Miracle In His Eyes

03

"Leona, anak."

Mas lalo kung tinakpan ng unan ang mukha ko ng marinig ko ang tawag ni Mommy.

"Leona darling, okay ka lang ba?" patuloy pa rin ang pagkatok ni mommy.

"Ano ba ang nangyari at hindi na iyan lumalabas?" napabangon ako ng marinig ko ang boses ni Lola.

"Hindi ko po alam Mama dumating na lang po akong hindi na iyan lumalabas." pagkataranta ni mommy.

"Hindi na ako natutuwa sa ugali ng mga kabataan ngayon." dinig ko ang seryosong tono ni Lola.

"Open the door young lady." madiin na anya.

Ng hindi ako kumilos dinig kong ipinag utos nito ang duplicate ng susi sa kwarto. Hindi na ako nagtaka ng malakas na palo ang natanggap ng pwet ko. Bumalik ako sa posisyon ko kanina.

"Leonabell Alcyone Acosta!" marahas na tinanggal ni mommy ang unan.

Natulala sila ng makita ang mukha kung sabog sa mga tuyong luha.

"Oh, darling," mainit na yakap ni mommy.

"Mommy" hinayaan ko ang sariling sumiksik sa kanyang balikat.

I thought my tear already reach their limits. When I feel my mom hug a memories of happened flashback.

"Hush darling mommy's love you so much. We loved you so much."Pag-aalo nito.

"What happened? Sino ang nanakit sayo?"

Banayad na hinawakan ni Lola ang mukha ko, mapanganib ang mga mata ng balingan ko ito. Ilang minuto pa bago ako tumigil sa pag-iyak.

"May problema ka ba anak? Maaari mo itong sabihin sa amin. Huwag mo lamang ito sarilihin." malumanay, hinihintay din ni Lola ang sagot ko sa tanong ni mommy.

Gamit ang kumot pinahiran ko ang mukha na nanlalagkit sa kakaiyak.

"Mommy, Lola, maganda naman ako di ba?" I bit my lower lips.

"Yes anak," she care, gently.

"Nasa dugo mo ang pagiging Acosta, isama mo pa na isa kang anak ng magandang former flight attendant." pilyong ginulo ni Lola ang buhok ko.

"May nagsabi po sa akin na ang feeling ko daw. He's staring so I thought he was amazed by my beauty." pagsusumbong ko.

"He? Who's he? Dapat ay kinukulong ang mga taong sinungaling na iyan." kunwari pa ay galit na pahayag ni mommy. I pouted

"Umiyak ka ba dahil sinabihan kang pangit, Apo?" napailing si Lola ng mas lalo akong napanguso.

"I'm saying the truth, pero sinabihan niya akong feeling." I groaned.

"Totoo man iyon o hindi nahiya po ako sa sinabi niya." I confessed. I frustrated hide myself inside the blanket.

"Hindi ko rin po maintindihan kung bakit ako umiiyak." hinawakan ko ng mahigpit ang kumot ng subukan nilang hawiin.

"Because you are used in good words. You always gained compliment to the point that nobodys opposed." tumayo na si mommy.

Napapaisip ako sa sinabi nito. I know being a daughter of known family in the district is too much. I never meet someone averse to what Ill say. They always in my side.