The Choosen One :Dream True

Chapter 5

Nakakapagtaka lang kung bakit ganun si Zacerill.He's spaced out since our last conversation, that was when i  mentioned my tita to him.Base sa nakikita ko hindi normal na pamumuhay ang meron siya.Iniisip ko nga na galing siya sa isang mayaman na pamilya well hindi lang naman siguro ako maging ang ilan sa mga classmate namin dahil kitang kita iyon sa pagkilos at pananalita niya.

I just know her name ,age at kung saan siya galing dahil yun lang naman ang sinabi niya which is yun din lang ang alam nang classmates  namin just an advantage for me that i know where he stays at. I don't really ask about personal life of people around me it's just pag importante lang.

I do prefer na magkwento sila nang kusa about of them- selves. Zacerill has a good accent in speaking english para bang iyon na yung kinalakihan niya. And another thing that questions me is that why he is here in the province? Is he for good or what.But it's not really bothers me, just thinking.   

Kasalukuyan akong naglalakad sa hall upang hanapin si Zacerill  nakapagpaalam ako kay sir na susundan ko siya dahil hindi niya alam ang papunta sa canteen at baka kung saan siya mapunta kahit public school ito malaki at malawak ang school na ito actually nag iimprove nga itong school na ito eh. Nung una kong pasok dito nung 1st year high school buti nalang kasama ko ang kaibigan ko nung elementary ayaw ko nga lumabas nang classroom eh nung unang araw ko dahil bago lang ako sa paaralang ito.Napatingin ako sa mini park and there I saw a guy na nakadukdok sa table he's built is familiar to me kaya nilapitan ko ito and confirmed siya nga.

"Yah!" biglang sigaw ko sa kanga na siya namang ikinagulat niya.

"Oh damn! Ano ba!" iritadong saad niya ngunit agad din iyong napalitan nang makilala ako.

"Sorry.Nagulat lang ."he said

"It's okay my fault .And i'm sorry ."

" By the way,what are you doing here? you supposed to start your test right?."

"So as you.I'm here para samahan ka sana papuntang canteen but then natagpuan kita dito.Wait there ako na bibili nang tubig mo malapit lang naman dito lang sa may likuan na matatagpuan ang canteen ."i said at akmang aalis na sana when he held my wrist.

"Tayo na. Let's go." he said at nauna nang naglakad ,still holding my wrist but then as we arrived at the canteen ay napagpasyahan ko nang magpumiglas.Bumili na siya nang cold water bottled drink at tinungo na namin ang daan pabalik sa classroom.

"Ok ka na ba?"

"Yeah."

"I hope so.stay focused here not with the others okay."i said and then chuckled mukhang iba ata ang pakahulugan niya sa sinabi ko.

"Tsk! Zacerill Kiel"

"What?Ziela Zienxell"

"What now?"i said at bahagya naman siyang natigilan.

"I'm sorry,  I cannot tell to you ,not that i do not trust it's just from the past i totally forget it and i'm not holding any grudges it's just remind me okay.Trust me it's nothing.wala itong kinalaman sayo. sa tita mo lang mo lang and it's okay now."he explain and give me an assuring smile.

"I trust Zacerill i do understand don't worry." i said with a smile too.Alam ko na man iyon nakikita ko sa mga mata niya na nagsasabi nga siya nang totoo.And for the past that my tita connected to them as long as it will never affect the future it will not bother me.

"Thank you for that oh nasasanay na ako kakaenglish sayo."

"No need to thank you i'm friend your friend so it's automatic for that matters yeah just a realization we always have a conversation english speaking.nasanay na ako sayo."