ေတာ႐ိုင္းသားေလးရဲ႕ခ်စ္ပံုျပင္(တောရိုင်းသားလေးရဲ့ချစ်ပုံပြင်)

အပိုင္း(၁၀)

"ဟမ္...."
လႊမ္းေစသူကေတာ့ အစ္ကို႔ကိုတေမ့တေျမာေငးေနကာ သာယာမိေနၿပီး အစ္ကိုႏႈတ္မွစကားကိုေစာင့္စားေနမိသည္။ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလားဟူေသာ အစ္ကို႔ေမးခြန္းေၾကာင့္ လႊမ္းေစသူေၾကာင္သြားရသည္။

ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း ျဖဴစင္ေနသည့္အဲေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ကိုင္ခ်င္လာ၍ ကိုင္လိုက္မိၿပီး ႏႈတ္မွ အလိုလိုေခၚမိသြားသည္။သိလိုက္ရသည့္အခ်ိန္မွာအဲေလးကထူးေနၿပီမို႔ ဘာေျပာရမလဲမသိေတာ့သည့္အဆုံး ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလားဟုသာေမးလိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း အဲေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွလက္ကိုျပန္႐ုပ္သိမ္းဖို႔လက္ကိုေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။သို႔ေပမယ့္ အဲေလးရဲ႕လက္က ဖယ္မေပးဘဲ ေအးခ်မ္းေမာင္ရဲ႕လက္ကိုအားႏွင့္ဖိထား​ေလသည္။

"အစ္ကို ဒီတိုင္းေလးၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္"
လႊမ္းေစသူလည္း အစ္ကို႔ရဲ႕လက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ဝါးကြပ္ပ်စ္ေပၚလွဲအိပ္ေနသည့္ အစ္ကို႔ကိုလႊမ္းေစသူလည္းလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ေထာက္ကာအေပၚမွအုပ္မိုးၾကည့္လိုက္သည္။အၾကည့္ဆုံသည္ႏွင့္ အစ္ကို႔ကို အခ်ိဳသာဆုံးၿပဳံးျပလိုက္ေလသည္။

"အဲ..အဲေလး ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း အဲေလးက အေပၚမွအုပ္မိုးၾကည့္ေနသည့္အျပင္ အဲေလးရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ၌ေထာက္ထား၍ မလႈပ္သာဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနရသည္။အဲေလးကေတာ့ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးၾကည့္ေနသည္။ထို႔ေနာက္ အဲေလးမ်က္ႏွာက ေရွ႕သို႔ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတိုးလာသည္။

ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း အဲေလးဘာလုပ္မလဲဆိုတာ ရင္တထိတ္ထိတ္ႏွင့္သာၾကည့္ေနလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အဲေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းက ေအးခ်မ္းေမာင္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ထိလုဆဲဆဲ၌ရပ္သြား​ေလသည္။ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း မ်က္လုံးကိုမွိတ္ကာ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုျပန္ကိုက္ထားလိုက္သည္။

လႊမ္းေစသူလည္း မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာအံႀကိတ္ေနေသာ အစ္ကို႔ကိုၾကည့္ၿပီးတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ အစ္ကို႔ရဲ႕ပါးေပၚမွျခင္ေကာင္ေလးကို ေလႏွင့္အသာမႈတ္လိုက္သည္။ျခင္ေကာင္ေလးပ်ံသြားသည္ႏွင့္ အနည္းငယ္သာကြာေဝးေနေသာအစ္ကို႔ပါးေလးကိုၾကည့္လိုက္သည္။လႊမ္းေစသူလည္း မ်က္လုံးေလးကိုအသာမွိတ္ကာ အစ္ကို႔ပါးေလးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ထိ႐ုံမွ်သာနမ္းလိုက္သည္။