James Smith (2013 21 Eylül)
Bugün okulun ilk günü ve biraz stresliyim çünkü yine William gibi beni çok büyük hayal kırıklığına uğratıcak bi olay yaşamak istemiyorum, sanırım fazla ileriden başladım pekala anlamanız için herşeyin başladığı zamana gidicem
İlk okula.
2005 21 Eylül
"Evet çocuklar bugün okulun ilk günü ve herkes çok neşeli görünüyor bu güzel, şimdi herkes adını ve soy adını söyleyebilir mi?"
(Herkes adını söyler falan filan)
*Tenefüs*
Ve evet sonunda tenefüs oldu yanımdaki sırada sınıfta hemen popüler olmuş "William Brown" vardı herkes onun yanındaydı ve nereye giderse kuyruk gibi takip ediyorlardı. William benim bebekliğimden beri arkadaşımdı ama ne varki sanki düşmanıymışım gibi davranırdı mesela bugün bile rahat durmamıştı okula gelirken ayağıma yumurta fırlattı yumurta! Gerçekten bu çocuğun akıldan rahatsızlığı vardı.
(2008 7 Ocak)
Artık 4. Sınıftık ve Williamla çok iyi anlaşmaya başlamıştık kabul etmeliyim gerçekten çok yakışılıydı birbirimize güveniyorduk ve herşeyi birlikte yapıyorduk hala inanamıyorum!
Birlikte kar topu savaşı yapardık çoğunlukla en çok ben ıslanırdım. Çok iyi hatırlıyorum o gün bi söz vermiştik birbirimizi ihtiyacımız olduğunda asla yanlız bırakmıycaktık.
(2008 15 Haziran)
Karne günü gelmişti tabiki karnem çok iyiydi yani içimde öyle bi his vardı. Okula hep erken gelirdim ve yine erken gelmiştim en sevdiğim sırama oturdum cam kenarı en arka sıra mükemmel bi yerdi dışarıyı izlemek ve öğretmenin seni yemek yerken görmemesi. Bu arada ben düşüncelere dalmışken sınıf dolmaya başlamışı ve William ortalıkta yoktu herzaman ki gibi..
Öğretmen geleli 30 dakika olmuştu bile ve William ortalıkta hala yoktu Williamın fangirllüğünü yapan kuyruklar üzgün bakıyodu acaba.. "WİLLİAMA BİŞEY Mİ OLDU!?!!"
diye sınıfta bağırmıştım ve çok utanmıştım ama umrumda değildi William en iyi dostum yoktu ve ben ne yapıcağımı şaşırmıştım hemen sınıftan çıktım ve Williamın evine doğru koşmaya başladım zile bastım bastım ama nafile kapıyı kimse açmadı. O gün kapının başın saat 8'e kadar ordaydım yanıma biri geldi bana bu saatte bu dairenin önünde ne yaptığımı sordu. Bende en yakın arkadaşım burada oturuyor ama evde değiller sanırım, dedim.Adam bana bu evin 1 gün önce satıldığını ve burda yaşayanların taşındığını söyledi o an gözyaşlarımı tutmayı başarmıştım hemen binadan koşarak uzaklaştım bulduğum bi köşeye çöküp öfkeyle ağlamaya başladım. NASIL BU-BUNU BANA Y-YAPAR VEDA BİLE E-ETMEDEN.Bi süre ağladıktan sonra eve döndüm ve babam sarhoş gibiydi normalde ağzına bile sürmezdi.Babama annemin nerde olduğunu sordum ve babam öfkeyle "ANNEN ÖLDÜ HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN SENİN GİBİ LANET Bİ ÇOCUK DOĞMASAYDI ANNEN ÖLMEZDİ"dedi."N-ne a-annem öl-öldü mü?"
399 kelime ilk hikayem birazcık kendi hikayemden alıntı yaptım umarım beğenirsiniz 2. Bölüm için iyi okumalar :3
