L.L.P.

1. Bölüm ~ ⚡🌷~

" Bu kitapta bölüm isimlerini emojilerle ifade etmeye karar verdim. Böylece Bölümü ona göre okursunuz :) "

Keyifli Okumalar...

Not: Kaos çıktığında şu emojiyi göreceksiniz: 😈

Bilin diye söyledim bsnshdnbd

......................................................................

" Pstt.. Lily."

Lily kafasını yorganın altına sokup homurdadı.

" Odamdan defol James."

" Hadi ama." dedi kuzguni saçlı oglan.
" Sana işim düştü-"

" Ne zaman düşmüyor ki?" dedi Lily huysuzca. " Şaka malzemelerini annemden saklamak için odamı kullanamazsın."

" Ama-"

" Çık dışarı. Noel sabahımı berbat ediyorsun."

James " Eğer yorganının altından çıkmazsan Noel zaten berbat olacak." dedi.

Erkek kardeşinin ses tonunun alışılmadık şekilde ciddi olduğunu fark eden Lily başını yorganın altından çıkardı.  " Neyden bahsediyorsun sen?"

" Annem ve babami yine tartışırken duydum." dedi James, sesini alçalttı.
" Bu seferki biraz fazla gürültüydü."

Lily " Yine mi..." dedi, kaşlarını büzdü.
" Kavga etmelerinden nefret ediyorum."

" Ben de." dedi James.

" Albus nerede?" dedi Lily. " Uyandı mı?"

" Evet. " dedi James. " Muhtemelen yine aynanın karşısında süsleniyordur."

Lily kıkırdadı. " Neden?"

" Unuttun mu? Profesör Longbottom ve ailesi yemeğe geliyor." dedi James.
" Alice'in onu terslemesini izlemek için sabırsızlanıyorum."

" Boşa uğraşıyor. Sizin saçlarınız kirpi gibi."

" Sen kendine bak, kuşlalesi."

" Yaa, bana öyle deme demiştim!" diye huysuzlandı Lily. Elindeki yastığı oğlanın kafasına fırlattı.

" Çocuklar, hadi! Aşagı inin."

Annesinin sesi alt kattan duyuldu. Lily, James onunla dalga geçmeye devam ederken oğlanı odasından kovdu.

Gözlüğünü burnuna yerleştirdi. Beş dakika içinde hazırlanıp aşağı indi. Her zamanki gibi mutfaktan harika kokular geliyordu.

" Mhmm...Noel sabahına babamın kahvaltısıyla başlamaktan daha harika ne olabilir?" dedi Lily merdivenlerden inerken.

" Teşekkürler tatlım." dedi kuzguni saçlı adam. " Bugünlerde beni takdir eden tek kişi sensin zaten."

" Az önce ben de kreplerin güzel olduğunu söyledim." dedi Albus huysuz huysuz.

" Bu taş sana değil, banaydı Al." dedi
annesi masaya bir börek kasesi koyarken.

" Eh, üzerine alınan alınıyor." dedi Harry.

Lily mutfak masasına yürüyüp sandalyesini çekti. " Ah, hadi ama! Hala o şapşal konu yüzünden birbirinizden nefret ediyor olamazsınız."

" Nefret etmek? Hayır Lily, bu çok ağır bir kelime." dedi Harry. " Elbette birbirimizden nefret etmiyoruz, öyle değil mi Ginny?"

" Evet." dedi Ginny. " Seherbazların yazdığım mekaleme burnunu sokmadığı zamanlar hariç."

" Ginny-"