-Neden elektrik?
Manyak mısın sen jdhdjdjdjs
-Ben...
Sana kendi aydınlığını veren ay ve güneş gibi olamam belki ama...
Senin için aydınlığı oluşturabilirim. Ve...
Işıkları açmak istediğin zaman açarsın.
-Yani...
Ben ne zaman istersem.
-O zaman yanın...
Bölüme başlamadan önce açıklama yapmak istedim. Bu bölümü üç kişinin ağzından okuyacaksınız. Ve üç farklı bakış açısı sizi bekliyor olacak (: Sıkılmadan, güzel okumalar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BARAN ARSALAN
Kafam doluydu, kalbim doluydu, en önemlisi de ruhum doluydu. Kafam, al beni git diyordu. Kalbim, her şeyi boşverip böyle düşünemezsin, ben varım burada diyordu. Ruhum ise...
Ruhum beni sakinleştirmeye çalışan tek parçamdı. Duygularım üst üste gelip zihnimdeki düşüncelerle savaşırken, onları yatıştırmaya çalışan tek parçamdı.
Birden Rana sesindeki ritimle konuşmaya başladı.
"Denedim defalarca, sana anlatmaya. Susturdun beni de, küstürdün hayata."
Bana bunları söylerken beklemediğim için kalakaldım. Kerem de şaşkınlıkla Rana'ya bakıyordu. Rana'nın bakışları Kerem'e döndü.
"Söyle nefesim, söyle anlat ona" Kafasıyla beni işaret ederken devam etti.
"Dokunmadı ellerim, asla başkasına. Söyle nefesim, söyle anlat ona. Açılmadı kalbim, yerin dolmuyor asla." Bakışları bana dönerken ne yaptığını anlamıştım.
Güldüm. Komiğime gitmişti. Gerçekten mi? Bunları bana söylerken Kerem'e nefesim dediğinin farkında mıydı acaba?
"Kalbimde dolaşmadan, benim diyemezsin bana. Ruhuma karışmadan, canım diyemezsin bana" Afalladı. Gözlerinde hayal kırıklığı olur gibi oldu.
Aklıma onun bana evet, sen benim canımsın deyişi geldi. Gülümsedim.
"Tabiki sen bana çok görüyorsun. Benden çok biliyorsun ya nasıl sevilir (ay ay ay)" Kerem'in bakışları büyük bir şaşkınlıkla üzerimdeydi.
"Rüyalarla yaşıyorum ben aşkımı. Ama bak." Kafamı sağ omzuna yatırıp Kerem'i işaret eder gibi yaptım.
"Sen seviliyorsun, bense bekliyorum." Omzuna indirip kaldırırken yüzümde nasıl bir ifadenin olduğunu bilmiyordum. Ama Rana'nın yüzündeki ifade...
Sanırım ne demek istediğimi, ve nasıl hissettiğimi anladığını düşündüğüm bir ifadeydi. Gülümsedim. Ve kapı çaldı.
Esra ve Hayruş içeri girerken kapıyı kapattım. Balkonda sessiz savaş vardı. Esra ve Hayruş sonradan dahil oldukları için sessizliğe anlam veremeyerek tepkilerini ortaya koydu.
KEREM YAMAN
Rana'nın hareketinden sonra Baran'ın böyle tepki vermesi asla beklemediğim bir şeydi. Araları iyi değildi.
Düşündüm. Dün güzel vakit geçirmiştik. Araları iyiydi. Dün olanları göz önüne aldım. Acaba kaçırdığım bir şey mi olmuştu?
Rana'ya baktığımda ellerini birbirine kenetlemiş, Baran'ın oturduğu yere bakıyordu. Ayağa kalktım. Rana'nın önündeki telefonu aldım.
