GÜNAHKÂR +18

GÜNAHKÂR 2

  "Evimde." Diyerek cevapladı sorumu. Yattığım yerden doğrulmaya çalıştım. Bedenim felaket derecede ağrıyordu. Sanki üstümden tır geçmişti. Ona tekrar baktığımda bakışları camdaydı. Dikkatli bir şekilde dışarıyı izliyordu ya da düşünüyordu bilmiyorum ama benim bu şehri terk etmem gerektiğini biliyordum. Terminale ya da havaalanına gidemezdim. Babamlar benim oralara gideceğimi tahmin edip adam göndermişlerdir. Bu halde nasıl ve nereye gideceksem artık. Ama başka çarem yoktu. O cehennemden kaçmışken bir daha oraya dönemezdim. Ağrılarıma rağmen yataktan doğruldum. Gardırobun aynasının karşısında durduğumdan dolayı bakışlarım aynayı buldu. Anlımın kenarında bir yara bandı kolumda ise sargı vardı. Ehh yaşadıklarımdan sonra durumum gayet iyiydi yani. Adım atınca acıyla inledim. Ormanda düştüğümden dolayı soyulan bacağımda ağrıyordu. Gerçi her yerim ağrıyordu benim. Bacağımda da sargı vardı. Üstüme baktığımda ise bol siyah bir tişört vardı. Bakışlarım direk cam kenarında duran adama kaydı. Onunda bakışları beni buldu. Kim değiştirmişti benim üstümü. Umarım o değildir. İnşallah o değildir Allah'ım. Çok âmin.

  "Kim değiştirdi üstümü?" diyerek korkarak ve utanarak sordum. Bakışları yavaşça bedenimde dolaştı. Bakışlarının son durağı olarak gözlerim olduğunda yüzünde bir tepki bekledim. Ama yoktu. Duygusuz mu bu.

  "Hizmetliler değiştirdi." Diyerek kısa bir cevap verdi. Verdiği cevapla rahatladım. Sonradan tuttuğumu anlamamla derin bir nefes verdim. Çantamda kıyafetlerim vardı ama araba bana çarpınca çantam kolumdan çıkmıştı. Ama bir ihtimal bu adamın çantamı da aldığını düşünerek etrafıma bakındım. Gardırobun kenarında siyah sırt çantamı görmemle yüzümde bir tebessüm oluştu. Adama baktığımda onunda bakışları bendeydi. Neye güldüğümü anlamaya çalışır bir vaziyette bakışlarımı takip etti. Onun da bakışları çantamı bulduğunda anlamış olacak ki odadan çıktı. Derin bir nefes alıp yavaşça çantama doğru adımladım. Çantamı aldığımda geri yatağa doğru ilerledim. Ayakta durdukça ağrılarım artıyordu. Çantanın içinden kıyafetlerimi çıkartırken kapı tıklatılıp açıldı. Bakışlarım kapıya kayınca yaşlı bir kadının kapıda bana baktığını gördüm.

  "Efendim beni Hakan Bey gönderdi. Size yardım etmem için." Diyerek konuştu. Başımı onaylar anlamda salladığımda içeriye girip kapıyı kapattı. Kucağımda tuttuğum kıyafetlerimi yatağa bıraktım. İsmin bilmediğim yaşlı teyze acıyan gözlerle bana bakıyordu. Hep bundan korkmuşumdur zaten. Birinin bana acımasından korkmuşumdan. Babama içimden binlerce beddua ettim beni bu hale soktuğu için. Tişörtün ucundan tutup kaldıracağım zaman elerimden tuttu.

  "İstersen bir banyo yap kızım. Ben sana yardım ederim." Diyince minnetle ona baktım. Saatlerce koştuğumdan dolayı hem ter hem de kan kokuyordum.

  "Teşekkür ederim ..." ismini bilmediğimden mahcupça kadının yüzünde olan bakışlarımı kucağımda birleştirdiğim ellerime çevirdim.

  "Suna. Bana Suna teyze diyebilirsin." Diyerek ismini söyledi. Ellerini bana doğru uzattığı sırada irkildim. İstemsizce ellerimi kendime siper ettim. Bu hareketimle Suna Teyzenin yüzünde şaşkın bir ifade belirdi. Beklemiyordu. Ellerini yavaşça aşağı indirdi sonra yatağın kenarına koyduğum kıyafetlerimi alarak banyo olduğunu düşündüğüm yere götürdü. Geri döndüğünde gardıroptan paketi açılmamış bor havlu çıkartarak yanıma geldi.

"Hadi gel. Seni götüreyim banyoya da rahatla kızım." Az önceki hareketimi unutmuş hiç yaşanmamış gibi davranıyordu. Kollarını tereddütle uzattı. Yüzümde hafif bir tebessümle kollarına tutunarak ayağa kalktım. Yavaş adımlarla banyoya girerek üstümü çıkarttı. Banyoyu incelediğimde buranın odanın aksine bembeyaz olduğunu fark ettim. Dolaplar, küvet ve tezgâh bembeyazdı. Beyazı görmemle aklıma gördüğüm rüya geldi. Onun kanlar içinde yerde yatması gözümün önünde canlanınca bedenimi bir ürperti kapladı. Suna Teyzede üşüdüğü sanıp yaptığı işi hızlandırdı. Beni yavaşça küvete oturtup saçlarımı ıslattı. Bir annenin bebeğini yıkarkenki dikkatiyle Suna Teyzede beni yıkadı. Yaralarımı gördükçe gözleri doldu. Sırtımda ki sopa izlerini, kemer izlerini gördükçe sinirlendi ama ağzını açıp bir soru bile sormadı.