သူ ရပ္ေနသည့္၊ ဝရန္တာက ေလတျဖဴးျဖဴးႏွင့္မို႔၊ သူ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေငးခ်င္တိုင္းေငးလို႔ရေနေတာ့သည္။
"ဟိတ္...ဘာေငးေနတာလဲ"
သူ႔ ခါးကို၊ ေနာက္ဘက္မွ သိုင္းဖက္ကာ၊ ေခၚလိုက္သည့္ အသံၾကားေတာ့မွ၊ သူ႔ မ်က္လံုးေတြ ပိုၿပီး အသက္ဝင္လာသလို႐ွိကာ.....
"သားေလးေရာ"
"သားကို ကိုယ့္တပည့္ေလးေတြနဲ႔၊ ထားခဲ့တယ္၊ သားကလဲ သူ႔နဲ႔ရြယ္တူကေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ေတာ့၊ ေနထားခ်င္တယ္တဲ့ေလ"
"ဟုတ္"
ရီေပၚက ေ႐ွာင္က်န္႔၏၊ ပခံုးေပၚသို႔၊ ေမးတင္လိုက္ၿပီး၊ လည္တိုင္ေလးကို ဖြဖြမ္းနမ္းကာ၊ ပင္လယ္ကိုေငးၾကည့္ေနမိသည္။
"ကိုကို"
"ဟင္"
"ဒီေနရာေလးက ခ်စ္စရာေလးေနာ္၊ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာက်လိုက္တာ"
"ဟိုမွာ ေတြ႔လား၊ အဲ့လမ္းကေန ျဖတ္သြားရင္ ပန္းခင္းႀကီးထဲ ေရာက္ၿပီ"
"သားေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို၊ လိုက္ပို႔ေပးမလားဟင္"
"ပို႔ေပးမွာေပါ့၊ ဒီကမ္းေျခမွာ နာမည္ႀကီး ပင္လယ္စာဆိုင္ေတြလဲ၊ အမ်ားႀကီး ႐ွိတယ္၊ ညေနက်ရင္ ဒီကမ္းေျခရဲ႕၊ နာမည္အႀကီးဆံုး ပင္လယ္စာဆိုင္ကို ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"ဒီမွာ...အၾကာႀကီး၊ ေနမွာလား၊ ကိုကို"
"ဟင့္အင္း...တစ္ပတ္ပဲ၊ ကိုယ္ Beijingမွာ၊ အလုပ္ေတြ ႐ွိေသးတယ္၊ ၿပီးေတာ့၊ က်န္႔က်န္႔နဲ႔ သားေလးကို၊ ပါးနဲ႔ ေတြ႔ေပးဖို႔၊ ႐ွိေသးတယ္"
"ကိုကို...ဒီကမ္းေျခမွာလဲ၊ အလုပ္ေတြ ႐ွိတယ္ဆို"
"ဟုတ္တယ္၊ ကိုယ္ လုပ္ငန္းေတြ ခြဲထားတယ္၊ ဒီကမ္းေျခမွာ၊ Hotelနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခု ဖြင့္ထားတယ္၊ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြကို တပည့္ေတြနဲ႔ လြဲထားတာ"
ရီေပၚက သူ႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို၊ ေ႐ွာင္က်န္႔ကို တက္ႂကြထက္သန္စြာ၊ ႐ွင္းျပေနသည္။
အံ့ဩစရာေကာင္းတာက၊ (5)ႏွစ္အတြင္းမွာ၊ အခုလို လုပ္ငန္းႀကီးေတြကို၊ သူ႔ လူယံုတပည့္ေတြႏွင့္ လႊဲကာ၊ ဦးစီးႏိုင္ျခင္းပင္။
Part-28
Start from the beginning
![ရှင်သန်ရာ မျှော်လင့်ရင်ခွင်ဆီ[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/234017483-64-k533474.jpg)