FLAMES (Short Story )

Epilogue <3

Harah's P.O.V.

LIFE is a matter of choice.. Ano man ang kahinatnat ng buhay mo ay kagagawan mo iyon. Hindi iyon dahil sa destiny o  sa tinatawag nilang tadhana dahil ikaw mismo ang may hawak ng buhay mo.

Ang naging choice ko sa buhay ay ang pakasalan si Melton Hero Einstein kahit alam kong iiwan niya din ako,kahit alam kong marami akong pagdadaanan na hirap sa piling niya at kahit alam kong mayroon pang mas hihigit sa kanya.. Pinili ko pa rin siya sa kabila ng lahat hindi lang dahil mahal ko siya kundi dahil mahal niya rin ako,higit pa sa buhay niya.

Sabi nila, lahat daw ng taong nakakasalamuha mo araw-araw ay dapat pahalagahan mo . Hindi lang dahil tao sila kundi dahil rin sa kadahilanang,bawat isa sa kanila ay may iba't-ibang character at roles na gagampanan sa buhay mo. Lahat sila ay magiging parte ng buhay mo kahit gustuhin mo man o hindi.. Maliit o malaki man ang gagampanan nila, dapat parin  natin silang pasalamatan dahil kung hindi dahil sa kanila,wala tayong silbi sa mundong kinagagalawan natin ngayon. 

LIFE IS A CYCLE!

SABi din nila,kung may mawawala ay mayroong maraming parating kaya dapat huwag kang maging malungkot.. Instead,you need to accept the truth and move on because life must go on....

"Hero nasan ka na ba?"  kasalukuyan kong hinahanap ngayon sa  bawat sulok ng bahay si Hero upang sabay na kami kumain.. Tanghalian na kasi at baka saang sulok na naman yun nagtago. Ang hilig pa naman nun manggulat at magtago.. Ang kulit talaga.

"Hero,halika nga dito, ano ba yang ginagawa mo?" nandito lang pala siya sa ilalim ng table namin sa kusina,may hawak hawak siyang tablet at naka nguso siya. Ang cute niya talga,kaya mahal ko to eh..

-

-

"Naglalaro  lang po  ako mommy "

"Patingin nga.." tiningnan ko ang hawak na tablet ni Hero.. Flames ang nilalaro niya at pangalan ko at ng daddy niya ang nilagay niya dun. Napangiti naman ako dahil naalala ko kung paano nagsimula ang storya namin ni Hero.. Lahat ng iyon ay dahil sa Flames.. Dahil sa larong iyon,nalaman kong mahal ko pala siya at mahal niya din ako matagal na. Nang dahil sa simpleng love game na iyon,marami akong nakilalang tao sa buhay ko na nakapag-realize sa akin na dapat pahalagahan ang oras.

Sa haba ng panahon na nagdaan,marami na din ang nagbago. Marami na din ang namatay at nabuhay. Si Aryana ay kapangganganak lamang ng kanyang first baby,and guess what? Twins ang  mga iyon at ang napakasalan niya ay si Kuya janitor namin..Unexpected diba?

Si williams naman,matapos ang libing ni BIG BOSS ay hindi na sila nagkabalikan ng girlfriend niya KAYA nagpasya siyang pumasok sa isang seminaryo .. Hanggang ngayon ay nandun padin siya at ang balita ko,sa susunod na taon ay magiging ganap na talaga siyang priest! Ang laki na nga ng pinagbago ni Williams eh.. 

Samantala si Yam Rushton,yung kuya ni Aryana? SIya na ang bagong namamahala ngayon sa Game  Makers Golden Company na dating pinamamahalaan at pagmamay-ari ni BIG BOSS. Mayroon na siyang limang anak ngayon at pangdalawang asawa na niya ang kinakasama niya ngayon dahil namatay ang una.

Iyong iba naman naming kasamahan sa company ay may kanya-kanya nading buhay. Ang iba sa kanila ay nag abroad na at doon kasalukuyang naninirahan kagaya nila Marian at Clark na ikinasal lang noong nakaraang dalawang taon..

"

"Mommy,masaya na po ba si Daddy sa heaven?"

"Oo naman Hero,he's happy now at gagabayan niya tayo.Kahit wala man siya sa tabi natin ngayon,mananatili naman siyang nakabaon sa mga puso natin"

"Ganun po ba, eh ito po,sino po tong boy na ito? He looks like a girl "

"Hero,he's a girl.. I mean he might have a boy gender but he's heart is like a girl. Hhe is your tita Vice.Big boss namin siya sa company na pinagtratrabuhan ko. He is a genius also."  hindi ko maiwasang mapangiti habang sinasariwa ang mga memorya namin ni BIG BOSS.. Si big boss ay isa sa mga naging tulay namiin ni hero upang magkaroon kami ng koneksyon sa isa't-isa.. Siya din ang palaging nagbibigay sa aking ng words of wisdom upang matauhan ako  sa pagiging manhid ko noon.

"Really mommy?more genius than my dad?"

"They are both genius baby, they are both genius in differrent aspects " kinurot ko ang pisngi niya at yinakap siya..Ang lakas talaga ng dugo ni Hero,na isang tabi ang royal blood ko kaya ang resulta.. Kopyang Kopya sa kanya ang anak namin.  Manang mana talaga sya sa Daddy niyang si Hero,mula sa mga mata niya hanggang sa ugali niya.. Wala na atang natirang minana ang anak ko sa akin.;. Si

Hero J.R. ay isang blessing para sa akin. Kahit maaga man akong iniwan ni Hero S..R ay alam kung si Hero J..R naman ang magpupuna ng mga pagmamahal na walang katumbas..

"Halika na baby, kumain na tayo at pupuntahan natin ang daddy mo mamaya" kinarga ko si Hero at dumiretso na kami sa hapagkainan.Namangha si Hero sa dami nga hinanda ko kaya tinanong niya ako.

"Mommy,ano pong meron?? Bakt po ang daming handa? "

"It is because, today is our special day baby "  tumango na lang siya at masayang kinain lahat ng hinanda ko. Kagaya ko at ng daddy niya, mahilig din siya sa french fries kaya dinamihan ko ang pagluto nun.

Lingid sa kaalaman ni Hero J.R. na ang araw na ito ay isa sa pinakapaborito ko dahil petsa otso(8).

Angg petsa ng araw na ito ay ang hinding-hindi ko makakalimutan.

Dahil ang petsang 8 ay sumisimbolo ng forever at infinity kaya ito ang paborito kong numero.

Ito din ang petsa kung saan una kong sinagot si HERO at naging kami. Sa petsa ding ito ko nalaman na may alzheimer disease siya.

Sa petsang ding ito,natuto akong mag let go kay Hero at umibig muli sa kanya noong aaraw ng kasal namin na ginanap sa Paris.

Sa petsa din na ito namatay si Hero na masaya sa tabi ko noong pumunta kami sa tabi ng dagat habang yakap-yakap niya ang anak namin na may edad na apat na taon na natutulog ng napakahimbing..

Hiniling pa nga sa akin ni HERO noon na dapat daw ipa laminate ko at gawan ng frame ang picture nila ng anak namin para daw maalala at malaman nito kung saan siya nagmana ng kagwapuhan niya.. 

(See the picture---->>>) 

Naalala ko pa nun kung paano siya kasaya habang namamaalam na sa amin ng anak namin.. Kahit alam kong hindi niya gustong mawala sa mundong ito, kailangan niya dahil oras na niya.

Because of Hero, I realized one thing.

-

-

Not all goodbye's will lead to a sad   ending, because sometimes a simple goodbye will begin another happy beginning..

 END.