"Silly, I'm just kidding." I said at saka tumayo mula sa kinauupuan ko. "Mukhang wala na ang tama ng alak sayo, let's go to your room." Pag-aya ko sa kanya.

"Wait...what? seryoso ka talaga?" He asked, tumingin naman ako sa kanya.

"Like what've said, ako lang ang taong pwedeng makatulong sayo. Aarte ka pa ba?" I asked.

Ilang segundo naman siya nakatingin sa akin bago dahan-dahan na tumango. I smirked at saka lumakad papunta sa hagdan ng bahay.

"It's been a long night, let's go and get some rest." I said.

~

"Do you have a boyfriend?" Napahinto naman ako mula sa paghugas ng mga pinggan dahil sa tanong niya.

"May nakikita ka ba?" I asked jokingly at saka ipinagpatuloy ang pagsabon sa mga pinggan.

And from my pheriperal vision, I saw him looked around.

Wow, napakadali niyang kausap.-_-

"Hmm...wala naman akong nakikitang pictures na may kasama kang lalaki maliban sa malaking picture na nandoon sa may living room and that is impossible na siya ang boyfriend mo." He said.

I chuckled. He is pertaining to the large picture of me with my friends that is displayed on the living room.

"Well, to answer your question. Wala." I answered at saka inilagay ang mga plato sa lagayan nito para matuyo. "And I am not interested kung yan ang susunod mong itatanong." Dagdag ko.

"Oh..." He commented. "So...are you a lesbian?" He asked again.

"Dude, I'm straight." I said.

"Oh." He commented again at saka uminom sa juice na nasa harap niya. I chuckled when I saw an awkward expression in his face at saka inalis ang apron na suot ko.

"Okay...since you will be living under this house for quite some time. I want to set some rules." I started at kita ko naman na tumango ito sa mga sinabi ko.

"First, don't leave the house unless you are with me."

"What am I? a child?"

"Gusto mo bang bigla ka na lang tumumba diyan sa labas because of some snipers from your enemy? your choice."

"Sabi ko nga." He said at kita ko naman ang pagsimangot nito.

"Good." I muttered. "Next is, don't go to my office without my permission." I said.

"Why? are you hiding a bones in your closet or something like that?" He asked jokingly.

"Yes." I said with a straight face. "Literal na 'bone' may I add." Dagdag ko and I saw his eyes widened.

"WHAT!?" He exclaimed and I chuckled at his reaction.

"I'm kidding, chill." Awat ko dito. He rolled his eyes at saka sumandal sa kinauupuan nito. "And no, I don't have any bones in my closet. Just...don't come into my office, it's my private space...okay?" I asked.

"Yes." Maikling sagot nito.

"Okay...mabuti naman at nagkaka-intindihan tayo." I said. "I will set more rules kapag mas tumagal ka na dito, for now, yun na muna." Dagdag ko.

"Are you going somewhere?" He asked nang lumabas ako mula sa kitchen. Yep, sa kusina kami kumain since wala naman akong dining room dahil mag-isa lang ako dito.

The FighterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon