Chapter 25: The Lost City of Eronda

Beginne am Anfang
                                    

"O anong nangyari sayo ba't parang tulala ka?" Tanong ko sa kaniya ng nakakunot-noo.

"How did you do that Sham?" Tanong niya habang nilampas ang tingin sa mga bulaklak sa likuran ko.

"What do you mean Miko?"

"P-Paano mo nagawa yun?"

"Miko n-naman haha,parehas lang yung tinanong mo eh."

"Just answer me Sham."

"Ang alin ba yung tinutukoy mo?" Maang-maangan kong tanong pero sa loob ko ay may ideya nako kung ano talaga ang tinutukoy niya. The gold dusts.

"Yung mga gintong dusts na lumalabas sa mga bulaklak kada mahawakan mo,papano mo nagagawa iyon?" Seryoso ng tanong niya,napatingin naman ako sa mga palad ko.

Lumalabas ang kapangyarihan ko ng hindi ko namamalayan.Tsk

"H-Hindi ko rin alam,nagulat nga rin ako eh." Pagsisunungaling ko habang pilit na iniiwas ang paningin sa kaniya.
"O baka ganiyan lang talaga ang mga bulaklak dito,pag hinahawakan mo may lumalabas na gintong dusts diba?" Dugtong ko pa.

"No Sham,hindi ganiyan ang mga bulaklak dito.Normal lang sila,sadyang kaaya-aya lang silang tingnan dahil sa kulay at dami nila." Sagot niya,nag-isip isip naman ako ng idadahilan pa.

"Why don't you try to touch it too?Malay mo ganiyan lang talaga sila diba? Hehe."

Bumuntong hininga siya at inangat ang kamay papunta sa mga bulaklak sa gilid namin.

Lihim kong winasiwas ang hintuturo ko ng mismong hinaplos niya ang mga ito.

Parang lumiwanag naman ang mukha niya.

"H-Hahaha see?Told you,this place is just really magical."

"Yeah hahaha,you're right.Pero noon hindi naman ganito ang mga yan eh,siguro sadyang nagiging ganiyan lanh lang sila pag tumatagal.Parang ikaw,habang tumatagal lalong gumaganda." Biglang hirit niya na nagpatawa sa aming pareho.

"Hahahaha sira! Tara balik na tayo dun sa taas." Anyaya ko at tinulungan naman niya kong makaakyat pabalik sa burol.Parehas kaming sumandal sa puno at pumikit,dinaramdam ang simoy ng hangin.

"Miko?" Tawag ko sa kaniya habang nakapikit pa rin.

"Hmmmm?"

"Thank you for bringing me here,I love it here."

"Walang anuman Sham,saka alam ko namang magugustuhan mo dito kaya nga dinala kita dito haha." Tugon pa niya.

"I'm glad that i met you,you're a blessing for me." Sinsirong saad ko.

"Me too Sham,me too."

Hindi nako sumagot pa at patuloy na lang na dinadama ang tahimik at mapayapang lugar nato hanggang sa biglang nagsalita si Miko.

"Sham?Do you remember the first day we've met?Nung nasa may puno rin tayo sa may garden,may tinanong ako sayo nun at hindi mo pa rin nasasagot." Saad niya,napamulat naman ako at nagtatakang tumingin sa kaniya.

"What do you mean?"

"I asked you back there, i-if by any chance, d-do you like me?" Utal na tanong niya.

"Oo naman." Diretsong sagot ko at nagulat naman siya.

"T-Talaga?!"

"Yes, i like you." Nakita ko kung pano nagliwanag ang mukha niya.

"I like you as a friend,you're the best buddy of mine." Nakangiting dagdag ko at parang bumagsak naman ang mga balikat niya.

"Hey? Are you okay?" Tanong ko pa.

The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt