because of you

-

tate mcrae - you broke me first

Hassas olanlar okumasın lütfen ❤️

Merhaba Bal Köpüğü,
yazacaklarıma küçükken bana seslendiğin komik isimle başlamak istedim.

iki bin on yazında aldığın ilk dokunmatik telefonuna beni böyle kaydetmiştin. Bal köpüğüm. Kulağa hâlâ o zamanki kadar komik geliyor.

Tabi artık biraz da hüzünlü.

Bu mektupta bana yaptığın her şeyi, aramızda geçenleri tekrar tüm ayrıntılarıyla yazacağım.

Sanki sen orada yokmuşsun, onları benimle yaşamamışsın gibi yazacağım.
Önem vermediğin üstünü kapatmaya çalıştığın bütün detayları yazacağım.

Sana hatırlatacağım.

Çünkü bir hayatı kaydırıp devam etmek kolay olmamalı.

Olmayacak.

Seni ilk gördüğüm anı tam olarak hatırlamıyorum ancak anaokulunda tanıştığımızı biliyorum.

Bademcik ameliyatım ve çöken bağışıklık sistemim yüzünden- o dönemin korkutan hastalıklarından ağır bir zatürre geçirmiştim- anaokuluna birinci dönemin sonlarında başladım. İlk yabancı bir yerde durma deneyimimde herkes herkesle çoktan kaynaşmıştı.

Öyle ki içeride giyilecek ayakkabılarımızı ve boyalarımızı koyacağımız rengarenk tahta dolaplar bile kapılmıştı. Ben biriyle dolabı paylaşmak zorunda kalmıştım. Böylece ilk düşmanımı kazandım. Hiç unutmuyorum bir keresinde ayakkabılarımı yere atıp benden nefret ettiğini söylemişti.

Küçük birine göre fazla nefret doluydu.
Ayakkabılarımı yerden alıp bütün öfkesini sessizlikle karşılamıştım. Evde biraz ağladım ancak o an ağlamamayı başardığım için kendimle gurur duymuştum.

Aslında genel olarak okul öncesi macerası için gururluydum.

Tüm hepsi benim için korkutucu olmalıydı ama fazlasıyla heyecanlı, panik biri olmama karşılık sebebini anlamadığım şekilde sakindim.

Seninle anaokulunda arkadaş olmadık.

Çok güzel iki kişiyle birlikteydin. Herkes size bayılıyordu. Üçünüz prensler gibiydiniz. Zar zor bulduğum tek arkadaşımla size hep özenirdik. Ve bu bir sır değildi çünkü herkes öyle yapardı.

Psikolojik sorunları olan anaokulu hocamızı eminim sen de benim kadar net hatırlıyorsundur. O kadını unutmak imkansız. Bizler için oldukça travmatik bir olaydı. Çocukları ceza olarak tuvalete kilitleyen, altımıza işetene kadar tuvalete gitmemize izin vermeyen bu hastalıklı kadın bizim senemizden sonra okuldan atılmış.

Size ve bana bulaşmazdı.
Aksine melek gibi davranırdı.

Yine de her sabah ağlayarak okula gitmemek için direnirdim. Müdürümüz bir gün neden sürekli ağladığımı sormuştu. Cevap vermedim. Söylediğim için beni bulup döveceğini düşünmüştüm. Annemden gizli fazla kanal yedi dizisi izliyordum.

Sizi kayırması olağandı.
Üçünüz küçük yaşlarımıza rağmen altın öğrencilerdiniz. Ama beni kayırmasını o zamanlar çözememiştim.