VAHŞETİN ÇAĞRISI

Şb_3 | KiRpİkLeRe DüŞeN TaNe

Bu bölüm uleAltun5 ' a itaf edildi.
Şb_3 | Kirpiklere Düşen Damla

                                                                           🍁

Gündoğumuyla dağılan saçkın ışıklar, yeni açılan gözlerimi acıtmıştı. Yatağımdan doğrulurken içeriyi dolduran güneşe dudak büktüm. Her şey tüm acı gerçekliğiyle karşıma dikiliyorken bana saklanacak fırsat vermiyordu. Gerçeği tüm çıplaklığımla karşıladığım, nefretin gözlerime, duyduklarıma uzandığı, bir gündü yine..

Sıkınca nefesler arasında saçlarımı dağınıkca topladıktan sonra, pijamalarımla odam dan çıktım. Nasıl olsa bu gün evde kimse yoktu. Sesizlik içinde koridorda adımlariken gün yeni başlıyordu, ve şimdiden berbattı.

Karanlığın içinde  merdivenlerden adımlarken içimde bir ürküntü uyandı. Bir anda durup yavaşça ardıma döndüm.

Ev.

O kadar sessizdi ki, sessizlik bu evde koca bir canavara dönüşmüştü. Sizi parçalarken öldürmeyen koca bir canavara. "Merhaba," diye konuştuğum,  ardımda ki boşluk bana cevap vermedi, "Anlaşılan sahibin kadar küstahsın ha? Sen bilirsin." diye omuz silktikten sonra yoluma devam ettim.

Mutfağa geçtiğimde raftan aldığım bardağa su doldurup yudumlarken aklıma dizili düşünceler yığım yığımdı.. Matamatik Pi teoreminin Aerodinamik Kuvvet notlarını tekrar etmem gerek. Haftaya Temel Fizyoloji konusundan sunum var, Gürültü Kısıtlamaları slaytı, diyerek geriye dönünce bardak ardından bıraktığı tiz çığlıkla yerde parçalara ayrıldı.

"Benim küçük kızım, çok korktu mu?"

Korku, keskin saplı bıçaklara dönüşüp tek hedefi beni bilirken, yapa bildiğim tek şey durmak oldu.. Kolarını göğsünde birleştirmiş, kapıya yaslanmıştı. Ne vakitir beni izliyordu?...

Korkuya sabit bir fısıltıyla "Ne işin var burda?" diye sordum,

"Seni bekliyordum. Nerelerdesin?" diye konuştu, korkuyu sezginlemiş bir alayla.

"Bu seni ilgilendirmez!" diyen bağırışıma

"Tam aksine seninle ilgil herşey beni ilgilendirir küçük kızım." diyen imalı sesi,  soluğumu çigerime sapladı.

"Bana böyle demeyi kes!"

"Sana ne dememi istersin? Mmm şu nasıl SEVGİLİM" bu kelimeyle damarlarımdaki kan nefes boruma huçum edip soluğumu tıkarken "Söyleme bana bir şey!" diye bağırdım.

"Söy-Le-Me!" Yaslandığı yerden ayrılıp bir adım atmasıyla Bir...iki. adımda elime aldığım bıçağı kendisine doğrulttup "GELME!" diye bağırdım.

Dinlemedi.

"Kızım oyun oynamak istiyor demek." diye bana doğru adımladığında geriye adımladım. Sırtım duvara değince "bu kadar" diye yazıldı, kaderin sözü zihnimin sayfalarına. Elini bileğime atıp sıktığında acıdı. Bıçak zemine düşünce duyduğum tek şey umut perisinin çığlıkları oldu.

Sol ve sağ kolumu hiddetle çevirip sırtımın arkasına aldığında koluma giren kırapla sızladı, tüm vücudum. Boynuma değen dudaklarıya kasılırken "Akşam eğlendin mi?" diye sordu, ardından "belki bir gece de beraber çıkarız ha?" diye kafasını kaldırıp yüzüme baktı.

"Lütfen."

"Biraz bana itat et sevgilim hadi" diye konuştuktan sonra eli bacak aramdan yukarıya doğru çıkmaya başladığında süzülen derim bir bıçağın kolundan sarkıyordu. Gözlerim korku ve dehşetle karşık irileşirken soluklarım hız kazanmıştı. Genişce şişen göğüslerim göğsüne değince soluk almayı kestim. Boğazım düğüm düğüm olurken yutkundum. Zor çıkarttığım boğuk bir sesle "Burda rahat değilim." dediğim de yüzüme baktı. "Odaya çıkalım" dedim. Gözleri aldığı cevabın memnuyetiyle kısılmıştı.