- მართლა ასე გინდა მაგ როლის მიღება
მის ნათქვამზე შევუბღვირე და დავტოვე
უკვე ნერვებს მიშლიდა ყველაფერი, ვიცოდი არ უნდა მეკითხა
ერთი მოსმით გამოვცალე ხელში არსებული ბოთლი და გადავაგდე
,,როგორ მიშლიან ნერვებს ყველა"
პარკის სხვა კიდესთან მივედი და იქვე არსებულ სკამზე ჩამოვჯექი
- შენ სულ მე უნდა მზდიო?
ვეკითხები გაბრაზებული ტონით ჩემს გვერდით არსებულ სხეულს რომელიც ამ დროის განმავლობაში მე მომყვებოდა
- და რა არის მერე რომ?
- ნერვებს მიშლი
უნდა ავმდგარიყავი როდესაც გამაჩერა, ხელი მკლავში ჩამავლო და მის მკერდს ამაკრა
- თავს ნუ მარიდებ!
მეუბნება მკაცრი ტონით
- არ მაქვს თავი რომ შენს სულელურ ხუმრობებზე ვიცინო
- ოდესმე ჩემთვის თვალებში შემოგიხედავს? მართლა ასე გძულვარ
მისმა ასეთმა საუბარმა გამაკვირვა, ის ლიამი სად წავიდა რომელიც დამცინიდა და ამაყად დადიოდა
- ლიამ გამიშვი
შებრძოლება ვსცადე, მაგრამ რა აზრი ჰქონდა ის ჩემზე ძლიერი იყო
- ლიამ გევედრები გაჩერდი
ჩემთან ახლოს მოვიდა და ჩვენი ტუჩები შეაერთა
არ მიპასუხია, მაგრამ არც შევბძოლებივარ
მომწონდა, მაგრამ იმის უფლებას არ მივცემდი რომ გავეტეხე
უეცრად თავში ერთმა აზრმა გაიელვა
ლიამ პეინმა, მე, პირველი კოცნა მომპარა
სწრაფად მოვშორდი და სახეში გავარტყი
- ლიამ პეინ, როგორ ბედავ და შენი ბინძური ტუჩებით მკოცნი
- რა იყო პირველად კოცნი ადამიანს
მეკითხება სიცილით
YOU ARE READING
Another me
Actionდრამის გაკვეთილზე ვაპირებდი შესვლას და უცებ ის გოგო გამახსენდა, წინ რომ შემეჩეხა, ზუსტად ჩემნაირ მწვანე სვიტერში გამოწყობილი. აი, თურმე ვისში შევეშალე მისის უოტს. მწვანესვიტერიანი მანაც დაინახა და მე ვეგონე... ეს ძალიან მარტივი ახსნა იყო, არა?
Reflection 1
Start from the beginning
