3 manyak + 3

GIRIS

                           GIRIS

 

            Bu gün bizim üniversitede ilk günümüz. Hepimiz heyecanliyiz, her ne kadar ben heyecanimi pek belli etmesemde - eger bende bu iki mayak gibi heyecandan ölmek üzere olursam bizi kimse toparlayamaz- su anda gercekten heyecandan ölmek üzereyim. Normalde herkes benim ellerimin soguk oldugunu söyler ama bilmiyorlarki ben herhangi bir duygu hissediyorsam ellerim buz gibi olur.

            Tamam, belkide ilk önce “ BIZ “ kimiz onu söylemeliyim. Aslinda birbirinden manyak, cilgin ve deli dolu 3 kisilik bir grubuz biz.

Icimizdeki en normalimiz Irem’dir, genellikle biz manyakca bir sey yapmaya kalktigimizda bizi durduran o olur. Özelliklede beni durdurmasi gereken cok zaman olmustur. Bunlarin yani sira grubun en umursamazida diyebiliriz, bir olay oldugunda icine girmek yerine disarida kalip olanlari seyretmeyi tercih eder – ki bu cogu zaman benim ve Gizem’in gözden kacirdigimiz seyleri yakalamamizda yardimci olur- bir gözlemci gibi olayi gözler. Grubumuzun piyanistidir kendileri.

Grubun sakin gözükeni ama icinde firtinalar kopani Gizem ‘dir. Eger onu bir seye benzetmemiz gerekirse o sey kesinlikle bir saatli bomba olur ama bu bombanin saati kesinlikle görülmezdir, sedece patlamaya cok yakin oldugunda biplemeleri artan bir bombadir o. nered ve ne zaman patliyicagi bilinmez onun. Bazen bizim yaptigimiz bir seye, bazende bize yapilan bir seye patlar. Müzigi her ne kadar cok sevsede yeteneginin olmadigini idda ederek bu alanla ilgili pek bir sey yapmaz, onun yerine grubun sportifi olur kendileri.

Iste geldik bana. Benim ismim Ceren. Benim grupta nerde oldugum tam olarak bellidegil aslinda. Cogu zaman bize bir haksizlik ve ya iftira atilma gibi olaylarda ilk gidip konusan benimdir, tabi böyle olunca kavgalara da ilk ben giderim. Gerci bu benim aldigim dövüs egitimlerindende kaynaklaniyor olabilir. En bastada dedigim gibi ben duygularini belli etmeyi seven birisi degilimdir. Dusuncelerimi bile cogu zaman kendime saklarim, cok konuskan biri olmama ragmen cogu zaman sadece yüzeysel seyleri söylerim kendi icsel düsüncelerimidegil. Grubuzun danscisi ve dövüscüsüde benimdir aslinda. Ne kadarda zit iki konu.

Simdi siz düsünün, böyle 3 insan üniversite icin ayni sehirde ki ayni üniversitenin farkli bölümlerine gidiyor. Birde biz ailelerimizin yasadigi sehirde bir üniversiteye gitmedigimiz icin gurbet yerde gariban gariban tek basimiza kalmiyalim diye ailelerimiz bize kaldigimiz sehirin en lüks mahallesinde 4 katli bir villa aldilar. Tabi dogal olarak arabalarimizida bize teslim ettiler. Ama biz okulun ilk günü oldugu icin ve birbirimizin dibinde olmayi sevdigimiz icin ayni arabaya sıkısıp gidiyoruz okula.

Sabah, evden gec kaldigimizi düsünerek kosarak ciktik ve kizlar benim en önde oturmayi sevdigimi bile bile beni arkaya resmen tiktilar. Hadi ama arabanin arka kisminda tavanda acilabilen bir cam var ve ben oradayim elbette koltukta oturmak yerine orada ayakta kafami camdan cikarip durucagim.

Evimizle okul uzak olmadigi icin ben cok böcek yutmadan okula vardik. Arabadan bir inisimiz var tam kotolokluk ( elbette bu kelimenin böyle olmadigini biliyorum), diyorumya katalokluk olmaz bizden ancak kotolok olur.

“ Ceren önüne bak da her zamanki sakarliginla okulun ilk günü rezil olmayalim yakusuklulara.“

„ Gizem allaha askina ben ne zaman sakarlik yaptim.“

GIZEM:

 

Ceren her zamanki gibi lafini bitiremeden beni hakli cikartti ve ayagini anlam eremedigim bir seye takip düsüyordu. Bir saniye cerenin yerde olmasi gerekirken su anda yakisikli bir cocugun kollarinda!

CEREN:

Her zamanki gibi gizemi hakli cikarttim.

„ AHHH! „ Benim yerde olmam lazimdi bu meteorun kollarinda degil.

„ haha ! Daha düz yolda bile yürüyücek zekaya sahip degilken sen nasil üiversiteye gelebildin.“

Beyefendiye bak ! kendini bir halt zannediyor arkadas, resmen yüriyen ego !!!

„ Hayret, senin gibi bir türün bilim labaratuarinda olmasi lazimdi. Cünkü bir ego nasil vücut bulup hareket edip ayni zamanda konusabilir arastirilmali! Türünün ender bir örnegisin!!! “

“ Sen ya salaksin ya da sende deli cesareti var! Sen benimle nasil böyle konusabilecegin kanisina vardin !!?? “

“ Araf sakin ol.”

Adinin araf oldugunu ögrendigim bu ayakli ego beni her an öldürüp derimi yüzücekmis gibibakiyor.

“ Sakin olmu !! ?? Burada asil sakin olmasi gereken birisi varsa oda Ceren. Senin yüriyen ego degil.”

Gizemim her zamanki gibi benim arkamda, bu salaklara patladi bombada.

“ Kizlar bence bunlari burada kendi egolarinda bogulmaya birakalim, cünkü kayit yaptirmamiz lazim ve gec kalmak istmeyiz.”

Irem her zamanki gibi bizi sakinlestirip asil amacimiza dönmemiz konusunda uyariyor, canisii.

“ Araf, Uzay bakin bu cadilar ilk defa dogru bir sey söylüyor bizimde kayit yaptirmamiz gerekiyor.”

“ Biz cadiysak sizde bizim lanetledigimiz vodularimizsiniz.”

  

Kizlarla ayni anda benim bu söyledigime katila katila gülmeye basladik. Karsimizdaki egolar bize uzayli görmüs masum köylüler gibi anlamsiz anlamsiz bakiyorlar.

IREM:

Bu üniversiteyi özellikle secmistik. Cünkü istedigimiz bölümler ayni kampüsün icinde ve ana girisleri ayni yesillik alanda.

Ceren mekatronik bölümüne, gizem uzay ve havacilik bölümüne, ben de tip bölümüne kaydimizi yaptirmak icin dagildik. Benim gibi kayit olmak icin bekleyen iki kisi daha vardi anlasilan en son kayit olanlardan olucagim.

Aklim az önceki 3 egoda kaldi. Acaba en son konusanin ismi neydi ? Cocuk gercektende cok yakisikliydi.

“ Anlasilan sans bu gün benden yana degil. Yoksa neden cadilardan biriyle ayni bölümde oluyim ki! “

….

Umarim hikayemizi beyenirsinizzzz :)