"I agree with your Kuya. You deserve a world and I will give you my world." he insure.


I bit my lower lip, guilty. Umiwas ako ng tingin ng ma-announce na ang flight niya.


"What is it? You look bother?" he tried catching my sight, but I still refuse to look at him.


"Hyd! Tinatawag na ang flight mo." napatingin kami kay Cove.


"Hindi na, liliban na muna ako sa klase." he seriously said, galit.


Napatingin ako sa kanya, nakatingin na rin siya sa akin.


"Huh? Bakit ka a-absent?" hindi niya pinansin ang tanong ni Ate Mia.


Nakita ko ang pagtiim-bagang niya na nakatingin sa akin. Natataranta ko siyang binitiwan sabay tulak ng mahina sa braso nito. He ignoring the announcement for his flight.


"Gosh, Euhe! Maiiwan ka na ng eroplano!" I panicked.


Naguguluhan na rin sila Kuya sa kinikilos ko.


"Something bothering you." he held my hand when I tried to push him again.


"Euhe may klase ka pa." he held my chin, so that our eyes meet.


"Tell me first what making you upset?" he said, sweetly.

I feel so hopeless with different kinds of unfamiliar emotions I felt. Naluluha akong tumingin sa mga mata niya.


"Deleted ang number mo sa akin!" I defended, hesitated myself to uttered more words. "Now, please go."


He laughed, gently squeezes my cheeks. Yumuko siya para gawaran ng halik ang noo ko.


"I will text you." he whispered.


Ng tumayo siya ng maayos nakita ko si ate Mia na nakatakip ang kamay sa mata ni Kuya. She winked the moment our eyes meet.


"Take care yourself." nagsimula siyang maglakad ng nakatalikod. "I'll see you soon." he waved, and step forward.


Sumisigaw na rin si Cove at Ate Mia sa kanya. Umiwas ako ng tingin ng makita ko siyang pumasok sa deparure area. I don't like to watch his back while walking away. Di ba manliligaw ko siya? Why is he turning his back on me? You should stay idiot! I don't want you to leave!


Tahimik ang naging biyahe pabalik naka receive din ako ng text kay Euhe na kailangan na niya i-turn off ang kanyang phone. Ng dumating kami sa school nasa harap na ng gate ang driver namin na hawak ang bag pack at paper bag na laman ng uniform ko.



"Salamat po."


Dahil sa nalalapit na foundation day exempted kami sa klase para sa planning. We have variant ideas on the final program. Some want to stick in the theme last year however I want it to be exceptional and memorable.


"I agree with press, kung magiging basihan natin ang mga nangyari sa last foundation day. Parang nakaka-hopya na kung mauulit na naman." Abad said, our treasurer.


Tumango ako sa sinabi niya. Masaya naman ang foundation day na nangyari last year kaya gusto kung ganoon din ang mangyari ngayong taon.


"Pero hindi naman naranasan ng mga new." natatawang sabi ni Gomez, representative ng grade twelve.


"Huh?! Kung magre-recommended ka bubuhan mo pa. Nahiya ka pa!" peace officer, Carlos teased with his brows moving up and down.


Napailing na lang ako. Sometimes masaya ako na may truants na nakapasok sa Supreme Court ngunit madalas nag-iinit ang ulo ko lalo na ang tatlong kutong lupa ng SSG na sila Carlos, Gomez and Ike. Napuyat ang ikatlong kuto kagabi kaya hindi siya pumasok ngayon.


Miracle In His Eyes Où les histoires vivent. Découvrez maintenant