Kor Gibi

8. Bölüm

Bu hafif mesafesine rağmen inanılmaz bir sıcak bir sesti. Selen bir an ona bakarken gözlerinin dolmak üzere olduğunu hissediyordu.

__ Babamın sana söylediklerini duydum. Bana zarar vermeye çalışan adamların karşısına çıkacak değil mi?
Duyduklarına rağmen Korhan’ın ona karşı çıkmasını diliyordu ama Korhan ciddi, güzel gözleriyle ona bakmaya devam etti sadece. İşte bu Selen’in telaşının artması için yeterli olmuştu. Tamamen ona doğru dönerken sesinin yükseldiğinin farkında bile değildi.

__ Bunu yapamaz, baş edemez ki onlarla! Belli ki onlar için insanın hiç değeri yok! Seni öldürebilirlerdi, canını yaktılar benim yüzümden… Şimdi de babam! Eğer öyle onların karşısına dikilirse hayatta bırakmazlar!

__ Selen, dedi o sırada Korhan içinin sızladığını belli eden kısık sesiyle.

Buna izin verir miyim ben?

Selen’in güzel gözlerinden son an da akan yaşları ona doğru uzanarak silerken parmakları titriyordu neredeyse.

__ Baban şu an en az benim kadar işinde iyi olan üç adamımız tarafından korunuyor ve onlarsız hiçbir yere gitmeyecek.

__ Kimse senin kadar iyi olamaz ki.

Bu öyle kuşkusuz, katıksız bir güvendi ki… Korhan kalbine dolan sıcaklıkla kendini durduramayarak Selen’i kendine çekti ve onu sımsıkı sararken Selen’in yüzünü göğsüne yasladığını hissetti. Bu inanılmaz güzel, muhteşem bir duyguydu.

Tanrım! Onu seviyordu, hem de her şeyden çok seviyordu!

__ Babamın ölmesine izin verme. Söz ver bana!

__ Söz veriyorum. Her şey yoluna girecek çok yakında… Göreceksin. Senin canını yakamaz hiç kimse!

Selen gözlerini içine dolan huzurla kapatırken onun kollarında kendisini küçücük ve ona muhtaç hissediyordu. Sonra… Saçlarında dudaklarının tüy gibi dokunuşlarla gezinişini fark etti içi ürpererek, gülümsedi hafifçe.

__ Korumakla görevli olduğun bir kıza böyle yaklaşman doğru mu?
__ Nasılsa çok yakında bitecek.

Bu cümle çok şey ifade ediyordu ve Selen tedirgin bir şekilde öyle kollarında kalamayarak biraz ayrıldı Korhan’ın kollarından ama onun o güzel yüzünü, bakışlarını görmenin pek de yardımı olmamıştı. Gözlerini ondan ayıramadan fısıldadı yavaşça.

__ Ama ben… Yani biliyorsun, Ozan…

Korhan’ın dudaklarında küçücük bir gülümseme belirirken Selen’in saçlarını okşadı yavaşça. Öyle masum öyle tatlıydı ki… Kendisini saçma bir yalana inandırmaya çalışsa bile fark etmezdi, o güzel gözleri her şeyi anlatıyordu. Bakışları o doyamadığı dudaklara doğru inerken konuştu yavaşça.

__ Onu seviyordun değil mi?
__ E-evet. 5 yıldır onun dışında hiç kimseyi düşünmedim.

__ Ama şimdi düşünüyorsun.

__ Senin yüzünden, sen… Aklımı karıştırıyorsun. Çünkü beni öptün…

__ Ve yine öpmek istiyorum.

Bu öyle dürüst bir cevaptı ki… Üstelik Korhan’ın parmakları şimdi sıcacık gezinişler yapıyordu dudaklarının hemen altında. Selen ölmek üzere olduğunu hissediyor ama uzaklaşamıyordu ondan. Öpmesini çok istiyordu ama istemiyordu da!

__ Yapma…

Ama artık çok geçti. Korhan’ın yanan, ateş gibi dudakları dudaklarına değdiğinde bir an kalbinin patlayacağını sandı. Hayatında hiç böyle bir fırtına yaşamamıştı. Evet, bu hisler onu korkutsa da muhteşemdi! Ve o sırada onun kollarında eriyip gideceğini düşünürken Korhan’ın fısıltısını hissetti dudaklarının üzerinde.

__ Seni gerçekten öpmeme izin ver. Korkma…

Selen titredi elinde olmadan ve onun istediği gibi yavaşça araladı dudaklarını. Aklı başında değildi. Hele ellerinin onun tarafından tutulup omzuna bırakıldığını ve hemen ardından bedeninin ona yaslandığını hissettiğinde… İçgüdüsel bir şekilde önce hafifçe kıpırdattı dudaklarını ve Korhan’ın belli belirsiz inlediğini duyduğunda korkmadı! Tersine o ateş hızla kendisini de ele geçiriyordu. Tadı, kokusu… Teni…

İç gıdıklayıcı, güven verici ve büyüleyiciydi!

Kendiliğinden elleri biraz sarıldı Korhan’ın omuzlarına ve o yumuşacık dudaklara uyum sağlamaya başlarken… Öpüşmeyi, gerçekten âşık olmayı öğreniyordu.

Bu aşkla beraber ne kadar hızlı büyüyeceğini, korkularını yenerek acılara karşı direnmeyi öğreneceğini bilmiyordu. Ve en önemlisi… Fedakârlıktı!

Henüz bunun kelime anlamını bile tam anlamıyla kavrayamamıştı aslında ama zamanla kimse ondan daha iyi açıklayamayacaktı bu kelimeyi!

Evet canlarım...

Hikayemizde dönüm noktamıza geldik, hayırlı uğurlu olsun:))

Asıl konumuzu yeni bölümle beraber anlayacağız... Yorumlarınızı bekliyorum:))