~4.Bölüm~

51 11 0
                                    

""Hikayenin konusu sadece bxb değil, witchcraftla da ilgilidir""

Ders çalışırken uyuyakalmıştım. Telefonumun bilmek bitmeyen titremeleri sayesinde uyanıp telefonu elime aldım. Saat gece 01.30 olmuştu. Bildirim panelini kaldırıp mesajları okumaya başladım.

15 yeni bildirim :
05** *** **** : aç şu telefonu

05** *** **** : gelmeyeceksen evine ben geleceğim

engelatmayarram : cidden gelmeyecek misin

engelatmayarram : mesajlarıma bak

*11 arama*

Siktir. Evine ben geleceğim ne demek? Evimin yerini biliyor muydu? Yataktan çıkıp hızla giyindim ve cebime bıçak koydum. Silah almalı mıydım? Hiç konuşmadığım ve görmediğim ama her şeyimi bilen birine karşı silah almak mantıklı olabilirdi. İçinde silah olan küçük el çantamı da alıp telefondan mesaj attım.

paranoidparmesan : Yoldayım.

engelatmayarram : Biraz daha bekletsen ben gelecektim :d

paranoidparmesan : :/

Bu mesajlardan sonra nedense beni koruyor gibi hissettiğim için lavanta kokulu parfümden bileklerime sıktım. Ve silahı kullanmama gerek kalmaması için Tanrı'ya dua ettim.

..

Yaklaşık 10 dakika sonra kararlaştığımız parka varmıştım. Ağaca yaslanıp cebimden sigara çıkardım ve dudaklarımın arasına koydum. Çakmakla yakıp içime çektikten sonra tekrardan mesaj attım.

paranoidparmesan : Parkta değilsin?

engelatmayarram : Seni izliyorum..

Bunu demesiyle olduğum yere çakılı kalmıştım. Korkudan sigarayı tutan parmaklarımın titrediğini hissedebiliyordum. Yavaşça siyah çantamın içinde ki silahı kılıfından çıkardım. İçi doluydu. Korkutmak için havaya birkaç el ateş açtım ama asıl korkudan titreyen bendim.

"Beni gerçekten vuracak mısın?" dedi dalga geçercesine bir sesle. Önümde değildi, arkamdan geliyordu. Donakalmıştım. Ellerim titreyip terliyor, kalbim neredeyse dışarıda atacak duruma gelmişti. Anksiyetem sınıra ulaşmıştı. Ellerim titrerken sigara ve silahı elimden düşürdüm ve hareket edemiyordum. Korkudan kımıldayamıyordum bile. "Sakinleş artık, zarar vermeyeceğim"... Sesi kulaklarımda yankılanıyor,başım dönüyordu. Dengemi sağlayamıyordum. Bilincimi resmen kaybetmiştim. "Yerde silah gören biri olsa bu durumu hiç hoş karşılamaz" diyip silahımı yerden aldı ve o an yüzünü gördüm. Normal görünümlüydü. Hafif uzun ve koyu renkli saçları ona büyücü havası katıyordu resmen. Bayılmamak için yandaki ağaca tutundum. Konuşmak istiyordum ama ağzım açılmıyordu. "Konuşmayacak mısın?" diyip silahı alnıma dayadı. Sırıtıyordu. Gözlerim korkudan faltaşı gibi açıldı ve kalbim üzerinde taşıdığı yüke dayanamadı. En son hatırladığım şey gözlerimin kararmasıydı.

.....

