Double update
Zawgyi
စစ္ကားႀကီးရဲ႕ေနာက္ခန္းေပၚ ရိေပၚနဲ႔ေဟာက္ရႊမ္းေနရာယူၿပီးထားၿပီ။
"ဂ႐ုစိုက္ေနာ္... ျပန္လာတာကိုဆက္ဆက္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္.."
ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံသဲ့သဲ့ေၾကာင့္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ တပ္သားလုေဝ နဲ႔ သူ႔အသစ္စက္စက္အမ်ိဳးသမီးေလးတို႔အလြမ္းသယ္ေနၾကတာ။
-ျပန္လာတာကိုဆက္ဆက္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္-
တစ္ခ်ိန္က သူခဏ ခဏ စာထဲထည့္ေရးဖူးတဲ့စကားပဲ။ စိုးထိတ္ျခင္းေတြ ပူပန္ျခင္းေတြ ဆက္ဆက္ျပန္လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့ေနာ္ လို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနျခင္းေတြအမ်ားႀကီးပါတယ္။
သတိတရနဲ႔ရင္ဘတ္ကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့အက်ႌအတြင္းအိတ္ထဲထည့္ထားတဲ့ မဖြင့္ရေသးတဲ့စာေလးတစ္ေစာင္ကိုစမ္းမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာက္ၿပီလို႔ေသခ်ာမွ ဒီစာကိုဖြင့္ဖတ္မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕စစ္ဗိုလ္ႀကီးျပန္လာမွ ဖြင့္ဖတ္မယ္။ မလာေတာ့ဘူးဆိုတာ သိေနသည့္တိုင္ေပါ့..
"ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ အေျခအေနသိပ္မဟန္ဘူးကြ"
"ေအး "
ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ေဟာက္ရႊန္းက ေလးတိေလးကန္ေျဖလာတာမို႔လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔အၾကည့္ေတြကို အဓိပၸါယ္ဖတ္မိပံုနဲ႔ ရယ္တယ္။
"ငါ ေကာင္ေလးကိုႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါၿပီကြ ငါေသသြားရင္ ေစာင့္မေနဖို႔.. ေမ့ပစ္ဖို႔.. ငါ့လိုေကာင္မဟုတ္တဲ့ေနာက္တစ္ေယာက္အသစ္နဲ႔ ဘဝကိုေကာင္းေကာင္းေနဖို႔.."
ရယ္ၿပီးေျပာေနေပမယ့္ အသံမတုန္ေအာင္ထိန္းေျပာေနရတဲ့ေဟာက္ရႊမ္းကိုၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္းခ်မိတယ္။
"စုန္႔က်ိရန္ေနာ္ မင္းေကာင္ေလးက "
"အင္း"
"မင္းေသရင္သူေတာ့ တစ္သက္လံုး ငိုေနေတာ့မွာပဲ"
"........"
"ဒါမွမဟုတ္ ငါ့လို စစ္ထဲလိုက္ဝင္ရင္ ဝင္လိမ့္မယ္"
"တိတ္စမ္းကြာ"
-----------------------------
"ငါတို႔ေစာက္ျဖစ္ကလဲ ေသမယ့္ေန႔ကို ထိုင္ေစာင့္ေနရသလိုပဲကြာ"
YOU ARE READING
The last letter
Fanfictionက်ေနာ္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ သတၱိရွိျခင္းတစ္မ်ိဳးလို႔ပဲထင္ပါတယ္။ ဘယ္ေန႔ေသမယ္မွန္းမသိတဲ့ဘဝႀကီးမွာ ခ်စ္လြန္းလို႔ လက္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ဆိုတာေတြကို သေဘာမက်တဲ့သူေပါ့။ က်ေနာ္နဲ႔သေဘာထားတူတယ္ဆိုရင္ The Last Letter fic ေလးကေနႀကိဳဆိုပါတယ္။ ကျနော်ကတော့ အချစ်ဆိုတာ သတ္...
