ကံေကာင္းသည္ကMeeting ၿပီးလို႔ရံုးဆင္းသြားတာေၾကာင့္လူကသိပ္မ႐ွိ။အတြင္းေရးမွဴးကိုလည္းအခန္းဝမွာတည္းကအရင္ျပန္ႏွင့္ဟုေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အြန္းမ္..ႁပြတ္စ္..
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္ကာအဆံုးသတ္ၿပီးနဖူးခ်င္းထိ္ကာအေမာေျဖေနမိတယ္။ထို႔ေနာက္ကေလးရဲ႕ကိုယ္ေလးကိုမခ်ီကာစားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္ေတာ့
^Yoon..yoongi^
ႏွစ္ကိုယ္ၾကားသာၾကားရံုမ်ွအသံထြက္လာေသာကေလး။မ်က္ႏွာႏွစ္ခုကလည္းနီးကပ္တာေၾကာင့္တစ္ေယာက္ေလကတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာေပၚထိေတြ႔လ်က္။
^ေျပာေလကေလး^
Yoongiလက္ကjiminရဲ႕မက္မြန္သီးလံုးလံုးေလးေပၚသို႔ေရာက္႐ွိလာၿပီးထိုမက္မြန္သီးအားရန္႐ွာေတာ့သည္။
အ့..
^ေျပာေလကေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ^
အဲ့လူႀကီးဟာေလသူပဲလုပ္ၿပီးခုက်ဘာမွမသိတဲ့႐ုပ္နဲ႔။အမ်ိဴးမ်ိဴးတတ္ႏိုုင္တဲ့လူႀကီး။
အသည္းယားစြာမက္မြန္သီးေလးကိုညႇစ္မိေတာ့အသံထြက္လာတဲ့ကေလး။ထပ္စမိေတာ့မ်က္ႏွာေလးကခရမ္းခ်ဥ္သီးပမာ။
နမ္းရန္ထပ္ျပင္လိုက္ေတာ့..
^ေတာ္ပီYoongi^
^ဘာလို႔လဲကြာကေလးကလည္း^
^ဟိုေလညေနစာစားဖို႔လာပို႔တာ။^
^ကိုယ္အဲ့တာမစားခ်င္ဘူး။^
^ဟမ္ ဘာစားခ်င္တာလဲ။^
^ကိုယ့္ေ႐ွ႕ကအေကာင္ေပါက္ေလးကိုစားခ်င္တာ။^
^မျဖစ္ဘူး။..လံုးဝပဲ။^
^ကေလး..လို႔..ကိုယ့္ကိုလည္းၾကည့္ပါဦးကြာ။^
ျပတဲ့ေနရာၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ဒီလူႀကီးေတာ္ေတာ္ထန္ေနၿပီ။
^အ..အဟမ္း.
မျဖစ္ဘူး။ေျပာခ်င္တာကဒီ..ဒီေနရာမွာမျဖစ္ဘူးလို႔။^
^က..ကေလး^
^မလုပ္ခ်င္လည္းရတယ္။ဖယ္.^
^ကေလးကလည္းကို္ယ္ကေပ်ာ္သြားလို႔ပါ။အာ့ဆိုဒီညကိုယ့္အိမ္မွာေန။ကိုယ္ကေလးအိမ္ကိုေျပာလိုက္မယ္။^
Part^10^
Start from the beginning
![Lukyi (Min) [Complete]](https://img.wattpad.com/cover/212185589-64-k828569.jpg)