အ႐ိုင္းပန္းေလး
ထမင္းစားရန္လူႀကီးေတြကေရာက္လာၾကသည္
႐ွင္းခ်န္ကေတာ့ထမင္းခူးခပ္ေပေနသည္
"ဦးေလးလာထိုင္ေလး"
"ေဖေဖေရာဘဲ"
"ငါ့သားေလးကေယာက္က်ားေလးေပမ့ဲအခ်က္အျပဳတ္အရမ္းေတာ္တာ သူ႔အေမေသြးပါလို႔ေလး
က်ဳပ္ကလည္းဒီမေအတူေလးကိုအခ်စ္ပိုေနရတာပါဗ်ာ"
လူႀကီးေတြစားပီးေသာက္ပီညေနခင္းေလးလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္းရြာလည္းလိုက္ျပရင္စကားစျမည္ေျပာၾကေလသည္
႐ွင္းခ်န္ကထံုးစံအတိုင္ကေလးတစ္သိုက္န႔ဲသြားကစားေနေလရ႕ဲေလး
"ကိုကို႐ွင္းခ်န္"
အင္း.. ႐ွင္းခ်န္ ကေလးကိုမၾကည့္ဘဲေဂၚလီလံုးေလးေတြစီရင္းျပန္ထူးလိုက္ေလသည္
"ကိုကိုဟိုဦးေလးန႔ဲလိုက္ပ္ီးၿမိဳ႕မွာေက်ာင္းသြားတတ္မယ္ဆို"
ဘယ္သူကေျပာတာလဲ ႐ွင္းခ်န္ကေလးကိုလွည့့္ၾကည့္ပီးေမးလိုက္ေလသည္
အကို႔အေဖ ဟိုဦးေလးကိုမေန့ကေျပာတာၾကားလိုက္ရတယ္
ငါကဘာလို႔လိုက္ရမွာလဲ လံုးဝဘဲ
ပီးေတာ့မင္းတို႔ကိုလည္းမခြဲႏိုင္ဘူးေလး
ငါအေဖအတင္းသြားခိုင္ရင္မင္းအိမ္မွာလာပုန္းေနမယ္ ရလား
"တကယ္လာ ကိုကို႐ွင္းခ်န္"
"တကယ္ေပါ့...ကဲလာဆက္ကစားၾကမယ္"
*********************************
ဟဲလို...မား
"ရြယ္ယမ္သား ဘယ္ေတာ့အိမ္ျပန္လာမွာလဲကြယ္
မားမင္းကိုလြမ္းလွပီသားရ႕ဲ"
မားကလည္း သားကအလုပ္႐ႈပ္ေနလို႔ပါ
အလုပ္ပါးရင္ သား မားဆီျပန္လာလည္မယ္ေလး
အလုပ္ကိုအေၾကာင္းမျပပါန႔ဲသားရယ္သားက
တစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္ဆိုေနခ်င္တယ္ေျပာပါ
"မားကလည္းသားအေၾကာင္းသိရ႕ဲသားန႔ဲ"
မားကပ်င္းလို႔ပါသားရယ္ သားငယ္ရိေပါကလည္း
ေနာက္တစ္ပတ္မွျပန္လာမွာဆိုေတာေလး
YOU ARE READING
အ႐ိုင္းပန္းေလး
Fanfictionမင္းကတကယ့္ကေလးေလးဘဲ ရြယ္ယမ္လူဆိုးႀကီး စိတ္ပုပ္ႀကီး