Beni sürekli dürten bir el olduğunu hissettim. Üzerimde aşırı yorgunluk ve halsizlik vardı. Yavaşça gözlerimi araladım.
"Günaydın" dedi dün bana silah doğrultan garip şahıs. Dur, o nasıl evime girmişti!? "YAKLAŞMA BANA!" diye bağırıp yataktan çıkmaya çalışırken yere kapaklandım. "Zararsız olduğuma ne zaman inanacaksın?".. "DÜN BANA SİLAH DOĞRULTTUN SİKTİĞİMİN-" sözümü tamamlayamadan yüzüme yumruğu yemiştim. Burnumdan kan akıyordu. "Güzel.." diyip burnumdan akan kanı bir parça peçeteyle sildikten sonra cebine attı. Neden böyle iğrenç bir şey yapmıştı ki? İğrenerek baktım. "Orospu çocuğu..".. "Gerçekten klavye efendisiymişsin" dedi gülerek. "Geber,anonim piç" diye yanıtladım kendisini. "Adım Marlek.".. dediğinde kahkahalara boğuldum. "Ne gülüyorsun?" diyerek bana baktı. "Öyle isim mi olur olm" diyip dalga geçtiğimde yüzündeki ciddiyetini korumaya devam ediyordu. "Ben Eren" dedim dalga geçmeyi bırakıp. "Saçın dökülmüş." diyip omzuna düşen saç telimi aldı. Bir şey demedim. Hala duruma alışmaya çalışıyordum. Aklımda tonlarca soru vardı ve nereden başlayacağımı bilmiyordum. En mantıklı olan soruyu sormaya karar verdim. "Nasıl?".. Bana bakıp güldü. "Ne nasıl?".. "Nasıl her şeyi biliyorsun?" dedim biraz gerileyerek. "Hiç Astral seyahat nedir duydun mu?".. Tabii ki duymuştum. Bilmeyen var mıydı ki? "Evet. Ne olduğunu biliyorum."diye cevapladım."Astral seyahat yaparak gördüm her şeyi."dediğinde bakakaldım. "Bu imkansı-".. "İmkansızsa nasıl yaptım ha? Tam 5 yıldır her gece bunun üzerine uğraşıyordum. Son zamanlarda ustalaştım. Kafama göre evlere girerken sana denk geldim ve ilgimi çektin. Telefonundan instagramını görerek yazdım.".. Dediklerini duyunca yutkundum ve tenimin her bir noktasını ürperti kapladı. " Yani.... Gerçekten beni izliyordun....".. Evet dercesine başını salladı ve bir parça kağıt çıkarttı."Sınavının cevapları" dedi sırıtarak. "Kendin uydurmuşsun. Cevaplara ulaşmanın imkanı yok."... "Mesajlarını okuyup öğretmenin adresini öğrendim. Gayet kolaydı aslında."... "Peki neden bana yardım ediyorsun?" diye sorup merakımı gidermek istedim. "Bu şekilde daha çok vakit geçirebiliriz".. bunu dedikten sonra bana yaklaştı. Yatakta gerilerken sırtım duvara yapışmıştı. Çenemden tutup başımı kaldırttı. Kalbim deli gibi atıyordu. "N-ne yapıy-" sözümü tamamlamama izin vermeden dudaklarıma yapıştı. Korkudan ve heyecandan gözlerimden yaş akıyordu çünkü bana zarar verebileceği için karşı koyamıyordum. Ben eşcinsel değildim. Olamazdım. Hoşuma gitmemişti. Öpmeyi bıraktığında elinin tersiyle göz yaşımı sildi. "Bana karşı çıksaydın dururdum" dediğinde bu kez ben yumruğu geçirdim. "Eşcinsel değilim hastalıklı piç".... dedikten sonra öfkelendiğini ve yanlış bir şey dediğimi anlamıştım. "Ş-şey.... Yani.... seni yargılamam tabii ki ama-" tekrar lafımı bölüp bileklerimden sıkıca tutmuştu. "Belki de sana tecavüz etmeliyim. Aklın başına gelir ve hastalıklı kelimesini bir daha düşünürsün.".... Siktir. Bu kadarı da fazlaydı. Anksiyetem her şeyi boka sürüklerken kendimi ezdirmekten bıkıp kafa attım. Acıyla inleyerek geriye çekildi. "Siktir git evimden".. dememle beraber annem odama daldı bu kez. "Arkadaşın dün gece uyurgezerlik yaptığını söyledi ve seni sokakta bulup eve getirmiş ona teşekkür etmeliyiz değil mi? Neden yemeğe de kalmıyorsun?" diyip meyve tabağı koymuştu masama. "Çok isterim ama çalışmam gerekiyor. Uygun bir zamanda tekrar gelirim" diyip gülümsedi piç Marlek. "Eve girmek için böyle bi bahane mi buldun?"... "Oğlunuza silah dayadım ve bayıldı mı deseydim?" dediğinde bi tane daha yumruk çakasım gelmişti ama vazgeçtim. "Telefon numaramı kaydet. Akşam arayacağım." diyip çıktı odamdan. Yaşadığım olayın şokunu atlatmaya çalışıyordum. Astral seyahat yapan eşcinsel bir psikopat. Hayatım tehlikeye girmişti. Ve kurtuluş yolum çok uzaklardaydı. Fakat kurtulmak istiyor muydum?




**medyadaki Marlek bu arada wşkdşedl bence güzel bölüm oldu witchcraftta şuan 5.yiz devamı için votelayın lütfen**

Kimim Ben? Where stories live. Discover now