9.bölüm

721 20 0
                                    

Birden kapıya bir el vurdu. Geriye sadece dua etmek kalmıştı benim için. birden annemin sesiyle "aç kapıyı" dedi. ama annem neden böyle söylesinki? Onun sesini duyunca yine de biraz rahatladım. açıp açmasam mı diye düşünürken daha sert vurdu kapıya. hiç ses çıkarmadım. bu annem olamazdı. ama uyanık olduğumu da biliyordu. kapıyı açmaya zorladı başaramadı ve sesler kesildi. hemen sabah olsun istiyordum. yorganı kafama geçirmiş yatağın en köşesine gitmiş sadece dua ediyordum. birden o lanet olası pencereye biri vurdu. sesi duymuştum ama bakamıyordum korkudan. yavaşça kafamı çıkardığımda camda kanlı el izi gördüm ve çığlık atmaya başladım. baba diye ağlıyordum. kapı sertçe çaldı ama kalkıp açmaya cesaretim yoktu sadece ağlıyordum. bu konak kesin lanetliydi. babamın aç kapıyı sesiyle yataktan fırlayıp kapıyı açmam ve babama sarılmam bir oldu. onu hemen içeri aldım ve kapıyı tekrar kitledim. olanların hepsini anlattım. ve bana sadece "annen nerde?" Dedi. ikimizde korkuyorduk. ağlamaktan konuşamaz hale gelmiştim. salondan garip sesler geliyordu cızıltılıydı. birşeyler yere düşüyor kırılıyordu. babama yarın sabah buradan gitmemiz lazım dedim. tabi yarına kadar yaşarsak..

Karanlık konakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin