"Panget naman yon di siya bagay kay lolo mo Vince", pang lalait ko agad.

"pero si Vince nagagandahan, talo tayo don badi!", pabirong sabi niya sabay tawa.

"Peke naman ng tawa mo!", paninita ko agad sakanya kaya hinampas niya ako.

"Eh kayo ni kuya mo Luke musta?", bigla niyang tanong.

"Wala na akong balita tungkol sakanya, ayaw ko naring malaman", diretsong sagot ko.

"Well just to say nasa Canada siya just for vacation!", sabe niya kaya nacurious ako bakit niya sinasabi saakin.

"I don't car-", hindi ko na natuloy ng may dinagdag siya.

"just saying", sabi niya sabay tayo dahil tinatawag na kami para kumain.

They served menudo so I remembered Luke's cooking skills again!

"Sumpa ba toh?", sabi ko habang nakatitig sa menudo.

"Ang judger ha! tikman mo muna!", sabi ni Jade.

"IT REALLY HURTS ANG MASABIHAN NG SUMPA", kanta ni Daniel.

"Kawawa naman yung menudo!", dagdag ni Vince.

I just ate it anyways dahil nakakahiya naman sakanilang mga nagluto masarap naman talaga! ang dami lang talagang memories sa menudong yon!

They just played games habang natulog nalang kami ni Margo pagod na pagod kami....kakaupo! Nagising ako at nakitang 12am na ng madaling araw wala ng ilaw at tulog na ang iba pwera kay Margo. Mukhang kakagising lang din niya at may hawak pa na bote ng beer.

"Wow inuman ba naten ngayong madaling araw? di ako nainform!", sabi ko sabay upo ulit sa tabi niya, nasa may balcony kami uminom habang nagkukwentuhan.

"Hirap naman umasa sa kaibigan!", sabi niya agad at halatang lasing na.

"Bat kase siya pa badi!", tanong ko pabalik sakanya.

"yan den tanong ko sa sarili ko badi!", sabe niya sabay tawa.

"bat kase sa lahat pa ng papatay yung tatay pa ni Luke!", tanong ko.

"Miss mo?", tanong niya saakin.

"Syempre naman! hindi ko na yon nakausap sinula nung araw na yon", sabi ko.

"LUKE!!!", sigaw ko.

"VINCE!! ANG MANHID MO!!", sigaw naman ni Margo.

"Wow ako talaga?", may biglang nagsalita at napalingon kami kay Vince at sa likod niya ay ang iba pa.

"OO IKAW! DI MO FEEL PARE!", sigaw pa ni Margo dahil akala namin imagination lang namin sila.

"may inuman pala kayo di kayo nagaaya!", sabe agad ni Alicia.

"Wala na finish na!", sabe ko agad at tumayo na hinila naman ako ni Margo dahil papunta pala ako sa banyo ang akala ko sa higaan.

Suka nanaman ng suka kaya ang aga ko nagising hindi na ako bumalik sa pagkatulog dahil magigising lang ulit ako pag susuka. Napakabaho ng hinga ko nalimutan ko nga palang mag toothbrush tas mag skin care pa! 

Naalala ko nanaman nung dati tinoothbrushan ako ni Luke bat ba kase lahat ng nagyayare may memories na kasama siya!

Mom informed na na magkakaroon na ng judgement about sa kaso ng Daddy ni Luke kaya I decided to attend since wala naman si Luke sa Philippines. I left after we ate lunch para maaga ako makaattend Mom will also attend kayao nagpaalam na ako kila Margo.

"Honey are you okay?", Mom asked me.

"Yep! I drink last night hehe that's why!", I informed her.

The judgement started at hindi nga dumating si Luke walang ibang nasa panig ng daddy niya kundi ang Lawyer nito. 

"Everyone but the jury may be seated", the judge announced.

The judge proceed with the showing of evidence against the criminal, syempre ang evidence na namin is yung sa cctv footage.

"Your Honor, The members of this Jury find the defendant Guilty!", the Jury's Spokesman said.

"This court is ajourned!", the judge dismissed.

I hugged Mom so tight because we will now have the justice about the death of my father. While going out of the hall the criminal 'Luke's Father' called me.

"I'm so sorry..", sabi niya na naiiyak na.

"I don't believe in fake emotions! Hindi mababalik ng sorry mo ang pagkamatay ng asawa ko, best friend mo at tatay ng anak ko!", my Mom said.

"You ruined everything!", I answered him.

"WHY OF ALL THE PEOPLE? WHY YOU? JUST SHUT UP AND GO IN THAT JAIL WALA AKONG PAKE SA SORRY MO! YOU STUPID OLD MAN", I shouted at him while his tears keep on falling.







Open Gates, Different PathsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon