Karanlık Bela

4.Bölüm

Sonunda hafta sonu gelmişti,bugün günlerden cumartesiydi.Yarın ise Me-
riç'lere akşam yemeğine gidecektim.
Hafta sonu gelene kadar bütün günle-
rim ya ders çalışmakla,ya kafeyle il-
gilenmekle yada Deniz'le konuşmakla geçmişti.Meriç'le en son dosyayı imza-
ladığımız gün konuşmuştuk.Meriç'le bi kaç kere karşılaştıysam da onu tak-
bayarak yoluma devam ermiştim.Bi kaç kere bahçede bana bakarken ya-
kapamıştım onu.Ben de ona bakınca hiç gözlerini kaçırmadan yine bana bakmaya devam etmişti.Bi kaç kere bahçede yoluma da çıkmıştı,beni si-
bir etmek için.Ben ise sadece onu u-
mursamayıp yolumu değiştirmekle yetinmiştim.
Zaten evlenince onu sürekli görmek zorunda kalacaktım.Bari şuan onu görmekten maruz kalayım,değil mi yani.
Şuan odam da dışarı çıkmak için ha-
zırlanıyordum.Duru ve Deniz'le bu-
gün avm'ye gidecektik.Deniz'e Meriç'
lere akşam yemeğine gideceğimi söy-
leyince direk avm diye tutturmuştu.
Neymiş Meriç'in ailesine layık bir ge-
lin olmam için şık görünmem gereki-
yormuş.İşte o yüzden de bugün üçü-
müz avm'ye gidecektik.Ayrıca da Du- ru'yu Deniz'le tanıştıracaktım.
Üzerime göbeği açık beyaz bir t-shirt,
Altıma ise mavi kot bir şort giymiştim.
Ayakkabı olarakta beyaz spor bir a-
yakkabı giydim.Saçımı da arkadan ö- rüp önümden de iki parça saç tutamı-
mı çıkarıp işimi halletmiş oldum.Kü- çük beyaz çizgili kol çantamı koluma takıp ve telefonumu çantama atıp o- dadan çıktım.
Aşağıya indiğim de salonda her za-
man ki gibi annemler kahvaltı ediyor-
du.Berkan'lar bizim eve geldiğinden beri onlarla doğru dürüst konuşma-
mıştım.Onlara artık kırgın bile değil-
dim,sonuçta konu kapanıp bitmişti.
Salona doğru adımladığım da masada ki gözler bana dönmüştü.Bugün de ablamlar kahvaltıya gelmişti.En son çarşamba günü gelmişlerdi ve şimdi de buradalardı.Aradan en fazla üç gün geçmişdi.
Babam çayından bir yudum alıp"kı-
zım ayakta dikilme,otur masaya da kahvaltını yap dediğin de"çıkmam la-
zın kızlarla buluşucam.Avm'nin kafe-
sinde bir şey'ler yerim"bu sefer de an-
nem"yavrum gel otur şöyle,hem 4 gündür bizimle konuşmuyorsun"de-
diğin de sesimi değiştirerek"neden acaba"dedim,ayrıca da sesim hafif kı-
sık çıkmıştı.Bu dediğime annemin gü-
len yüzü solmuştu.Bunu fark eden a-
nim ise kaşlarını çatıp"Rüya,uzatma ve otur şuraya"diye sesini yükseltti-
ğin de ben de ona aynı şekil de çıkış- tım."Abi bana sesini yükseltme,senin karşın da dünkü çocuk yok"dedim.A-
bom ise bu dediğimle"öyle mi küçük hanım,dünkü çocuk değilsiniz yani.
Dünkü çocuk olmasan aklı başın da davranırsın"dedi,çatık kaşlarıyla.Ben aklı başın da davranmıyor muydum?
Bunu bana söylemiş olamazdı,değil mi?Beni bi kaç gün önce hiç karşılaş-
mayı ummadığım bir adama satacak-
lardı ve o hiç bir şey söylememişti.
Kardeşim evlenemez bile dememişti.
Abime gözlerim kısık bir şekil de ba-
kıp"sen aklı başın da biri misin abi?
Beni o pisliğe satacaktınız ama ben size kırgın da değilim artık.Meriç on-
lara olan borcumuzu ödeyecek.Bu a-
rada yarın akşam Meriç'lere yemeğe gidiyorum haberiniz olsun ve ayrıca da biz Meriç'le evlenmeye karar ver-
dim"dedim,pat diye.Herkes ağızları bi karış açık bir şekil de bakıyordu,abim de dahil.Bu dediğim şeylere pişman mıydım?tabiki de hayır.Şimdi söyle-
meseydim,akşama söyleyecektim za-
ten.Sadece biraz erkene almıştım,o kadar.Annem ayağa kalkıp"ne demek evleniyorum,kızım.Hemen mi?nasıl yani.Kızım,daha yeni tanıştığım ço-
cukla evlenmeye mi karar verdiniz"
dediği gibi"evet anne,hem biz birbiri-
mizi gayet iyi tanıdık.Bugün zaten ai-
lesiyle de tanışıcam.Neyse ben geç ka-
lıyorum,çıkmam lazım akşama konu-
şuruz"deyip hiç bir şey demelerini beklemeden kendimi dışarı attım.Yü-
züme rüzgarın çarpmasıyla biraz ür-
permiştim ama soğuk havayıda se-
verdim.En sevdiğim mevsim kış'dı.
Biz ise yaz ayındaydık ama sonbahar'
ın gelmesine az kalmıştı.Bu ürpertici havada sonbahar'ın habercisiydi ama ben üşümüyordum,bu soğuk hava bi-
le bana sıcak bir esinti gibi geliyordu.
Aklıma birden kızların ağaç olabilece-
ği geldiğin de garajdan arabamı çıka-
rıp yola koyuldum.