,,ამანდას pov" დილით ვიღაც ლოყაზე მეფერება. თვალები გავახილე და ნაილი იყო. ნაილი:- დილამშვიდობისა მე:- დილამშვიდობისა. მისკენ გადავბრუნდი და ჩავეხუტე ნაილი:- რატომ ხარ ასეთი კარგი? მე:- არვიცი და შენ რატომ ასეთი კარგი? ნაილი:- არც მე ვიცი. ნაილმაც მომხვია ხელები. ცოტახანი ლოგინში ვიწექით, ბოლოს მოვემზადედა ქვემოთ ჩავედი. ესეცმე
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
,,ქეთნისის pov" დილით ლიამზე ჩახუტებულს გამეღვიძა. უფრო მოვეხვიე. ლიამი:- გაიღვიძე ქეთ? მე:- აჰამ ლიამი:- კარგად გეძინა? მე:- ძალიან კარგად და შენ? ლიამი:- შენთან ერთად ყოველთვის კარგად მძინავს. ლოგინიდან რომ ავდექით, ლიამი მის ოთახში გავიდა, მეკი მოვწესრიგდი. ესეცმე
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ქვემოთ რომ ჩავედი ეგრევე სამზარეულოში შევვარდი, სადაც ლიამი იჯდა და ჭამდა, რომ დამინახა გეფიცებით ლამის ყბა ჩამოუვარდა.😂 ლიამი:- ქეთ ვაუ მე:- რა ვაუ ლიამ ლიამი:- შენ...ანუ ეს ტანსაცმელი ძაან მაგრა გიხდება. ამაზე გავწითლდი მე:- მადლობა ლიამი:- წითელიც ლამაზი ხარ. მის გვერდით დავჯექი და მეც ჭამა დავიწყე. ბლინები ჩემს თეფშზე რომ გათავდა, ლიამის თეფშიდან ავიღე ლიამი:- ეეე მე:- რაიყო, მშია ლიამი:- მერე მე?? და ტუჩები მოპრუწა (ასე ხოა😂😂) ლიამი:- გაგებუტე მე:- ლიაამ კარგი რა, ამხელა ბიჭი ხარ ლიამი:- მერე რა მე:- შემირიგდიიიიი, ფლიიიზ ლიამი:- მაკოცე და შეგირიგდები მე:- კარგი მისკენ მივიწიე და იმ დაბუშტულ ტუჩებზე ვაკოცე, ლიამიც ამყვა, მაგრამ რათ გინდა, სამზარეულოში ნაილი შემოვრდა. ნაილი:- ვაი, ვაი, ვაი მე არაფერი არ დამინახია, მე არაფერი არ დამინახია, გააგრძელეთ თქვენ. და უცებ გავარდა. ამაზე მე და ლიამს სიცილი აგვიტყდა ლაიმი:- ვერ არის ცოტა
