TANITIM

98 25 30
                                    


Merhaba arkadaşlar ben Seda. Bu benim ilk denemem. Umarım beğenirsiniz. Bana destek olursanız çok sevinirim. Şimdiden her şey için teşekkürler.  ♥♥♥

Yaklaşık 2 saat önce gözlerimi bir hastanede açtım. Odada benden başka kimse yoktu. Odanın orta kısmında üzerinde yatmakta olduğum bir yatak, yatağın sol tarafında bir koltuk,  sağ tarafında ise bir komodin ve onun üzerinde cam bir vazoda yer alan 5 adet gül vardı. 

Neden burada olduğum konusunda hiçbir fikrim yoktu. Yatakta doğrulmaya çalıştım fakat bu karnıma saplanan şiddetli ağrı nedeniyle pek de mümkün olmadı. Yaklaşık 5 dakika sonra içeriye bir kız ve bir doktor girdi. 

Doktor ''Günaydın Anka, kendini nasıl hissediyorsun'' diye sordu.

 Tam cevap verecektim ki vereceğim cevabı beklemeden hemşireyle birlikte odaya giren kız adeta nefes almadan konuşmaya başladı. 

'' Ah Anka sonunda açtın gözlerini, ah tatlım sana bir şey olacak diye çok korktum, nasılsın iyi misin, bendeki de soru işte nasıl iyi olabilirsin ki, o kazadan sağ çıkman bile bir mucize...'' 

Doktorun ''Lütfen hastamızı çok fazla yormayalım. '' demesiyle birlikte kız konuşmasına ara verdi. Ve doktor sorduğu soruyu tekrarladı ''Kendini nasıl hissediyorsun?''

''Karnımdaki şiddetli ağrıyı saymazsak iyiyim. Fakat neden burada olduğumu bilmiyorum. Bana ne olduğunu hatırlamıyorum. Hiçbir şey hatırlamıyorum. Ben kimim? Kaza mı geçirdim? '' diye cevapladım doktorun sorusunu. 

Doktor bana tüm bunların normal olduğunu, bir trafik kazası geçirdiğimi ve başımdan aldığım darbe sonucu da geçici hafıza kaybımın olduğunu fakat zamanla hatırlamaya başlayacağımı söyledi. Taburcu olabilirmişim, karnımdaki dikişleri aldırmak için ise 2 hafta sonra gelmem gerekiyormuş. Bunları söyledikten sonra son olarak iyi dileklerde bulundu ve odadan ayrıldı. 

Elinde kıyafetlerle birlikte arkadaşım olduğunu düşündüğüm kız yanıma yaklaştı ve '' Sana bunları getirdim giymene yardımcı olayım sen burada beklersin ben de çıkış işlemlerini hallederim daha sonra da eve geçeriz. '' dedi. İyi bir kıza benziyordu. 

''Adın ne? Seninle nereden tanışıyoruz? '' diye sordum. 

Yanıma yaklaşarak elimi tuttu ve konuşmaya başladı.

 ''Ben Lavin, seninle üniversite 1.sınıftan tanışıyoruz. Aynı sınıftayız ve aynı evi paylaşıyoruz.  Kafanda sormak istediğin birden çok soru olduğunu biliyorum. Bunların hepsini eve gidince cevaplayacağım merak etme.'' dedi ve üzerimi giymeme yardımcı oldu. Daha sonra çıkış işlemlerini gerçekleştirmek üzere tam odadan çıkacaktı ki geri döndü. Ve çantasını karıştırmaya başladı. Aradığını bulduktan sonra ise yanıma yaklaştı. 

''Bu arada unutmadan bunu kazadan sonra arabada bulmuşlar, bana verdiklerinde kopmuştu. Senin için değerli olabileceğini düşündüm ve tamir ettirdim. '' dedi ve elinde tuttuğu kolyeyi boynuma taktı. 

''Teşekkür ederim. Güzel bir kolyeymiş. '' dedim sanki önceden benim değilmiş gibi. Gülümsedi ve odadan ayrıldı. Derin bir nefes alarak parmaklarımı kolyenin üzerinde gezdirdim. Ve tam o anda çok değişik bir şey oldu.

 Hafızam yerine gelmişti. Fakat hatırladıklarım bu dünyaya ait değildi. Daha doğrusu bu dünyaya ait olmayan hatırladıklarım değil bendim. Sonunda başarmıştım. Jusa'dan Dünya'ya gelmeyi başarmıştım. Artık farklı bir sesim, farklı bir bedenim ve farklı bir hayatım vardı. Artık Jusalı Alisa değil Dünyalı Ankaydım. Ve her şey yeni başlıyordu. 

DEPAYSEMENTWhere stories live. Discover now