En küçük Malfoy

7

Medya;
Headnes
Twenty one Pilots
2016

Mary'den;

Sabah saçımı birinin okşamasıyla uyandım gözlerimi açtım ve sıkıca sarıldığım Hermonie'yi gördüm

He:Günaydın

M: Sana da günaydın Herm. Gene yatağımda ne yapıyorsun?

He: Gece kabus görmenden korktum üstelik seni çok özledim

Gülümsedim sıkıca sarıldığım bedenden ayrıldım ikimiz de yatakta oturur pozisyona geçtik biraz konuştuktan sonra Hermonie gerince bir soru sordu

He: Mary şey Draco sana hiç zorbalık yapıyor mu?

M: Hayır yapmıyor neden ki?

He: Şey... Draco çok da iyi bir insan değildir Harry Ron ve Bana çok zorbalık yapıyor bence ondan uzak dur seni kullanıyor olabilir

M: Hermonie lütfen böyle yapma. O benim arkadaşım onu seviyorum

Hermonie biraz üzülmüştü ve biraz da kıskanmış gibiydi. Biraz daha konuştuktan sonra hazırlanıp kahvaltıya indik. Masaya oturur oturmaz yemeklere saldırdım

P: Yavaş ol Mary boğulacaksın

M: Ne yapabilirim açım

P: İnsanlar sana bakıyor

M: Ne kim mesala?

P: Şu Weasleylerin en küçüğü geldiğinden beri gözünü kırpmadan sana bakıyor

M: N-Ne?

Kafamı Pansy'den çevirip Gryffidor masasına baktım. Ginny kahverengi gözleriyle bana bakıyordu. Çatalıyla tabağında ki yemekle oynuyordu göz göze geldik ama hala gene aynı şekilde bana bakıyordu. Yutkundum Pansy'e Draco'nun nerede olduğunu sordum bilmediğini söyledi. Bir yere gitmem lazımdı daha fazla Ginny'nin olduğu yerde duramazdım

Pansy'e herhangi bir şey söylemeden koşarak ortak salondan çıktım. Slytherin ortak salonuna girdim dersin başlamasına daha vardı biraz burada durabilirdim. Biraz etrafı gezdim ve bir kaç şeyi kurcaladım.

M: Merlin adına! Yapacak başka bir şey yok mu!?

Sıkıntıdan oflarken yerde garip birşey fark ettim,bir delik vardı ama sanki hafif aydınlıktı. Deliğin yanına gittim üçgen şeklindeydi mal gibi elimi içine soktum. Elim sıkıştı çıkartayım derken delik daha da genişledi. Yeni anladım bu bir delik değildi bu bir gizli geçitti

Lan akisiyona bak. Deliği biraz daha sağa doğru kaydırdım, bir merdiven vardı aşağıya indim bir sürü uğraşılacak harika eşya vardı birde kocaman bir ayna. Aynanın önünde durdum kendime baktım. Gözümden bir damla yaş geldi çünkü ayna da hayatımda en çok isteyebileceğim şeyi gördüm Normal bir çocukluk

Kimsenin karışmadığı kimsenin bir şeye zorlamadığı bir çocukluk. Aynanın önünde oturdum biraz kendimi izledim ne kadar da mutlu gözüküyordum keşke gerçekte de böyle güzel bir çocukluğum olabilseydi

?: İyi günler bayan Jane

Arkamdan gelen sesin kim olduğunu öğrenmek için aynadan yansımasına baktım. Gelen Profesör Dumbledore'du hızla ayağa kalktım ve arkamı döndüm