ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 8

Η Καλλιστη συνηθίζει να παίρνει τον καφέ της από ένα Cafe απέναντι από το γραφείο που κάνει την πρακτική της. Όπως κρατούσε στον χέρι της τον καφέ και προσπαθούσε να βρει τα κλειδιά του γραφείου στην τσάντα της η πόρτα της κάτω εισόδου άνοιξε με αποτέλεσμα κάποιος να πέσει πάνω της ρίχνοντας όλον τον καφέ πάνω της.

"Ιι...καλα στραβός είσαι άνθρωπε μου;" είπε η Καλλιστη και κοίταξε νευριασμενη τον νεαρό που στεκόταν μπροστά της.

" Χίλια συγγνώμη..." είπε και έβγαλε από τον χαρτοφύλακα του χαρτομάντιλα και της έδωσε.

" Τι στα έδωσε ο Θεός τα μάτια;" είπε καθώς καθάριζε το πάνω μερος του φορέματος. " Χάλια έγινα... Κάηκα κιόλας" μουρμούρισε.

" Σου ζητώ και πάλι συγγνώμη η πόρτα είχε μαγκωσει και έπρεπε να βάλω δύναμη... Άσε με να σε βοηθήσω..." είπε ο άντρας απέναντι της.

" Δεν χρειάζεται" είπε νευρικά η Καλλιστη.

" Όχι επιμένω!" είπε και της κράτησε την τσάντα. " Λίγο νερό θα βοηθήσει." της είπε δίνοντας της ένα μπουκαλάκι νερό. Εκείνη τον κοίταξε και χαμογέλασε διστακτικά.

" Πάρα ήμουν απότομη" είπε και γέλασαν. " Σου ζητώ συγγνώμη" του είπε και τον κοίταξε στα μάτια ενώ του άπλωσε το χέρι. "Καλλιστη χάρηκα"

" Κυριάκος! " της είπε και ανταπέδωσε με χειραψία και ένα πλατύ χαμόγελο.

" Αυτό πάει για πέταμα" είπε και πέταξε το πλαστικό ποτήρι του καφέ.

" Αν μου επιτρέπεις θα ήθελα να επανορθωσω..." της είπε και της έδωσε μια κάρτα.

" Να επανορθώσεις; " είπε παίρνοντας την κάρτα.

" Σου χρωστάω έναν καφέ." της είπε και εκείνη γέλασε. " Λοιπόν; "

" Λοιπόν... Κύριε..." είπε κοιτάζοντας την κάρτα. " Κυριάκο Καλογήρου..."

" Να υποθέσω ότι σε έφερα σε δύσκολη θέση;"

" Με έφερες σε μια θέση που είχα πολύ καιρό να έρθω." εκείνος της χαμογελασε. Καθώς κοίταξε την ταμπέλα με τα ονόματα των υπηρεσιών που παρέχει το κτήριο. "Κάνω την πρακτική μου. Δεν έχω δικό μου γραφείο ακόμα. " είπε ντροπαλά.

" Προσπαθώ κάπως να μάθω το τηλέφωνο σου. " εκείνη χαμογέλασε και πήρε την τσάντα της στα χέρια της.

" Αν θα το βρεις τότε θα μπορέσεις να επανορθώσεις για τον καφέ..."του χαμογέλασε και μπήκε στο κτήριο.

Σκέψεις Καλλίστης:

Κυριάκος... Πάντως έχει τον τρόπο του να σου κεντρίσει την προσοχή. Αν και... Δεν θα τον ξανά δω... Κοίταξα μια τελευταία φορά την κάρτα και έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελάει. Αμέσως κουνησα το κεφάλι μου και μπήκα στο ασανσέρ βάζοντας την κάρτα στην τσάντα μου. Μπήκα στο γραφείο και αφου απολογήθηκα για την μικρή καθυστέρηση πέρασα στην θέση μου. Το μυαλό μου έτρεχε όπου να ναι εκτός από την δουλειά. Η συνάντηση με τον Κυριάκο και η επιρροή που είχε σε μένα με έκανε να ξανά χαμογελάσω. Πολύς ενθουσιασμός Καλλίστη... Πολύς και μετά θα απογοητευτείς! Είπα στον εαυτό μου.