01

23 28 1
                                    


"Ate are you sure about going to Manila? It may be dangerous for you! Marami akong nababasang balita lately!" Nag aalalang sabi ni Aria na nakababatang kapatid ko..

"It's not! Sakin sila dapat matakot and I will bring Yaya Eya with me naman eh! Don't worry okay?" I said while caressing her face. Im going to miss my sister so much!

"After you study you'll go home, okay?" Mabobosesan mo parin ang pag aalala sakanya..

"Of course! I won't do anything there kaya! I will just focus on my studies and be a top student so you guys will be very proud of me!" I smiled and hug her tighly to make her feel better..

Wala naman talaga akong gagawin don kundi ang mag aral ng mag aral eh..

Napalingon kami ni Aria sa pintuan ng kwarto ko ng pumasok bigla si Daddy..

"Astrea are you sure about your desicion? You can study here naman eh. There's a lot of good schools here in Cebu!" Yeah, there's a lot of  good schools here for sure! But mom wants me to study in Manila, and I don't have a choice. Mommy wants,mommy gets! And I cant decide for my own if my mom doesn't say so.As usual..

"I know dad, but you know mom. Good isn't enough for her, she wants the best" Napabuntong hinanga nalang si daddy. Probably giving up. Alam naman nya na wala kaming laban kay mommy incase of deciding..

"Astrea! Are you done packing? Malalate na kayo ni Yaya Eya sa flight! Hurry up now!" biglang sulpot ni mommy..

"I finished packing already mom! Nag papaalam nalang po ako kila daddy" Nakita ko kung pano umasim ang mukha nya dahil sa narinig mula sakin..

"Hindi mo na kailangan mag paalam, uuwi ka rin naman dito. It's not like maglalayas ka" Mom is always like this. She hates cringey things..

"We'll get going now Mom,Dad,Aria" I said nung dumating na ang driver na magdadala saamin sa airport..

"Sige nak,Ingat" niyakap ako ni daddy ng mahigpit at ngumiti ng pilit. Ayaw nya talagang umalis ako but like me he can't do anything because its moms decision..

Niyakap din ako ni Aria at humalik sa aking pisngi..

"Ingat ate! Always call me huh!"

Lumapit ako kay mom because I was expecting a hug from her but she just stared at me and say "Malalate na kayo sa flight" It saddened me but im used to it. I need to be used to it..

"First time kong sumakay sa eroplano Ia. Ninenerbyos ako" sabi ni Yaya Eya at nag sign of the cross pa nung pumasok kami sa eroplano..

"Don't be Yaya. We'll be safe, don't worry" sabi ko at inakbayan si Yaya..

Nakatulog kami ni Yaya sa buong byahe at nagising nalang kami ng lalapag na ang eroplano..

"Hay salamat sa diyos at ligtas tayo" hindi ko alam kung matatawa ako kay yaya dahil sa ginagawa nya. She might be really scared..

Nang nakalapag na ang eroplano ay agad kong tinawagan si mommy para sabihin ito sakanila at magpasundo..

"Our driver is on his way there" Yun lang ang sinabi nya at binaba ang tawag..

Maya maya pa ay dumating na ang driver namin at ng nakarating na kami sa mansion ay kaagad naming inayos ang mga gamit namin..

"Yaya Eya,mag lilibot lang ako saglit ah. Sa may malapit lang,maglalakad na lang ako" bulong ko kay yaya eya na natutulog..

"Hmm" sabi nya kaya naman agad akong lumabas. Hindi ko na kukulitin pa si yaya. She must be really tired..

"Ohmygod where am I? Napalayo na ata yung pag lalakad ko" tumingin ako sa paligid at napansing nakalabas nako ng subdivision namin..

Im doomed, wala akong dalang phone or even money..

I flinched when someone touch my shoulder..

"Miss nawawala ka?" napalingon ako sa likod ko.Shit mukhang mga adik to ah. Anong laban ko sa kanila? Hindi sa judgemental ako pero.. ANONG GAGAWIN KO?

Without any second thought ay kumaripas ako ng takbo pero nahuli nila ang mga kamay ko kaya napatili nalang ako..

"Arghhh! Bitawan nyoko!" sabi ko habang inaalis ang mahigpit na pagkakahawak nila saakin..

"Wag kang maingay miss, nagtatanong lang naman kami ah?" sabi nung isang nakahawak sakin sabay halakhak..

Shit ano nang gagawin ko?Think Venus think!

"Ahmm y-yes im lost,can you guys help me?" Nanginginig pero nakangiting sabi ko sabay haplos sa braso ng isang nakahawak sakin. It took my a willpower to even touch one of them.Nakakasuka..

"Madali ka lang pala kausap mi--" dahil lumuwag na ang hawak saakin ay madali ko nalang silang natadyakan at kumaripas ng takbo..

"Punyeta!Habulin nyo yan!" sigaw ng parang lider nila na namimilipit sa sakit dahil sa sipa ko..

Nagpatuloy lang ako sa pagtakbo ng may humigit saakin at itinago ako kanyang likuran. Who is this!?

Titili sana ako kaso "Shh,wag kang magsasalita miss akong bahala sayo. Pagbilang kong tatlo tumakbo ka ako na ang bahala sakanila" sabi nang kung sino man ang lalaking to na tinanguan ko nalang..

Sinunod ko ang inutos nya, pagkabilang nya ng tatlo ay tumakbo ako at sya naman ay nakipag bugbugan sa mga mukhang adik na mga yon..

Hindi ko alam kung bakit pero kusang nagbagsakan ang mga luha ko. Muntik na ako don. I should've died if that man didn't came and save me. I should say thanks to him. I need to find him..

Kahit na nanginginig sa takot ay naglakas loob akong bumalik sa lugar kung saan ko sila iniwan. At nakita ko sya doon na nakikipag laban parin sa mga yon. I wanted to help him but I know na magiging pabigat lang ako, so instead of helping him I just stared at him while fighting with those assh*les..

Di ko natalagan ang mga nakikita ko at napapikit na lamang habang pinapakinggan ang mga daing nila. Im not so girly but im not a fan of action movies, im scared of blood..

Lalo kong hinigpitan ang pagkakapikit ko ng may narinig akong yapak papalapit sakin, I didn't dare to open my eyes,not until someone hugged me warmly..

"You're safe now" bulong nya saakin. I remember that voice! Sya ang nagligtas saakin. Oh god! He's safe!

I don't know whats with me pero gumanti ako ng mahigpit na yakap sa lalaking nagligtas saakin..

"Thank you so much" nahihikbing sabi ko. He caressed my face gently, I looked up to him and now I have a chance to look at his face..

He looks so manly,so clean,and so handsome at the same time. Narealize ko nalang na nakatitig na pala ako sakanya..

Binawi ko ang kamay ko at dumistansya sakanya..

"Im--" magpapakilala sana ako pero naunahan nya akong magsalita..

"Its getting late, I'll take you home"

***


"FOCUS"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon