#LITD Love in the Darkness

CHAPTER 8: FALSE INTENT!

"Good Morning!" bungad naman ni Eljhay. Hindi ko siya pinansin at patuloy lang ako sa pagkain. "Aga natin ngayon ah ma'am Kath." pansin niya sa akin.

"Ma'am Kath?" ulit ni lola. "Why are you calling her ma'am? Magka edad lang kayong dalawa kaya hindi mo dapat siya tinatawag na ma'am." opinyon ni lola.

"But still he's my personal driver, it means he's working under me." I answered ng hindi tumitingin ni kahit sino sa kanila.

"Kahit na, ang pangit pa ri----"

"Okay. Call me Kath from now on." baling ko kay Eljhay." sambit ko.

"H-Ha?" takang tanong niya.

"We can also be friends from now on." dagdag ko, before ngumiti sa kanya na nagbiay sa kanya ng mas lalong pagtataka. "Let's go?" pag-aaya ko sa kanya at kinuha na yung bag ko.

"S-Sige." walang pag-aalinlangan na sagot niya at tumayo na din agad sa hapag kainan.

"Pero hindi pa siya kumakain." sigaw ni lola.

"Okay lang po! Sa school na lang po ako kakain." rinig kong sagot niya. Napangiti ako dahil alam kong nakangiti siyang sagot iyon kay lola. "S-Sigurado ka ba na hindi na kita tatawagain na ma'am?" tanong niya sa akin nung nasabayan na niya ako sa paglalakad.

"Yes." sagot ko lang sa kanya. He opened me the door at pumasok na din ako. Umikot na din siya ng driver seat.

"Eh! Yung pagkakaibigan natin? Sigurado ka din ba?" he asked me again pagkasakay niya at habang inaayos niya yung seat belt niya.

"Hmmm." sagot ko ulit at inilagay na yung headset sa tainga ko para hindi ko na siya marinig.

If this is the only way para makuha lahat ng mga gusto ko kay daddy, why not diba? Hindi naman masama kung maging plastic ka din minsan. I can win his trust again and I can go back to States as soon as possible no matter what. Dun hindi ko na kailangan mag suot ng fucking school uniform or whatsoever tulad dito. Tss.

"Be good for at least a month." bulong ko sa sarili ko ng naka pikit. Kinuha ko yung cellphone ko sa bag ko at tinawagan si daddy.

"What do I need to do for me to go back?" bungad kong tanong sa kanya.

"You already know what I want."

"For a month."

"Sincere?"

"I will. Just in a month. I will change."

"Okay." it's a deal. He will not even know if its really sincere or not. Just be good for a month and I'll be back from where I used to be. Just for a month.

"Babalik saan?" tanong ni Eljhay. He was staring at me from the rear mirror.

"From where I really belong." sagot ko sa kanya bago bumalik sa pagkakapikit ko at isinuot na ulit ang headset ko.

I was listening to the music na favorite ko which is the Canon in D by Pachhelbel not totally the music but it is just the instrumental. It helps me being calm on whatever. Kapag malungkot ako, kapag umiiyak ako, kapag tingin ko na parang tinatalikuran ako ng mundo, kapag may problema ako, kapag sobrang down n down na ako Canon in D is my cry on shoulder.