My Childish Wife

CHAPTER 10

Pagdating ko sa pupuntahan ko binayaran ko na ang taxi saka lumabas sa kotse at pinagmasdan ang cafe,teka,ito yung pinuntahan namin dati ah? Yung nakita ko si husband na may ano....

Kaagad akong pumasok sa loob at hinanap agad si Bal,kaagad ko naman itong nakitang nakaupo sa pwesto namin nung araw ding yun,dali dali naman akong lumapit dito saka naupo sa silya

"Hmm anong problema?"-pambungad ko agad dito

bumuntong hininga pa muna ito bago ngumuso sa likod ko,na parang nagpapahiwatig na,tumingin daw ako doon

Nagtatakang napatingin naman ako sa likod ko,at dun ko ulit nakita si husband,kasama yung magandang babae

Masaya silang nagkukuwentohan habang nagtatawanan,ang sweet nila tignan,nanikip naman bigla dibdib ko

"Ano kalbuhin ko na ba?"-Biglang tanong ni bal,napatawa na lang ako ng mahina

"Wag na"-mahinang ani ko

"What? Anong wag na,kitang kita na ngang niluluko ka niyang asawa mo oh,saka nag research ako about sa babaeng yan"-biglang seryosong ani nito,agad naman akong napatingin dito

"She's Windy Lee"-Seryosong ani nito,para naman akong binuhusan ng malamig na tubig

"Jarell's---"

"First love"-tuloy ko sa dapat sana'y sasabihin niya

Nanghihinang isinara ko ang pinto ng kwarto ko saka dito naupo ng tahimik

Napahilamos na lang ako sa mukha ko

Windy Lee,Jarell's first love....

Yeah I've seen her before,not in person thou,nakita ko siya dati sa photo album ni Jarell 

How comes na hindi ko siya nakilala? Ang tanga ko,ang tanga tanga ko

The way Jarell smile at laugh,halatang di padin nawawala nararamdaman niya para dito,akala ko.. Akala ko tuloyan na siyang naging akin

Napangiti na lang ako ng mapait habang naalala ang mukha niya habang kausap siya

Unti-unti akong kinakain ng guilt habang naaalala ang masaya niyang mukha,I'm so stupid

Unti-unting nagsipatakan ang luhang kanina ko pang pinipigilan,ang sakit,ang sakit sakit

Wala sa sariling nilibot ko ang mga mata ko

'Nakatulog pala ako'

Dahan dahan akong tumayo at lumabas ng kwarto at naglakad patungong kusina

Natigilan agad ako ng makita si Jarell na nakahiga sa sofa habang nakapatong ang kaliwang kamay sa noo nito

Dahan dahan ko itong nilapitan at naupo sa sahig malapit sa sofa

Unti unti kong inabot ang mukha nito 

Habang pinagmamasdan ko ang natutulog nitong mukha,nagsimula ulit magpatakan ang luhang inakala kong ubos na 

"I'm sorry,I'm so sorry"-Mahinang saad ko dito

"Why are you saying sorry?"-mahinang tanong nito habang nakapikit padin ang magkabilang mata

Di ko namalayang humihikbi na pala ako

Gulat itong napadilat,at dali daling naupo at hinila ako paupo sa hita niya

"What's wrong? Why are you crying?"-Nagaalalang tanong nito,habang pinapat ako sa likod

Umiling lang ako saka siya niyakap ng mahigpit at paulit ulit na binigkas ang salitang "Sorry"

"Hey,tell me what's wrong"-malambing na ani nito

"Why do you keep saying that you're sorry?"-dagdag pa nito

I'm sorry,because of me you left your happiness.. Dahil sakin,dahil sakin kinailangan mong iwan ang taong pinakamamahal mo

Ng dahil sakin ilang taon kang nangulila sakanya,ng dahil sakin....