"FOCUS"

07

****

Nasa loob na kami ng sasakyan ni Cloud. Ang masasabi ko lang ay sobrang AWKWARD! Sa sobrang tahimik ay paghinga lang namin ang naririnig ko,ang kotse nya at ang tunog ng kandidit..

I've never been in a AWKWARD situation like this. NGAYON lang! This is my very first time to feel awkward..

Yung sa sobrang awkward ay gusto mo nalang na kainin ka ng lupa! Yun ang nararamdaman ko ngayon..

Im thinking why did I got into this situation. This is like heeeell! I just wanna go home! But it seems like ang pag papahatid sakanya ay ang pinaka malaking pagkakamali na nagawa ko sa buhay ko!

Hindi ko nga alam kung pano ko sya haharapin dahil sa sobrang awkward ng nangyari kanina at lalo na ngayon..

(Flashback)

Sa sobrang lapit ng mga mukha namin ay naamoy ko na ang hininga nyang amoy mint. Isang galaw ko nalang ay mahahalikan ko na sya..

Para kaming mga tangang nagtititigan sa gitna ng ulan..

Napalaki ang mata ko ng pumikit sya at unti unting inilapit saakin ang mukha nya. Alam ko na ang mangyayari dito! Pero choosy paba ako?

Venus kahit na wafu sya hindi pwede! Now get back to your senses and push him away!

Papalapit na nang palapit ang mukha nya. I can't push him away! Imbis na itulak siya ay napakapit nalang ako sa braso nya..

Pipinikit na din sana ako kaso *Achuuuu!* Napabahing ako kaya naman ay napamulat sya at lumayo saakin. May binulong pa sya kaso hindi ko marinig dahil nga BULONG lang sya..

Napangiwi ako. Ang katawan ko na mismo anh gumagawa ng paraan para hindi nya ako mahalikan..

Nakakapanghinayang pero.. Very good Venus! You did a great job!

(End of flashback)

Alanganin akong nilingon si Cloud ng huminto na ang sasakyan nya..

"That's your house,right?" Walang bakas ng pagiging awkward ang boses nya. Sanaol talaga!

"Ahmm yeah" Nakailang lunok pako para lang makapag construct ng sentence dahil sa sobrang kahihiyan ko..

And here it goes again. Bigla nanamang nanahimik na lubos na ikinakakaba ko..

Lumapit sya saakin kaya naman napapikit ako at napakapit ng mahigpit sa hita ko..

"Kaya mo naman sigurong alisin yung seatbelt diba?" Awkward akong ngumiti sakanya at dahan dahang inalis ang seatbelt at nagsalita..

"Ahmm baba nako, Salamat sa paghatid" This time ay hindi na talaga ako tumingin sakanya at dali daling bumaba sa kotse nya at naglakad papalayo ng walang lingunan..

Im so exhausted!

Nang makapasok ako sa bahay ay agad akong dumiretso sa kwarto ko at nag shower..

Sobrang pawis ako! Ngayon ko lang napansin tapos sobrang lapit ko sakanya. Hindi kaya sya nabahuan sakin?

Inamoy amoy ko ang sarili ko at nakahinga ng maluwag ng maalala kong wala naman akong body odor or something..

Kung meron ede sana hindi nya ako tatangkaing halikan! Tama ka Venus! Pero syet muntik na talaga ako kanina! Nailigtas lang ako ng pagbahing ko mula sa tukso!

"Ia! Jusko nakauwi kana pala! Alalang alala ako sayo. Hinahanap ka kanina ng kapatid at ng daddy mo saakin, dahil nagtatampo sila at hindi mo sila tinatawagan ng mga ilang araw" Napalingon ako kay Yaya Eya at niyakap sya ng mahigpit..

"Sorry Yaya Eya may nangyari kasi kanina kaya ginabi na ako" Nakayakap parin ako kay Yaya Eya. Whenever Yaya Eya is here I feel calm..

"Alalang alala ako sayo nak. Susunduin na sana kita kaso wala akong masakyan, hindi naman ako marunong magmaneho! Wala pa naman si Ramon at may sakit ang anak nya" Napahikbi ako ng naalala ko ang ginawang pagpapahiya saakin kanina ni mommy. Kay yaya eya lang ako nakakapaglabas ng sama ng loob. Yaya Eya is my comfort zone..

"May nangyari ba?" I can hear the comcern in Yaya's voice..

"This is nothing yaya. Just let me hug you for a while" Alam ni yaya kung kailan ko gusto o ayaw magsabi ng problema ko kaya nanahimik lang sya at mas hinigpitan ang pagkakayakap nya saakin..

Nung gabing iyon ay nakatulog ako ng mahimbing sa yakap ni Yaya Eya. I forgot about what happened the whole day because of her warm hug. Nakatulog ako ng walang iniisip at hindi inaalala ang mangyayari bukas. I need to rest and fight for another day tomorrow..

Kinabukasan ay gumising ako ng may ngiti sa labi. Sa sobrang sarap ng tulog ko ay hanggang pagpasok ay nakangiti ako..

"Hi!" Napalingon ako sa may likuran ko ng may kumalabit saakin..

"Oh hi!" Pagbati ko sa babaeng tumawag saakin..

"Im Adrianna! Napansin ko kasi na wala kang kaclose pa dito, well parehas tayo! Can I be friends with you?" Hyper na sabi nya. I just looked at her and smiled. Wala naman sigurong masama kung magkakarooon ako ng kaibigan diba? It wouldn't affect my studies naman eh..

"Ofcourse! Im Astrea" Lumapit sya ng upuan sa tabi ko. We talked and talk and talk with each other the whole class,buti nalang ay hindi kami napansin ng prof dahil sa may board sya nakatingin. Well, having a friend is not bad at all..

Nagsisi ako ng sinabi kong having a friend is not bad at all. Sobrang nagsisi ako! Kulang nalang ay mapatakip ako ng tenga sa sobrang kaingayan at kadaldalan ni Adrianna..

"Uy Beshhiee!! Are you listening to me!?" She even use a cute voice that I am cringing about. I dont want to say that im annoyed but Im absolutely annoyed!

"Yeah" Nahihilo na ako dahil kung saan saan nya ako dinadala. Pagkatapos ng klase ay narealize ko nalang na hila hila nya ako palabas ng campus..

"Hmmp! You're not listening kaya! Siguro you regretted to be my friend already because im loud. Im sorry for being like this. Kaya siguro wala akong nagiging kaibigan eh!" Napahinto ako sa paglalakad at umakbay sakanya..

"Sorry,okay? Hindi lang ako sanay na may kasama. Just like you I never had a friend. In my ENTIRE life" I said and laughed, trying to make the situation lighter. I regretted being insensitive towards her. I realized that having a loud friend isn't bad at all. Were actually the same, Its our first time to have a friend because a lot of people judge us because of our personality..

"Oopsie! We are meant to be friends, thats why! Im the loud one and you are the silent one!" Parang batang sabi nya at tumatalon talon pa habang nakaakbay saakin. Napangiti ako..

I finally have a friend!

****

<3 Love y'all