Little Do You Know

Chapter 6

"Μπορούμε να την κόψουμε την κουβέντα εδώ;!"

"Μάλιστα. Τα πράγματα είναι δύσκολα. Λοιπόν, θα πάω να δω λίγο την Αθηνά και μετά θα ξαναπεράσω."

"Περαστικά σου!" Του είπε με στόμφο ο Φίλιππος, κάνοντας πως έχει δουλειά στο γραφείο του. Καθώς ο Δημήτρης έφευγε από το γραφείο του Φιλίππου, κοίταξε για μια στιγμή τον φίλο του, σοκαρισμένος από τον τρόπο που μιλούσε για την Αθηνά. Αυτοί ήταν αχώριστοι, τι μπορεί να έγινε που να τους έκανε να μην μιλιούνται. Ελπίζω η Αθηνά να είναι πιο ξεκάθαρη. Ευχήθηκε από μέσα του, καθώς προχώρησε στο γραφείο της παλιάς συνεργάτιδάς του.

***

Μία ώρα αργότερα και ακόμα να καταλάβει τι έχει συμβεί. Για την περασμένη ώρα, κάθεται απέναντι από την Αθηνά και την ακούει να θάβει το άλλο καλό του φίλο. Ειλικρινά, δεν πιστεύει ότι υπάρχει τρόπος να συμφιλιωθούν αυτοί οι δύο. Βέβαια και έχουν ξαναμαλώσει στο παρελθόν, αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν τους είχε ακούσει να μιλούν ο ένας για τον άλλον με τόσο σκληρά λόγια. Ήξερε πως δύσκολα θα τα βρίσκανε, αλλά έπρεπε να κάνει κάτι. Οπωσδήποτε. Δεν άντεχε να τους βλέπει να συμπεριφέρονται σαν ξένοι. Ήταν φίλοι πολύ πριν τους γνωρίσει και ήταν αχώριστοι από την πρώτη στιγμή. Πώς άλλαξε αυτό έτσι ξαφνικά;

"Αθήνα." Μίλησε ο Δημήτρης, αλλά η Αθηνά ήταν χαμένη στον μονόλογο της.

"Δεν το πιστεύω ότι ήμουν ποτέ φίλη με έναν τέτοιο κάφρο. Δημήτρη, σου μιλάω ειλικρινά, δεν έχω μισήσει ποτέ έτσι άνθρωπο στην ζωή μου."

"Αθηνά!" Υψώνει την φωνή του, για να της τραβήξει την προσοχή, και όπως φαίνεται τα κατάφερε, αφού σταμάτησε επιτέλους τις ασυναρτησίες της.

"Σοβαρέψου, κορίτσι μου. Για τον Φίλιππο μιλάς. Δεν γίνεται να πιστεύεις αυτά που λες. Είναι ο κολλητός σου."

"Είναι ένας άγνωστος και σε παρακαλώ μην ξανά αναφέρεις το όνομα του. Μου προκαλεί αναγούλα."

"Δεν βγάζω άκρη με εσάς τους δύο. Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Είμαι τόση ώρα εδώ και σε ακούω που τον βρίζεις και τον καταριέσαι και ανάθεμα αν έχω καταλάβει τον λόγο που καταντήσατε έτσι. Αναρωτιέμαι και αν εσείς οι ίδιοι ξέρετε τον λόγο που τσακωθήκατε."

"Φυσικά και ξέρω. Κάτσε να στα ξαναπώ."

"Άστο, τα εμπέδωσα την πρώτη φορά. Μου έχετε κάνει το κεφάλι καζάνι."

"Ποιοι;"

"Εσύ και ο Φίλιππος φυσικά. Μ'αρέσει που ρωτάς;!"