişide görmüştüm ben.

Berke iki saattir güya abimiz olan piçle ilgili konuşuyordu.Benim aklımsa dün geceki kızın dediği sözdü.

"Uğruna sevdiğin Yoncanı bile biliyor"

Bu piç nerden biliyo ki bu kızada anlatmış.Bizi ne zamandır izliyor da bunları biliyor.

Düşüncelerimden Berke'nin sesiyle ayrıldım.

"Dinliyor musun sen beni?"gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu.

"Boş boş konuşuyordun kendi kendine bozmayayım dedim."

"Ben Sarp'ı bulmaya gidiyorum" deyip montunu giymeye başladı.

"O piçin ayağına mı gideceksin otur aşağa!"

Beni dinlemeyip kapıdan çıktı.Sözümü dinlemediğinde çok kızıyordum ona.Şu Sarp efendiyi araştıralım bakalım kimmiş neciymiş...

Bu işleri eski okulumdaki Ozan  halleder.Numarasını bulup aradım.İkinci çalışta açtı.

"Oo Cenk reyiz nerelerdesin?"

Bana lakabımla seslenince kahkaha attım.

"Sana işim düştü bro"

"Hayırdır reyiz?"

"Sarp Saraçoğlu.."

"Akraban felan mı?"

"Araştır haber ver bana"deyip telefonu kapattım.Bu piçin gerçek yüzünü ilk Berkeye sonra da o kızın gözüne sokucam..Bakalım daha konuşabilecekler mi..

Başak'tan

Çantamı toplarken gözyaşlarımı döküyordum.Aleyna ise uyuyordu.Bu saate kadar uyanmaması iyi bir şeydi çünkü ona görünmeden çıkmam lazım.Son eşyalarımı da valize tıkmaya çalıştım ki kapı sesiyle arkama döndüm.

"Yolculuk nereye küçük hanım?"

"Şe-şey Deniz benim gitmem gerek." deyip onu bırakarak kapıya yöneldim ki beni bileğimden tutup kendine döndürdü.

"Deniz bundan kimseye bahsetme ben gidiyorum."Deniz bana daha çok yaklaşarak nefesini yüzüme vurdu.Yerden çantamı alıp mesafeyi kapatmaya çalıştım.

"Böyle gidemezsin"dedi sakince.

Ellerini saçlarıma daldırdı ve kendisine daha çok yaklaştırdı.Sonra da çekiştirip kapıya çıktık.

"Deniz gitmem gerekli!"

Deniz beni dinlemeyip arabanın kapısını  açıp beni itti.Daha sonrada kendisi binip gazı kökledi.

"Deniz beni hemen indir geç kalıyorum"

Cevaplamadan hala sürüyordu.Telefonumu çıkarıp Berke'nin numarasını buldum.O anda telefonumu alıp cebine koydu.

"Ya ne yapmaya çalışıyorsun sen Deniz!"

Uzun süre cevaplamadı sonra konuşmaya başladı.

"Gitmene izin veremem Asla!"

"Ya ben burda kalamam anla hadi beni otogara götür.Böyle olmak zorunda zorlaştırma!"

Arabayı sürmeye başladı.Geri dönüş yapınca bir oh çektim.Yol boyunca aklıma Cenk geliyordu.Sonunda otogara gelince valizimi alıp hızlıca bilet yerine yürüyecekken bileğimi yine kavradı.

Telefonumu uzattı ve bana sarıldı.Bende ellerimi boynuna dolayıp sarıldım.

"Kararlı mısın gitmekte?"

"Hiç olmadığı kadar.."dedim.

"Paran var mı?" deyip cebinden para çıkarıp uzattı.

Sahi benim Cenk'ten para almam gerek yolluyosa bunun sonuçlarına katlanacaktı.

"Var sağol.Artık gitsen iyi olacak"

"Tamam" dediği an içindeki mutsuzluğu gördüm.Arabasına yürüyüp bana omzunun arkasından bakmaya başladı.Bende el sallayıp yakındaki bankalara oturdum.

---------

Ne kadar süre geçti bilmiyorum.Bankta donmak üzereydim.Cenk'i yüzlerce kez aramama rağmen açmamıştı.Ortada kalmıştım işte.Telefonum çalınca heyecanla baksam da Aleyna olduğunu görünce yüzüm soldu.

"Sen nereye gittin kızım ya memleketine mi gidiyosun nerdesin?Hiçte haber vermeden çekip git zaten ben kimim ki!"

"Aleyna sakin ol.Otogara gelebilir misin?Seni görmek istiyorum."

"Beni umursasaydın haber verirdin ama sen kaçmayı tercih ettin."

"Ya çabuk ol hadi gelince konuşuruz."deyip telefonu kapattım.Burasıda artık ıssızlaşmıştı.Cenk'i bidaha aradım.Umudum yoktu ama..Bir an tanıdık ses geldi.

"Noldu?"

"Sabahtan beri arıyorum seni.Otogardayım bana bilet alıcaktın ya hane"

"Tamam baş belası."Telefon kapanınca sinirden çatlayacaktım.Yolda taksi durunca Aleynayı görmemle oraya koştum.Sıkıca birbirimize sarıldık.Aleyna ağlamaya başladığında bende duramadım.

"Sen ne hakla böyle gidersin sümüklü?"diyip sırıttı.

"En iyi sen biliyorsun ben orda daha mutlu olucam."

Aslında hiç gitmek istemiyordum.Zorundaydım başka çarem yoktu.Annem beni hiç aramamıştı.Kalbimi çok kırdı.Bir daha onunla görüşeceğimi sanmıyordum.Uzaktan Cenk bize doğru gelince bakmamaya çalışıyordum ama imkansızdı.O ise aynı ifadesizliğiyle canımı yakmayı başarıyordu.Yanımıza gelip bana zarfı uzattı.Ağlama sakın!!sakın..

"Sağol."kendimi tutumayarak sarıldım.İlk başta karşılık vermesede sonra sıkıca sarıldı.Bir an öyle durduk.Sonsuza kadar durabilirdim.Onun kokusunu içime çektim.Huzur veriyordu bana.Ama şimdi acı..

Valizimi yerden kapıp bilet almak için yola koyuldum.Omzumdan arkaya bakınca yüz ifadesi hiç görmediğim bir hal almıştı.

Biletimi alıp otobüsüme doğru yürümeye başladım.Otobüsün önünde durdum.

"Seni özlicemm.."diye fısıldadım.

Neden böyle hissettiğimi bilmiyordum.Daha önce böyle hissetmemiştim.Gözlerimden yaşlar akmaya devam ederken ilerde gördüğüme inanamadım.

Valizim elimden düştü.

Fısıltı gibi gelen sesimle adını söyledim.

"CENKK.!"

Onu görünce hızla adımlarla yanına gittim.Gözlerinde bir an duyguyu gördüm.Onu böyle görmemiştim.

Bana yaklaştı ve mesafemizi kapattı.

Kokusu gine beni kendimden almayı başarmıştı.Bana dönerek gözlerime baktı.Bana bu kadar yakınken titriyordum.

"Birini kaybettim ama öbürü benimle kalacak."

Muzik:İREM/Hayalet sevgilim ve ya zakkum/gidiyorum yolcu et ile okuyunuz:)

Oy ve yorum yaparsanız çok sevinirim...Okuyanlara teşekkürler.. :* :)