"ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းဟာ ကမၻာျဖစ္ေစ..."(မျှော်လင့်ခြင်းဟာ ကမ္ဘာဖြစ်စေ...)Z/U

Part 1(Zawgyi)

ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္း႐ွိ
မူးယစ္ေဆးျဖတ္ျခင္းႏွင့္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးစခန္း တစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။

"ဆရာ...မေန႔ညေနက ဖုန္းဆက္ထားတဲ့လူနာ႐ွင္ေတြ ေရာက္လာၿပီ ဒါေပမယ့္ လူနာက ေဆးမျဖတ္ခ်င္လို႕တဲ့.. ေသာင္းက်န္းေနတာ ဘယ္သူမွလည္းေျပာလို႔မႏိုင္ဘူး... ဆရာလိုက္ခဲ့မွျဖစ္မယ္..." ဟူ၍

ခ်စ္ကိုက အေလာတႀကီးလာေျပာေသာေၾကာင့္ ေဒါက္တာႏိုင္းစစ္သည္ လူနာတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနရင္း ခပ္သုတ္သုတ္ ေျပးထြက္လာခဲ့ရသည္။
ကမၻာသစ္ဆိုသည့္ မူးယစ္ေဆးျဖတ္ျခင္းႏွင့္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးစခန္းတြင္ ယခုကဲ့သို႔ ေရာက္လာသူေပါင္း မနည္းေတာ့ေပ။ အထူးသျဖင့္ အသက္၁၈ႏွစ္ႏွင့္ ၂၅ႏွစ္ၾကားက လူငယ္ေလးေတြ အမ်ားဆံုးေရာက္လာၾကသည္။

မူးယစ္ေဆး၏ သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ၾကရေသာ အၫႊန္႔တလူလူႏွင့္အနာဂတ္၏ သားေကာင္းေလးမ်ားကို လမ္းမွန္သို႔ျပန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးရန္မွာ မိမိရဲ႕သမိုင္းေပးတာဝန္ျဖစ္သည္ဟု ႏိုင္းစစ္ သတ္မွတ္ထားေလသည္။ အတိတ္တြင္ ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့၊ျဖစ္ခဲ့ ပစၥဳပၸန္မွာေကာင္းေအာင္ ေနထိုင္သြားမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ၾကသည့္ လူငယ္ေလးေတြကိုေတာ့ ႏိုင္းစစ္ခ်ီးက်ဴးမိသည္။

ေဆးမျဖတ္ခ်င္ဘူးဆိုၿပီး ေသာင္းက်န္းၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုလည္း ႏိုင္းစစ္ရဲ႕ psychiatrist သက္တမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔အား ကိုင္တြယ္ရမည့္နည္းလမ္းမွာ ႏိုင္းစစ္အတြက္ေတာ့ မခက္ခဲလွပါ။

လူနာ႐ွိေနသည့္ေနရာႏွင့္ နီးလာေသာေၾကာင့္ ဆူညံသံမ်ားမွာ ပို၍က်ယ္ေလာင္လာသည္။ ေရာက္လာသူမွာ စုစုေပါင္းမွ မိသားစုသံုးေယာက္တည္းရယ္။ ထို႔ေနာက္ ေဆးျဖတ္မည့္ကေလးကို ဝိုင္းဆြဲထားၾကသည့္ ကမၻာသစ္မွ ဝန္ထမ္းႏွစ္ေယာက္။

ကေလးဟု သံုးႏႈန္းရေလာက္ေအာင္ ငယ္ရြယ္ႏုနယ္ေနေသာ ပိန္ပိန္ေသးေသးနဲ႔ လူငယ္ေလးဟာ အလြန္ဆံုး႐ွိလွ ဆယ့္႐ွစ္၊ဆယ့္ကိုးေလာက္ေပါ့။

ေကာင္ေလးမွာ ခ်မ္းသာသည့္အသိုင္းအဝိုင္းမွ ဆင္းသက္လာေသာ မ်ိဳး႐ိုးေကာင္းေလးျဖစ္ပံုရသည္။ မိဘေတြကလည္း အလိုလိုက္မည့္ပံု။ သူတို႔သားငယ္ကို လူနွစ္ေယာက္ ဝိုင္းခ်ဳပ္ထားတာျမင္ၿပီး မ်က္ရည္လည္ရြဲႏွင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနျခင္းအား ၾကည့္လ်ွင္ ေရႊလိုဥထားခံရမည့္ ကေလးငယ္ေလးျဖစ္လိမ့္မည္။